احکام غسل کردن‌‌ (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

احکام غسل کردن

مسأله 378 :

در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاک باشد، ولى در غسل ترتيبى پاک بودن تمام بدن لازم نيست، و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتى را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافى است.

مسأله 379 :

کسى که از حرام جنب شده و اگر بخواهد با آب گرم غسل کند عرق مى کند، چون عرق او بنابر أقوى طاهر است. لازم نيست که با آب سرد غسل کند ولکن چون که احتياط مستحب نجاست است بهتر آنست که با آب سرد غسل کند و اگر آب سرد پيدا نکند يا براى او ضرر داشته باشد، بعد از آنکه تمام بدن زير آب کُر رفت نيت غسل ترتيبى کند و به نيت سر و گردن بدن را حرکت دهد بعد يک مرتبه به نيت طرف راست و مرتبه ديگر به نيت طرف چپ بدن را حرکت دهد.

مسأله 380 :

اگر در غسل به اندازه سر موئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن جاهائى از بدن که ديده نمى شود، مثل توى گوش و بينى واجب نيست.

مسأله 381 :

جائى را که شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن بنا بر احتياط واجب بايد بشويد.

مسأله 382 :

اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد که داخل آن ديده شود، بايد آنرا شست و اگر ديده نشود شستن داخل آن لازم نيست.

مسأله 383 :

چيزى را که مانع از رسيدن آب به بدن است، بايد برطرف کند و اگر پيش از آنکه يقين کند برطرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است.

مسأله 384 :

اگر موقع غسل شک کند، چيزى که مانع از رسيدن آب باشد، در بدن او هست يا نه، بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست.

مسأله 385 :

در غسل بايد موهاى کوتاهى را که جزء بدن حساب مى شوند بشويد، و شستن موهاى بلند واجب نيست، بلکه اگر آب را طورى به پوست برساند که آنها تر نشوند، غسل صحيح است ولى اگر رساندن آب به پوست، بدون شستن آنها ممکن نباشد، بايد آنها را بشويد که آب به بدن برسد.

مسأله 386 :

تمام شرطهائى که براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن هر قسمت فوراً قسمت ديگر را بشويد بلکه اگر بعد از شستن سر و گردن مقدارى صبر کند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدتى طرف چپ را بشويد اشکال ندارد، ولى کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، اگر به اندازه اى که غسل کند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمى آيد، بايد هر قسمت را فوراً بعد از قسمت ديگر غسل دهد و بعد از غسل هم فوراً نماز بخواند، و همچنين است حکم زن مستحاضه که بعداً گفته مى شود.

مسأله 387 :

کسى که قصد دارد پول حمامى را ندهد يا بدون اينکه بداند حمامى راضى است، بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى کند، غسل او باطل است.

مسأله 388 :

اگر حمامى راضى باشد که پول حمام نسيه بماند، ولى کسى که غسل مى کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او اشکال دارد مگر آنکه علم به رضايت حمامى حتى در اين صورت داشته باشد.

مسأله 389 :

اگر بخواهد پول حرام يا پولى که خمس آنرا نداده به حمامى بدهد، غسل او باطل است مگر آنکه علم به رضايت حمامى حتى در اين صورت داشته باشد.

مسأله 390 :

اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير کند و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کرده حمامى به غسل کردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است، مگر اينکه پيش از غسل حمامى را راضى کند.

مسأله 391 :

اگر شک کند که غسل کرده يا نه بايد غسل کند، ولى اگر بعد از غسل شک کند، که غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.

مسأله 392 :

اگر در بين غسل، حدث اصغر از او سر زند، مثلاً بول کند أقوى کفايت تمام نمودن غسل و بجا آوردن وضوء است، و احتياط مستحب آنست که دوباره غسل کند، به قصد آنچه بر او است واقعاً و بعد از آن وضو هم بگيرد.

مسأله 393 :

اگر به خيال اينکه به اندازه غسل و نماز وقت دارد براى نماز غسل کند، چنانچه بعد از غسل به اندازه خواندن يک رکعت يا بيشتر وقت داشته باشد غسل او صحيح است، و اگر کمتر از يک رکعت وقت داشته باشد و غسل را به قصد غايتى از غايات ديگر نياورده باشد، اولى إعاده آنست اگر بنحو تقييد باشد.

مسأله 394 :

کسى که جنب شده اگر شک کند غسل کرده يا نه نمازهائى را که خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند.

مسأله 395 :

کسى که چند غسل بر او واجب است مى تواند به نيت همه آنها يک غسل بجا آورد، يا آنها را جداجدا انجام دهد. و اگر نيت غسل جنابت نمايد کفايت از بقيه مى نمايد على الاقوى.

مسأله 396 :

اگر بر جائى از بدن، آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، بنابر احتياط واجب اگر ممکن است بايد آنرا از بين ببرد، و اگر ممکن نيست بايد وضو و غسل را ارتماسى انجام دهد، و چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبى بجا آورد، بايد آب را طورى به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد.

مسأله 397 :

کسى که غسل جنابت کرده، نبايد براى نماز وضو بگيرد، ولى با غسلهاى ديگر نمى شود نماز خواند و بايد وضو هم گرفت.