حديث شريف:
1 - از ابو بصير به نقل از امام باقرعليه السلام نقل است که فرمود: "اگرمرد، زنى داشته باشد وجامهاى به او ندهد که بدن خويش بدانبپوشاند وبه او چندان خوراک ندهد که به طور طبيعى زندگى کند،امام مىتواند آن دو را از هم جدا کند."(225)
2 - عياشى از ابو القاسم فارسى روايت کرده که گفته به حضرترضاعليه السلام عرض نمودم قربانت گردم خداوند در کتابش مىفرمايد:)فَإِمْسَاکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ(. مفهوم اين آيه چيست؟
حضرتعليه السلام فرمود: )فَإِمْسَاکٌ بِمَعْرُوفٍ( يعنى آزار ندادن، وانفاقکردن و )تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ( يعنى طلاق بر اساس آنچه قرآن مقررکردهاست.(226)
3 - سعيد بن جبير به نقل از ابن عباس مىگويد: پيامبرصلى الله عليه وآله فرمودهاست: "هر که به بازار در آيد وهديهاى براى خانوادهاش بخردهمچون کسى است که صدقهاى به قومى نيازمند رسانده است،وهديه را نخست به دختران بدهد وسپس به پسران، پس هر کهدخترش را شاد کند گويى که اسيرى از فرزندان اسماعيل آزاد کردهاست."(227)
4 - سکونى از امام صادقعليه السلام نقل مىکند که پيامبرصلى الله عليه وآله فرمودهاست: "هر زنى که بدون اجازه شوهرش از خانه بيرون رود، تا زمانىکه باز گردد نفقهاى براى او تعلق نمىگيرد."(228)
5 - ابن اسنان به نقل از امام صادقعليه السلام درباره مردى روايت مىکندکه زن حامله خود را طلاق دادهاست؟
حضرتعليه السلام فرموده: "مهلت آن زن )عِدّه طلاق ( تا هنگامىاست که وضع حمل کند، و تا آن زمان، مرد بايد نفقه زن رابپردازد."(229)
6 - زراره از امام باقرعليه السلام نقل مىکند که فرموده: "زن سه طلاقه،نفقهاى بر مرد خود ندارد ونفقه به زنى تعلق مىگيرد که مردشمىتواند )در عدّه طلاق( به او رجوع کند."(230)