احکام غسل کردن‌‌ (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

احکام غسل کردن

مسأله 378 :

در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاک بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست، بلکه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آن بقصد غسل، بدن پاک شود غسل محقق مىشود.

مسأله 379 :

کسى که از حرام جنب شده با آب گرم غسل کند اگر چه عرق مىکند غسل او صحيح است و احتياط مستحب آنست که با آب سرد غسل کند.

مسأله 380 :

اگر در غسل باندازه سر موئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن مثل توى گوش و بينى و هر چه از باطن شمرده مىشود، واجب نيست.

مسأله 381 :

جائى را که شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن چنانچه قبلا از ظاهر بوده بايد بشويد والا واجب نيست.

مسأله 382 :

اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن بقدرى گشاد باشد که داخل آن از ظاهر شمرده شود، بايد آنرا شست. وگرنه شستن آن لازم نيست.

مسأله 383 :

چيزى را که مانع رسيدن آب به بدن است، بايد بر طرف کند و اگر پيش از آن که يقين کند بر طرف شده غسل نمايد غسل او باطل است.

مسأله 384 :

اگر موقع غسل شک کند، چيزى که مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست.

مسأله 385 :

در غسل بايد موهاى کوتاهى را که جزء بدن حساب مىشود بشويد وشستن موهاى بلند واجب نيست. بلکه اگر آب را طورى به پوست برساند که آنها تر نشود، غسل صحيح است، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممکن نباشد، بايد آنها را بشويد که آب به بدن برسد.

مسأله 386 :

تمام شرطهائى که براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاک بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا بپائين بشويد، ونيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فورا بدن را بشويد، پس اگر بعد از شستن سر وگردن صبر کند، وبعد از مدتى بدن را بشويد اشکال ندارد. بلکه لازم نيست تمام سر وگردن يا بدن را يک مرتبه بشويد پس جائز است مثلا سر را شسته وبعد از مدتى گردن را بشويد، ولى کسى که نمىتواند از بيرون آمدن بول يا غائط خوددارى کند، اگر به اندازه اى که غسل کند و نماز بخواند بول و غائط از او بيرون نمىآيد بايد فورا غسل کند و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند.

مسأله 387 :

کسى که پول حمامى را بدون اين که بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى کند، غسل او باطل است.

مسأله 388 :

اگر حمامى راضى باشد که پول حمام نسيه بماند، ولى کسى که غسل مىکند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است.

مسأله 389 :

اگر پولى را که خمس آنرا نداده به حمامى بدهد، اگر چه مرتکب حرام شده، ولى ظاهر اين است که غسل او صحيح باشد وذمه اش به مستحقين خمس مشغول مىشود.

مسأله 390 :

اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير کند، و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کرده حمامى بغسل کردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است، مگر اين که پيش از غسل حمامى را راضى کند.

مسأله 391 :

اگر شک کند که غسل کرده يا نه بايد غسل کند، ولى اگر بعد از غسل شک کند، که غسل او درست بوده يا نه، در صورتيکه احتمال بدهد که وقت غسل ملتفت بوده و صحيح بجا آورده، لازم نيست دوباره غسل نمايد.

مسأله 392 :

اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند مثلا بول کند لازم نيست غسل را رها کرده و غسل ديگرى بنمايد، و چنانچه

بخواهد غسل ترتيبى نمايد بنابر احتياط مستحبى وضو هم بگيرد.

مسأله 393 :

اگر از جهت ضيق وقت وظيفه مکلف تيمم بوده، ولى بخيال اين که باندازه غسل و نماز وقت دارد غسل کند، در صورتى که با خود غسل قصد قربت کرده باشد، غسل او صحيح است بلکه اگر براى نماز غسل نموده باشد غسل او نيز صحيح است.

مسأله 394 :

کسى که جنب شده اگر شک کند که غسل کرده يا نه، نمازهائى را که خوانده چنانچه احتمال بدهد که وقت شروع به نماز ملتفت بوده صحيح است. ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند. و در صورتى که بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد، لازم است وضو هم بگيرد، و اگر وقت باقى است نمازى را که خوانده اعاده نمايد.

مسأله 395 :

کسى که چند غسل بر او واجب است مىتواند به نيت همه آنها يک غسل بجا آورد، و ظاهر اين است که اگر يکى معين از آنها را قصد کند از بقيه کفايت مىکند.

مسأله 396 :

اگر بر جائى از بدن، آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد، چنانچه بخواهد وضو يا غسل را ترتيبى بجا آورد، بايد آب را طورى به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد.

مسأله 397 :

کسىکه غسل جنابت کرده، نبايد براى نماز وضو بگيرد، بلکه با غسلهاى ديگر واجب غير غسل از استحاضه متوسطه و با غسلهاى مستحب که در مسأله (651) مىآيد، نيز مىتواند بدون وضو نماز بخواند اگر چه احتياط مستحب آنست که وضو هم بگيرد.