حديث شريف:
1 - امام صادقعليه السلام فرمود:
"تشهّد در دو رکعت اول عبارت است از گفتن: الْحَمْدُ للَّهِِ، أَشْهَدُ أَن لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُوَحْدَهُ لَا شَرِيکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَن مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اللَّهُمَّ صلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِمُحَمَّدٍ، وَتَقَبَّلَ شَفَاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ.(229)"
2 - امام باقرعليه السلام فرمود:
"... ولا ينبغي الاقعاء في موضع التشهّد، إنّما التشهّد في الجلوسوليس المُقعي بجالس"(230).
"در هنگام تشهد نشستن به صورت اقعاء )چنبک زدن((231) شايسته نيست،زيرا درتشهد نشستن لازم است، وکسى که چنبک زده، نشسته نمىباشد."
3 - امام صادقعليه السلام فرمود:
"من تمام الصوم إعطاء الزکاة، کما أنّ الصلاة على النبيّصلى الله عليه وآله من تمامالصلاة، ومن صام ولم يؤدّها فلا صوم له إن ترکها متعمّداً، ومن صلّى ولميصلِّ على النبيّصلى الله عليه وآله وترک ذلک متعمّداً فلا صلاة له"(232).
"کامل شدن روزه بادادن زکات فطره است، چنانکه کامل شدن نماز با صلواتبر پيامبرصلى الله عليه وآله است، واگر کسى روزه بگيرد وزکات فطره را عمداً ترک کند،روزهاى براى اونيست، وکسى که نماز بخواند وصلوات بر پيامبرصلى الله عليه وآله را عمداً ترکنمايد، نمازى براى اونيست."
4 - امام صادقعليه السلام فرمود:
"إذا قُمت في الرکعتين من ظهر أو غيرها فلم تتشهّد فيهما فذکرت ذلک فيالرکعة الثالثة قبل أن ترکع، فاجلس وتشهّد وقم فأتمّ صلاتک، وإن أنت لمتذکر حتّى ترکع فامض في صلاتک حتّى تفرغ، فإذا فرغت فاسجد سجدتيالسهو بعد التسليم قبل أن تتکلّم"(233).
"اگر بعد از رکعت دوم، چه در نماز ظهر ياغير آن )براى رکعت بعدى(ايستادى وتشهد را بجا نياوردى، پس اگر در رکعت سوم قبل از رکوع بهيادآوردى، بنشين، تشهّد را بگو وبعد بلند شو ونمازت را تمام کن، اما اگر بيادنياوردى تا اينکه رکوع کردى، به نمازت ادامه بده تا تمام کنى، وقتى از نماز فارغشدى بعد از سلام دادن وقبل از آنکه سخنى بگويى، دو سجده سهو بجاآور."
5 - بازهم امام صادقعليه السلام فرمود:
"إذا جلست فيالصلاة، لاتجلس علىيمينک، واجلس على يسارک..."(234).
"وقتى در نماز نشستى، به طرف راست خود ننشين بلکه برطرف چپ خودبنشين."
6 - از امام صادقعليه السلام سوال شد:
عن جلوس المرأة في الصلاة، فقال: "تضمّ فخذيها"(235).
درباره کيفيت نشستن زن در نماز؟ فرمود: "رانهايش را بهم بچسباند."
7 - امام صادقعليه السلام فرمود:
"إذا جلست في الرکعتين الاُوليين، فتشهّدت ثمّ قمتَ، فقل: بِحَوْلِ اللَّهِوَقُوَّتِهِ أَقُومُ وَأَقْعُدُ"(236).
وقتى در دورکعت اول نشستى وتشهد گفتى وسپس برخاستى، بگو: بِحَوْلِ اللَّهِوَقُوَّتِهِ أَقُومُ وَأَقْعُدُ."