احکام وضو (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام وضو (آیت الله حسین وحید خراسانی)

وضو

مسأله 242 :

در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح کنند .

مسأله 243 :

در ازاى صورت که از بالاى پيشانى - جايى که موى سر مى رويد - تا آخر چانه است بايد شست ، و پهناى آن به مقدارى که بين انگشت وسط و شست قرار مى گيرد بايد شسته شود ، و براى آن که يقين کند اين مقدار کاملا شسته شده بايد کمى از اطراف آن را هم بشويد .

مسأله 244 :

اگر صورت يا دست کسى کوچکتر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد ، بايد ملاحظه کند که مردمان متعارف تا کجاى صورت خود را مىشويند ، او هم تا همان جا بشويد ، و اگر دست و صورت هر دو بر خلاف متعارف ولى با هم متناسب هستند بايد به کيفيتى که در مسألهء قبل گذشت بشويد .

مسأله 245 :

اگر احتمال دهد چرک يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه هاى چشم و لب او هست که مانع رسيدن آب به آنها است ، چنانچه احتمال او عقلايى باشد ، بايد پيش از وضو رسيدگى کند که اگر هست بر طرف نمايد .

مسأله 246 :

اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند ، و اگر پيدا نباشد شستن مو کافيست ، و رساندن آب به زير آن لازم نيست .

مسأله 247 :

اگر شک کند پوست صورت از لاى مو پيداست يا نه ، بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند .

مسأله 248 :

شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم که در وقت بستن ديده نمى شود واجب نيست ، ولى بايد يقين کند که از جاهايى که بايد شسته شود چيزى باقى نمانده است ، و کسى که نمى دانسته بايد مقدارى را بشويد که يقين به تحقق واجب پيدا شود ، اگر نداند در وضوهايى که گرفته آن مقدار را شسته يا نه ، نمازى را که با آن وضو خوانده است و وقتش باقى است با وضوى جديد اعاده نمايد ، و نمازهايى که وقتش گذشته قضا کند .

مسأله 249 :

بايد دستها را از بالا به پايين شست ، و اگر از پايين به بالا بشويد باطل است ، و همچنين صورت را بنابر احتياط واجب .

مسأله 250 :

اگر دست را تر کند و به صورت و دستها بکشد ، چنانچه ترى دست به قدرى باشد که به واسطهء کشيدن دست آب کمى بر آنها جارى شود ، کافيست .

مسأله 251 :

بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد .

مسأله 252 :

براى آن که يقين کند آرنج را کاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد .

مسأله 253 :

کسى که پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته ، در موقع وضو بايد تا سر انگشتان بشويد ، و اگر فقط تا مچ بشويد وضوى او باطل است .

مسأله 254 :

شستن صورت و دستها در وضو ، مرتبهء اول واجب و مرتبهء دوم مستحب و مرتبهء سوم و بيشتر از آن حرام مى باشد ، و اين که کدام شستن اول يا دوم يا سوم است مربوط به اين است که شستن عضو به قصد وضو باشد ، مثلا اگر سه مرتبه آب به صورت بريزد و به مرتبهء سوم قصد شستن براى وضو نمايد ، اشکال ندارد و مرتبهء سوم شستن اول شمرده مى شود ، ولى اگر سه مرتبه آب به صورت بريزد و به هر يک قصد شستن براى وضو نمايد مرتبهء سوم حرام است .

مسأله 255 :

بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند ، و احتياط واجب آن است که مسح با باطن کف دست راست باشد ، و بنابر احتياط مستحب مسح را از بالا به پايين انجام دهد .

مسأله 256 :

يک قسمت از چهار قسمت سر ، که مقابل پيشانى است جاى مسح مى باشد ، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح کند کافيست ، و مستحب است که اندازه ء مسح از پهنا به اندازه ء پهناى سه انگشت بسته باشد ، و بهتر است از درازا به اندازه ء درازاى يک انگشت باشد .

مسأله 257 :

لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلکه بر موى جلوى سر هم صحيح است ، ولى کسى که موى جلوى سر او به اندازه اى بلند است که اگر مثلا شانه کند به صورتش مى ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى رسد ، بايد بيخ موها را مسح کند ، يا فرق سر را باز کرده پوست سر را مسح نمايد ، و اگر موهايى را که به صورت مى ريزد يا به جاى ديگر سر مى رسد جلوى سر جمع کند و بر آنها مسح نمايد يا بر موى جاهاى ديگر سر که جلوى آن آمده مسح کند ، چنين مسحى باطل است .

مسأله 258 :

بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو که در دست مانده است روى پاها را مسح کند، و اندازه ء واجب آن از سر يکى از انگشتها تا برآمدگى روى پا است ، و احتياط مستحب آن است که تا مفصل مسح نمايد ، و احتياط واجب آن است که پاى راست را مقدم بر پاى چپ بدارد ، و همچنين پاى راست را با دست راست و پاى چپ را با دست چپ مسح نمايد .

مسأله 259 :

پهناى مسح پا به هر اندازه باشد کافيست ، ولى افضل آن است که تمام روى پا را با تمام کف دست مسح نمايد .

مسأله 260 :

احتياط واجب آن است که در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بکشد ، يا آن که دست را بر برآمدگى روى پا يا مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بکشد ، نه آن که تمام دست را روى پا بگذارد و کمى بکشد .

مسأله 261 :

در مسح سر و روى پا بايد دست را روى آنها بکشد ، نه آن که دست را نگه دارد و سر يا پا را به آن بکشد ، ولى اگر موقعى که دست را مى کشد سر يا پا مختصرى حرکت کند اشکال ندارد .

مسأله 262 :

جاى مسح بايد خشک باشد ، و اگر به قدرى تر باشد که رطوبت کف دست به آن اثر نکند مسح باطل است ، ولى اگر ترى آن به قدرى کم باشد که رطوبتى که بعد از مسح در آن ديده مى شود عرفا بگويند فقط از ترى کف دست است اشکال ندارد .

مسأله 263 :

اگر براى مسح رطوبتى در کف دست نمانده باشد ، نمى تواند دست را با آب خارج تر کند ، بلکه بايد از ريش خود که داخل در حد صورت است رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد ، و گرفتن رطوبت از غير ريش و مسح نمودن با آن محل اشکال است .

مسأله 264 :

اگر رطوبت کف دست فقط به اندازه ء مسح سر باشد ، سر را با همان رطوبت مسح کند ، و براى مسح پاها از ريش خود که داخل در حد صورت است رطوبت بگيرد .

مسأله 265 :

مسح کردن از روى جوراب و کفش باطل است ، ولى اگر به واسطهء سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند کفش يا جوراب را بيرون آورد ، بنابر احتياط واجب بر کفش و جوراب مسح نمايد و تيمم هم بنمايد .

مسأله 266 :

اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح آن را آب بکشد ، بايد تيمم کند .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

نظر سایر مراجع

 

پر بازدیدترین ها

No image

25 چیز بر محرم حرام است

No image

اعمال مدینه منوره

No image

حج تمتع

No image

ماندن در منى

No image

حج بذلى

Powered by TayaCMS