تفصيل احکام:
1 - در همه نمازها واجب است که نماز گزار بعد از انجام دوسجده‌رکعت دوم، ورکعت سوم نماز مغرب ورکعت چهارم ظهر وعصروعشا، براى خواندن تشهد بنشيند.
2 - تشهد در نماز واجب است نه رکن ولذا تنها ترک عمدى آن‌موجب بطلان نماز مى‌شود نه ترک سهوى آن.
3 - صورت تشهد اين است که بعد از سربرداشتن از سجده بنشيندوبعد از استقرار يافتن وآرام شدن بدن بگويد: أَشْهَدُ أَن لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيکَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَن مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اللَّهُمَّ صلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ. واگردوشهادت را شهادت بدهد(237) وبه پيامبر وآل او درود بفرستد(238) کافى‌است.
4 - واجب است جمله‌ها، کلمات وحروف تشهد دنبال هم وبه‌عربى صحيح - تاحدّ امکان - ادا شود، وهمچنين بايد تشهّد را با عين‌لفظ "أشهدُ" وصلوات را با لفظ "صلاة" يا مشتقّات آن ادا شود، هرچندکلمات ديگر هم بيانگر همان معناى شهادتين وصلوات باشد ماننداينکه به جاى "اَشهد" بگويد "اعترف" يا "اقرُّ" يا "اعتقد"، و به جاى"اللّهمّ صلِّ" بگويد "اللّهمّ سلّم..." يا "اللّهمّ ارحم..." و يا...
5 - اگر تشهد را فراموش کند، پس اگر قبل از رکوع رکعت سوم،بياد آورد، واجب است بنشيند وتشهد را ادا نمايد، وبعد بايستدونماز را ادامه بدهد وبعد از نماز، دوسجده سهو بجاآورد. اما اگر دراثنايا بعد از رکوع، به ياد آورد، تشهد را بعد از به پايان رساندن نمازبايد قضا کند.