احکام غسل کردن
مسأله 374 :
در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاک باشد يا با رفتن زير آب بدن پاک شود که غسل هم صحيح است؛ ولى در غسل ترتيبى‌پاک بودن تمام بدن لازم نيست. و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتى را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد کافى است.
مسأله 375 :
عرق جنب از حرام نجس نيست و کسى که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند صحيح است گرچه احتياط آن است که با آب سرد غسل کند.
مسأله 376 :
اگر در غسل حتّى مختصرى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن جاهايى از بدن که ديده نمى‌شود، مثل توى گوش و بينى، واجب نيست.
مسأله 377 :
جايى را که شکّ دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، شستن آن لازم نيست، ولى احتياط در شستن است.
مسأله 378 :
اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد که داخل آن ديده شود، بايد آن را شست و اگر ديده نشود شستن داخل آن لازم نيست.
مسأله 379 :
چيزى را که مانع رسيدن آب به بدن است، بايد برطرف کند و اگر پيش از آن که اطمينان کند برطرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است. ولى اگر رجاءاً غسل کند و بعد بفهمد مانعى نبوده، غسل او صحيح است.
مسأله 380 :
اگر موقع غسل شکّ کند، چيزى که مانع از رسيدن آب باشد، در بدن او هست يا نه، چنانچه شکّش منشأ عقلايى داشته باشد، بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست.
مسأله 381 :
در غسل بايد موهاى کوتاهى را که جزء بدن حساب مى‌شود، بشويد و بنابر احتياط واجب شستن موهاى بلند هم لازم مى‌باشد.
مسأله 382 :
تمام شرطهايى که براى صحيح بودن وضو گفته شد مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن، در صحيح بودن غسل هم شرط است ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد و نيز در غسل ترتيبى، لازم نيست بعد از شستن هر قسمت، فوراً قسمت ديگر را بشويد، بلکه اگر بعد از شستن سر و گردن مقدارى صبر کند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدّتى طرف چپ را بشويد اشکال ندارد. ولى کسى که نمى‌تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، اگر به اندازه‌اى که غسل کند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمى‌آيد، چنانچه وقت تنگ باشد بايد هر قسمت را فوراً بعد از قسمت ديگر غسل دهد و در هر صورت بعد از غسل فوراً نماز بخواند. و همچنين است حکم زن مستحاضه که بعداً گفته مى‌شود.
مسأله 383 :
کسى که قصد دارد پول حمّامى را ندهد يا بدون اين که بداند حمّامى راضى است، بخواهد نسيه بگذارد، اگرچه بعد حمّامى را راضى کند، بنابر احتياط واجب غسل او باطل است.
مسأله 384 :
اگر حمّامى راضى باشد که پول حمّام نسيه بماند ولى کسى که غسل مى‌کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او صحيح است.
مسأله 385 :
اگر پولى که خمس آن را نداده به حمّامى‌بدهد، اگرچه عملش حرام است ولى غسلش صحيح است و خمس به عهده او باقى مى‌ماند.
مسأله 386 :
اگر شکّ کند که غسل کرده يا نه، بايد غسل کند ولى اگر بعد از غسل شکّ کند، که غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 387 :
اگر در بين غسل حَدَث اصغر از او سر زند، مثلاً بول کند، غسل باطل نمى‌شود.
مسأله 388 :
هرگاه به خيال اين که به اندازه غسل و نماز وقت دارد براى نماز غسل کند، اگرچه بعد از غسل بفهمد که به اندازه غسل وقت نداشته غسل او صحيح است.
مسأله 389 :
کسى که جنب شده اگر شکّ کند غسل کرده يا نه نمازهايى را که خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند.
مسأله 390 :
کسى که چند غسل بر او واجب است مى‌تواند به نيّت همه آنها يک غسل به جا آورد، يا آنها را جدا جدا انجام دهد.
مسأله 391 :
کسى که جنب است اگر بر جايى از بدن او آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، حرام است دست به آن نوشته بگذارد و اگر بخواهد غسل کند بايد آب را طورى به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد.
مسأله 392 :
کسى که غسل جنابت کرده، نبايد براى نماز وضو بگيرد و همچنين با غسل‌هاى واجب ديگر مگر غسل براى استحاضه متوسّطه، مى‌تواند نماز بخواند، هر چند بهتر است وضو هم بگيرد.