وضو
مساله 236 :
در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح کنند.
مساله 237 :
درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى - جايى که موى سر بيرون مى‌آيد - تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى که بين انگشت وسط و شست قرار مى‌گيرد، بايد شسته شود، و اگر مختصرى از اين مقدار نشويد، وضو باطل است. و براى آنکه يقين کند اين مقدار کاملا شسته شده، بايد کمى اطراف آن را هم بشويد.
مساله 238 :
اگر صورت يا دست کسى کوچکتر يا بزرگتر از معمول مردم باشد، بايد ملاحظه کند که مردمان معمولى تا کجاى صورت خود را مى‌شويند، او هم تا همان جا را بشويد. و اگر دست و صورتش هر دو بر خلاف معمول باشد، ولى با هم متناسب باشند، لازم نيست ملاحظه معمول را بکند، بلکه به دستورى که در مسأله پيش گفته شد،وضو بگيرد. و نيز اگر در پيشانى او مو روييده يا جلوى سرش مو ندارد، بايد به‌اندازه معمول پيشانى را بشويد.
مساله 239 :
اگر احتمال دهد چرک يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست که نمى‌گذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايدپيش از وضو وارسى کند که اگر هست برطرف نمايد.
مساله 240 :
اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد، بايد آب را به پوست برساند، واگر پيدا نباشد، شستن مو کافى است و رساندن آب به زير آن لازم نيست.
مساله 241 :
اگر شک کند که پوست صورت از لاى مو پيدا است‌يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
مساله 242 :
شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم که در وقت بستن ديده نمى‌شود واجب نيست، ولى براى آنکه يقين کند از جاهايى که بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد. و کسى که نمى‌دانسته بايد اين مقدار را بشويد اگر نداند در وضوهايى که گرفته اين مقدار را شسته يا نه، نمازهايى که خوانده صحيح است.
مساله 243 :
بايد صورت را بنابر احتياط واجب از بالا به پايين شست و اگر از پايين به بالا بشويد، وضو باطل است و دستها را بايد از مرفق به طرف سر انگشتان بشويد.
مساله 244 :
اگر دست را تر کند و به صورت و دستها بکشد، چنانچه ترى دست به‌قدرى باشد که به واسطه کشيدن دست آب کمى در آنها جارى شود، کافى است.
مساله 245 :
بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مساله 246 :
براى آنکه يقين کند آرنج را کاملا شسته، بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مساله 247 :
کسى که پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو بايدتا سر انگشتان را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
مساله 248 :
در وضو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم جايز و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مى‌باشد. و اگر با يک مشت آب تمام عضو شسته شود و به قصد وضو بريزد، يک مرتبه حساب مى‌شود چه قصد بکند يک مرتبه را، يا قصد نکند.
مساله 249 :
بعد از شستن هر دو دست بايد جلوى سر را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند، و لازم نيست با دست راست باشد يا از بالا به پايين مسح نمايد.
مساله 250 :
يک قسمت از چهار قسمت‌سر که مقابل پيشانى است جاى مسح مى‌باشد، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح کند کافى است اگر چه احتياط مستحب آن است که از درازا به اندازه درازاى يک انگشت و از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد.
مساله 251 :
لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد، بلکه بر موى جلوى سر هم صحيح است،ولى کسى که موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است که اگر مثلا شانه کند به صورتش مى‌ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد، بايد بيخ موها را مسح کند يا فرق سر را باز کرده، پوست‌سر را مسح نمايد، و اگر موهايى را که به صورت مى‌ريزد يا به جاهاى ديگر سر مى‌رسد جلوى سر جمع کند و بر آنها مسح نمايد يا بر موى جاهاى ديگر سر که جلوى آن آمده مسح کند باطل است.
مساله 252 :
بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو که در دست مانده روى پاها را از سريکى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح کند.
مساله 253 :
پهناى مسح پا به هر اندازه باشد کافى است، ولى بهتر، بلکه احوط آن است که با تمام کف دست، روى پا را مسح کند.
مساله 254 :
اگر در مسح پا همه دست را روى پا بگذارد و کمى بکشد صحيح است.
مساله 255 :
در مسح سر و روى پا بايد دست را روى آنها بکشد، و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بکشد، وضو باطل است. ولى اگر موقعى که دست را مى‌کشد سريا پا مختصرى حرکت کند، اشکال ندارد.
مساله 256 :
جاى مسح بايد خشک باشد و اگر به قدرى تر باشد که رطوبت کف دست به‌آن اثر نکند مسح باطل است، ولى اگر ترى آن به قدرى کم باشد که رطوبتى که بعداز مسح در آن ديده مى‌شود، بگويند فقط از ترى کف دست است، اشکال ندارد.
مساله 257 :
اگر براى مسح، رطوبت در کف دست نمانده باشد، نمى‌تواند دست را با آب خارج، تر کند بلکه بايد از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد.
مساله 258 :
اگر رطوبت کف دست فقط به اندازه مسح سر باشد، مى‌تواند سر را باهمان رطوبت مسح کند، و براى مسح پاها از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد.
مساله 259 :
مسح کردن از روى جوراب و کفش باطل است، ولى اگر به واسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند کفش يا جوراب را بيرون آورد، مسح کردن بر آنها اشکال ندارد. و اگر روى کفش نجس باشد، بايد چيز پاکى برآن بيندازد و بر آن چيز مسح کند.
مساله 260 :
اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح، آن را آب بکشد، بايد تيمم نمايد.