احکام غسل کردن‌‌ (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام غسل کردن

مسأله 378 :

در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاک بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست ، بلکه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آب - در صورتى که آب معتصم باشد - به قصد غسل بدن پاک شود غسل صحيح است ، و آب معتصم آبى است که به ملاقات با نجس نجس نشود ، مانند آب باران و کر و جارى .

مسأله 379 :

کسى که از حرام جنب شده غسل او با آب گرم اگر چه عرق کند صحيح است ، و احتياط مستحب آن است که با آب سرد غسل کند .

مسأله 380 :

اگر در غسل جايى از بدن نشسته بماند ، چنانچه غسل ارتماسى باشد باطل است ، و اگر ترتيبى باشد حکم آن در مسألهء " 371 " گذشت ، و در هر حال شستن آنچه که عرفا باطن شمرده مى شود - مثل توى گوش و بينى - واجب نيست .

مسأله 381 :

جايى را که شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن ، چنانچه قبلا از ظاهر بوده بايد بشويد و اگر قبلا از ظاهر نبوده شستن آن لازم نيست ، و در صورتى که حالت سابقه معلوم نيست - بنابر احتياط واجب - بشويد .

مسأله 382 :

اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن به قدرى گشاد باشد که داخل آن از ظاهر شمرده شود ، بايد آن را شست ، و در غير اين صورت شستن آن لازم نيست .

مسأله 383 :

چيزى را که مانع رسيدن آب به بدن است بايد بر طرف نمايد ، و اگر پيش از يقين به بر طرف شدن آن ، غسل ارتماسى نمايد ، بايد دوباره غسل کند ، و اگر غسل ترتيبى کرده است حکمش همان است که در مسألهء " 372 " گذشت .

مسأله 384 :

اگر موقع غسل شک کند چيزى که مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه بايد وارسى کند تا مطمئن شود که مانعى نيست .

مسأله 385 :

در غسل بايد موهاى کوتاهى را که جزء بدن حساب مى شود بشويد ، و شستن موهاى بلند واجب نيست ، بلکه اگر آب را طورى به پوست برساند که آنها تر نشود ، غسل صحيح است ، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممکن نباشد ، بايد آنها را بشويد که آب به بدن برسد .

مسأله 386 :

تمام شرطهايى که براى صحيح بودن وضو گذشت ، مثل پاک بودن آب و مباح بودن آن ، در صحيح بودن غسل هم شرط است ، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن هر قسمت فورا قسمت ديگر را بشويد ، پس اگر بعد از شستن سر و گردن صبر کند و بعد از مدتى بدن را بشويد ، يا بعد از طرف راست مدتى صبر کند و بعد طرف چپ را بشويد ، اشکال ندارد ، ولى کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند ، اگر به اندازه ء غسل و نماز مى شود از او بيرون نيايد ، بايد فورا غسل کند و بعد از آن هم فورا نماز بخواند .

مسأله 387 :

کسى که قصد دارد پول حمامى را ندهد يا بدون اين که بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد اگر چه بعد حمامى را راضى کند غسل او باطل است .

مسأله 388 :

اگر حمامى راضى باشد که پول حمام نسيه بماند ، ولى کسى که غسل مى کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد ، يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است

مسأله 389 :

اگر پولى را که خمس آن را نداده است به حمامى بدهد ، مرتکب حرام شده و غسل او باطل است .

مسأله 390 :

اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير کند ، و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کرده حمامى به غسل کردن او راضى است يا نه ، غسل او باطل است ، مگر اين که پيش از غسل حمامى را راضى کند .

مسأله 391 :

اگر شک کند که غسل کرده يا نه بايد غسل کند ، ولى اگر بعد از غسل شک کند که غسل او درست بوده يا نه ، در صورتى که احتمال بدهد که وقت غسل ملتفت بوده ، غسلش صحيح است .

مسأله 392 :

اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند - مثلا بول کند - بنابر احتياط واجب غسل را تمام کند و اعاده نمايد و وضو هم ضميمه کند مگر اين که از غسل ترتيبى به غسل ارتماسى عدول کند .

مسأله 393 :

اگر از جهت تنگى وقت وظيفهء مکلف تيمم بوده ولى به خيال اين که به اندازه ء غسل و نماز وقت دارد غسل کند ، در صورتى که به قصد طهارت از جنابت يا قرائت قرآن مثلا غسل نمايد غسل او صحيح است ، و اگر قصد کند براى خواندن آن نماز به نحوى که اگر امر به نماز نباشد قصد غسل نداشته باشد ، آن غسل باطل است .

مسأله 394 :

کسى که جنب شده و نماز خوانده اگر شک کند که غسل کرده يا نه ، چنانچه احتمال بدهد که وقت شروع به نماز ملتفت بوده ، نماز او صحيح است ، ولى براى نمازهاى بعد بايد غسل کند ، و در صورتى که بعد از نماز حدث اصغر از او صادر شده باشد بايد وضو هم بگيرد ، و نمازى را هم که خوانده اگر وقت باقى است اعاده کند ، و اگر وقت باقى نيست قضا نمايد .

مسأله 395 :

کسى که چند غسل بر او واجب است ، مى تواند آنها را جدا جدا انجام دهد ، ولى بعد از غسل اول براى بقيه نيت وجوب نکند ، و همچنين مى تواند به نيت همهء آنها يک غسل به جا آورد ، بلکه اگر يک غسل معين از آنها را قصد کند ، از بقيه کفايت مى نمايد .

مسأله 396 :

اگر بر جايى از بدن آيهء قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد ، چنانچه بخواهد غسل ترتيبى به جا آورد بايد آب را طورى به بدن برساند که مس آن نوشته نشود ، و همچنين است اگر بخواهد وضوى ترتيبى بگيرد و بر بعض اعضاى وضو آيهء قرآن باشد ، و همچنين بنابر احتياط واجب اگر اسم خداوند متعال باشد ، و در غسل و وضو مراعات احتياط نسبت به اسماء انبيا و ائمه و حضرت زهرا ( عليهم السلام ) مستحب است .

مسأله 397 :

کسى که غسل جنابت کرده ، نبايد براى نماز وضو بگيرد ، بلکه با غسلهاى ديگر واجب غير از غسل استحاضهء متوسطه و با غسلهاى مستحب که در مسألهء " 650 " مى آيد ، نيز مى تواند بدون وضو نماز بخواند ، اگر چه احتياط مستحب آن است که وضو هم بگيرد .