" احکام جنابت "
مسأله 355 :
به دو چيز انسان جنب مى شود : اول : جماع ، دوم : بيرون آمدن منى ، چه در خواب باشد يا بيدارى ، کم باشد يا زياد ، با شهوت باشد يا بى شهوت ، با اختيار باشد يا بى اختيار
مسأله 356 :
اگر رطوبتى از انسان خارج شود ونداند منى است يا بول يا / صفحة 62 / غير اينها ، چنانچه با شهوت وجستن بيرون آمده وبعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حکم منى دارد ، واگر هيچ يک از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد ، حکم منى ندارد
ولى در مريض لازم نيست آن آب ، با جستن بيرون آمده باشد ، بلکه اگر با شهوت بيرون آيد در حکم منى است
مسأله 357 :
اگر در مردى که مريض نيست آبى بيرون آيد که يکى از سه نشانه‌اى که در مسأله پيش گفته شد داشته باشد ونداند نشانه‌هاى ديگر را داشته يا نه چنانچه قبل از بيرون آمدن آب استبراء از بول نموده متعين است وضوء بگيرد وچنانچه استبراء از بول نموده وبعدا مسلما جنب شده وغسل هم کرده ولى استبراء از جنابت ننموده متعين است غسل ، وچنانچه از هر دو استبراء نموده اگر حالت سابقه‌اش عدم وضوء بوده وضوء کافى است ، والا بايد جمع کند بين غسل ووضوء مگر آنکه احتمال بدهد آن آب نه بول بوده نه منى در اين صورت نه غسل لازم است نه وضوء حالت قبل هر چه باشد وضوء يا عدم وضوء
مسأله 358 :
مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول کند
واگر بول نکند وبعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، که نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حکم منى دارد
مسأله 359 :
اگر انسان جماع کند وبه اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود ، در زن باشد يا در مرد ، در قبل باشد يا در دبر ، بالغ باشد يا نابالغ ، اگر چه منى بيرون نيايد هر دو جنب مى شوند
مسأله 360 :
اگر شک کند که به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه غسل بر او واجب نيست
مسأله 361 :
اگر نعوذ بالله حيوانى را وطى کند ، يعنى با او نزديکى نمايد ومنى بيرون نيايد ، جنب نمى شود
مسأله 362 :
اگر منى از جاى خود حرکت کند وبيرون نيايد ، يا انسان شک کند که منى از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست
/ صفحة 63 /
مسأله 363 :
کسى که نمى تواند غسل کند ولى تيمم برايش ممکن است ، بعد از داخل شدن وقت نماز هم مى تواند با عيال خود نزديکى کند
مسأله 364 :
اگر در لباس خود منى مى بيند وبداند که از خود او است وبراى آن غسل نکرده ، بايد غسل کند ونمازهايى را که يقين دارد ، بعد از بيرون آمدن منى خوانده قضاء کند ولى نمازهايى را که احتمال مى دهد ، بعد از بيرون آمدن آن منى خوانده ، لازم نيست قضاء نمايد