احکام جنابت‌‌‌‌ (آیت الله حسین نوری همدانی)

احکام جنابت

مسأله 346 :

به دو چيز انسان جنب مي شود : اول – جماع ، دوم – بيرون آمدن مني ، چه در خواب باشد يا بيداري ، کم باشد يا زياد با شهوت يا بي شهوت ، با اختيار باشد يا بي اختيار .

مسأله 347 :

اگر رطوبتي از انسان خارج شود و نداند مني است يا بول يا غير اينها ، چنانچه با شهوت و جستن بيرون آورده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حکم مني دارد و اگر هيچ يک از اين سه نشانه يا بعضي از اينها را نداشته باشد ،

حکم مني ندارد . ولي در زن و مريض لازم نيست آن آب ، با جستن بيرو ن آمده باشد ، بلکه اگر با شهوت بيرون آمده باشد و بدن سست شود در حکم مني است .

مسأله 348 :

اگر از مردي که مريض نيست آبي بيرون آيد که يکي از سه نشانة را که در مسأله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه هاي ديگري را داشته يا نه ، چنانکه پيش از بيرون آمدن آن آب وضو نداشته ، بايد وضو بگيرد .

مسأله 349 :

مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن مني بول کند ، و اگر بول نکند و بعد از غسل رطوبتي از او بيرون آيد ، که نداند مني است يا رطوبت ديگر ، حکم مني دارد .

مسأله 350 :

اگر انسان جماع کند و به اندازة ختنه گاه يا بيشتر داخل شود ، در زن باشد يا در مرد ، در قُبل باشد يا در دُبُر ، بالغ باشد يا نابالغ اگر چه مني بيرون نيايد ، هر دو جنب مي شوند و در صورتي که تا کمتر از خختنه گاه داخل شده و بطوري که داخل شدن صدق مي کند ، احتياط به غسل کردن ترک نشود .

مسأله 351 :

اگر شک کند که به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه ، بطوري که شک در صدق داخل شدن دارد ، غسل بر او واجب نيست (مسأله352)اگر نعوذ بالله حيواني را وطي کند ، يعني با او نزديکي نمايد و مني از او بيرون آيد ، غسل تنها کافي است و اگر مني بيرون نيايد ، چنانچه پيش از وطي وضو داشته باز هم غسل تنها کافي است و اگر وضو نداشته احتياط واجب آن است که غسل کند ، وضو هم بگيرد .

مسأله 353 :

اگر مني از جاي خود حرکت کند و بيرون نيايد ، يا انسان شک کند که مني از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .

مسأله 354 :

کسي که نمي تواند غسل کند ولي تيمم برايش ممکن است ، بعد از داخل شدن وقت نماز هم مي تواند با عيال خود نزديکي کند .

مسأله 355 :

اگر در لباس خود مني ببيند و بداند که از خود اواست و براي آن غسل نکرده ، بايد غسل کند و نمازهائي را که يقين دارد ، بعد از بيرون آمدن مني خوانده قضا کند ، ولي نمازهائي را که احتمال مي دهد ، بعد از بيرون آمدن آن مني خوانده ، لازم نيست قضا نمايد .

چيزهائي که بر جنب حرام است

مسأله 356 :

پنج چيز بر جنب حرام است :

اول : رساندن جائي از بدن به خط قرآن يا به اسم خدا و اسم پيامبران و امامان ( عليهم السلام ) بطوري که در وضو گفته شد .

دوم : رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر ( صلي الله عليه و آله و سلم ) اگر چه از يک در داخل ، و از در ديگري خارج شود .

سوم : توقف در مساجد ديگر ، ولي اگر از يک در داخل و از در ديگري خارج شود ، يا براي برداشتن چيزي برود مانعي ندارد و احتياط واجب آن است که در حرم امامان هم توقف نکند .

چهارم : گذاشتن چيزي در مسجد .

پنجم : خواندن سوره اي که سجده واجب دارد و آن چهار سوره است : اول ، سورة سي و دوم قرآن ( الم تنزيل ) دوم ، سورة چهل و يکم ( حم سجده ) سوم ، سورة پنجاه و سوم ( و النجم ) چهارم ، سورة نود و ششم ( اقرء ) و اگر يک حرف ر ا به قصد يکي از اين چهار سوره هم بخواند حرام است .

چيزهائي که بر جنب مکروه است

مسأله 357 :

نه چيز بر جنب مکروه است :

اول و دوم : خوردن و آشاميدن ولي اگر وضو بگيرد مکروه نيست .

سوم : خواندن بيشتر از هفت آيه از سوره هائي که سجدة واجب ندارد .

چهارم : رساندن جائي از بدن به جلد و حاشيه و بين خطهاي قرآن .

پنجم : همراه داشتن قرآن .

ششم : خوابيدن ولي اگر وضو بگيرد يا به واسطة نداشتن آب ، بدل از غسل تيمم کند مکروه نيست .

هفتم : خضاب کردن به حنا و مانند آن .

هشتم : ماليدن روغن به بدن .

نهم : جماع کردن بعد از آنکه محتلم شده ، يعني در خواب مني از او بيرون آمده است .

غسل جنابت

مسأله 358 :

غسل جنابت بخودي خود مستحب است و براي خواندن نماز واجب و مانند آن واجب مي شود ، ولي براي نماز ميت و سجده شکر و سجده هاي واجب قرآن و سجده سهو ، غسل جنابت لازم نيست .

مسأله 359 :

لازم نيست در وقت غسل نيت کند که غسل واجب يا مستحب مي کنم و اگر فقط به قصد قربت يعني براي انجام فرمان خداوند عالم غسل کند کافي است .

مسأله 360 :

اگر يقين کند وقت نماز شده ونيت غسل واجب کندبعد معلوم شود که پيش از وقت غسل کرده ، غسل او صحيح است

مسأله 361 :

غسل را چه واجب باشد و چه مستحب به دو قسم مي شود انجام داد : ترتيبي و ارتماسي .

غسل ترتيبي

مسأله 362 :

در غسل ترتيبي بايد به نيت غسل ، اول سر و گردن بعد طرف راست ، بعد طرف چپ بدن را بشويد ، و اگر عمدا يا از روي فراموشي يا به واسطة نداستن مسأله به اين ترتيب عمل نکند ، غسل او باطل است .

مسأله 363 :

نصف ناف و نصف عورت را بايد با طرف راست بدن و نصف ديگر را بايد با طرف چپ بشويد ، بلکه بهتر است تمام ناف وعورت با هر دو طرف شسته شود .

مسأله 364 :

براي آنکه يقين کند هر سه قسمت يعني سر و گردن و طرف راست و طرف چپ را کاملا غسل داده ، بايد هر قسمتي را که مي شويد مقداري از قسمتهاي ديگر را هم با آن قسمت بشويد .

مسأله 365 :

اگر بعد از غسل بفهمد جائي از بدن را نشسته و نداند کجاي بدن است ، بايد دوباره غسل کند .

مسأله 366 :

اگر بعد از غسل بفهمد مقداري از بدن را نشسته ، چنانچه از طرف چپ باشد شستن همان مقدار کافي است . و اگر از طرف راست باشد بايد بعد از شستن آن مقدا ر دوباره طرف چپ را بشويد . و اگر از سر و گردن باشد بايد بعد از شستن آن مقدار ، دوباره طرف راست و بعد طرف چپ را بشويد .

مسأله 367 :

اگر پيش از تمام شدن غسل ، در شستن مقداري از طرف چپ شک کند ، شستن همان مقدار کافي است . ولي اگر بعد از اشتغال به شستن طرف چپ ، در شستن طرف راست يا مقداري از آن شک کند يا بعد از اشتغال به شستن طرف راست در شستن سر وگردن يا مقداري از آن شک نمايد ، نبايد اعتنا کند .

غسل ارتماسي

مسأله 368 :

در غسل ارتماسي اگر به نيت غسل ارتماسي به تدريج در آب فرورود تا تمام بدن زير آب رود ، غسل صحيح است و احتياط آن است که يک دفعه زير آب رود .

مسأله 369 :

در غسل ارتماسي اگر همة بدن زير آب باشد و بعد از نيت غسل ، بدن را حرکت دهد ، غسل او صحيح است .

مسأله 370 :

اگر بعد از غسل ارتماسي بفهد به مقداري از بدن آب نرسيده ، چه جاي آن را بداند يا نداند ، بايد دوباره غسل نمايد .

مسأله 371 :

اگر براي غسل ترتيبي وقت ندارد و براي ارتماسي وقت دارد ، بايد غسل ارتماسي کند .

مسأله 372 :

کسي که روزة واجب گرفته يا براي حج يا عمره احرام بسته ، نمي تواند غسل

ارتماسي کند ، ولي اگر از روي فراموشي غسل ارتماسي کند ، صحيح است .

احکام غسل کردن

مسأله 373 :

در غسل ارتماسي بايد تمام بدن پاک باشد ، ولي در غسل ترتيبي پاک بودن تمام بدن نجس باشد و هر قسمتي را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بکشد ، کافي است .

مسأله 374 :

عرق جنب از حرام نجس نيست و کسي که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند ، صحيح است .

مسأله 375 :

اگر در غسل به اندازة سر موئي از بدن نشسته بماند ، غسل باطل است ، ولي شستن جاهائي از بدن که ديده نمي شود مثل توي گوش و بيني ، واجب نيست .

مسأله 376 :

جائي را که شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن ، شستن آن لازم نيست ، ولي احتياط در شستن است .

مسأله 377 :

اگر سوراخ جاي گوشواره و مانند آن بقدري گشاد باشد که داخل ‌آن ديده شود ، بايد آن را شست و اگر ديده نشود ، شستن داخل آن لازم نيست .

مسأله 378 :

چيزي را که مانع رسيدن آب به بدن است ، بايد برطرف کند و اگر پيش از آنکه يقين کند ، برطرف شده غسل نمايد ، غسل او باطل است .

مسأله 379 :

اگر موقع غسل شک کند چيزي که مانع از رسيدن آب باشد ، در بدن او هست يا نه ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد بايد وارسي کند تا مطمئن شود که مانعي نيست .

مسأله 380 :

در غسل بايد موهاي کوتاهي را که جزء بدن حساب مي شود ، بشويد و بنابر احتياط شستن موهاي بلند هم لازم مي باشد .

مسأله 381 :

تمام شرط هائي که براي صحيح بودن وضو گفته شد ، مثل پاک بودن آب و غصبي نبودن آن ، در صحيح بودن غسل هم شرط است . ولي در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد و نيز در غسل ترتيبي لازم نيست بعد از شستن هر قسمت فوراً قسمت ديگر را بشويد ، بلکه اگر بعد از شستن سر و گردن مقداري صبر کند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدتي طرف چپ را بشويد ، اشکال ندارد . ولي کسي که نمي تواند ازبيرون آمدن بول و غائط خودداري کند ، اگر به اندازه اي که غسل و نماز بخواند

بول و غائط از او بيرون نمي آيد . چنانچه وقت تنگ باشد ، بايد هر قسمت را فورا بعد از قسمت ديگر غسل دهد و بعد از غسل هم فورا نما ز بخواند . و همچنين است حکم زن مستحاضه که بعدا گفته مي شود .

مسأله 382 :

کسي که قصد دارد پول حمامي را ندهد يا بدون اين که بداند حمامي راضي است بخواهد نسيه بگذارد ، اگر چه بعد حمامي را راضي کند ، غسل او باطل است . ولي اگر از راضي نبودن حمامي غافل باشد و قربه الي الله غسل کند ، در اين صورت غسل او صحيح است و ضامن اجره المثل براي حمامي است .

مسأله 383 :

اگر حمامي راضي باشد که پول حمام نسيه بماند ، ولي کسي که غسل مي کند قصدش اين باشد که طلب او را ندهد ، يا از مال حرام بدهد ، غسل او اشکال دارد .

مسأله 384 :

اگر بخواهد پول حرام يا پولي که خمس آن را نداده به حمامي بدهد ، غسل او باطل است .

مسأله 385 :

اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير کند و پيش از غسل شک کند که چون در خزينه تطهير کرده حمامي به غسل کردن او راضي است يا نه ، غسل او باطل است ، مگر اينکه پيش از غسل حمامي را راضي کند .

مسأله 386 :

اگر شک کند که غسل کرده يا نه بايد غسل کند ، ولي اگر بعد از غسل شک کند ، که غسل او درست بوده يا نه ، لازم نيست دوباره غسل نمايد .

مسأله 387 :

اگر در بين غسل ، حدث اصغر از او سر زند مثلا بول کند ، غسل باطل نمي شود ولي بعد از غسل براي نماز وضو بگيرد .

مسأله 388 :

هر گاه به خيال اينکه به اندازة غسل و نماز وقت دارد براي نماز غسل کند اگر چه بعد از غسل بفهمد که به اندازة غسل وقت نداشته ، غسل او صحيح است .

مسأله 389 :

کسي که جنب شده اگر شده اگر شک کند غسل کرده يا نه ، نمازهائي را که خوانده است صحيح است ، ولي براي نمازهاي بعد بايد غسل کند .

مسأله 390 :

کسي که چند غسل بر او واجب است مي تواند به نيت همة آنها يک غسل بجا آورد ، يا آنها را جدا جدا انجام دهد ، ولي اگر در بين آنها غسل جنابت باشد و به قصد آن غسل کند ، غسلهاي ديگر ساقط مي شود .

مسأله 391 :

کسي که جنب است اگر بر جائي از بدن او آيه قرآن يا اسم خداوند متعال نوشته شده باشد ، حرام است دست به آن نوشته بگذارد و اگر بخواهد غسل کند بايد آب را طوري به بدن برساند که دست او به نوشته نرسد .

مسأله 392 :

کسي که غسل جنابت کرده نبايد براي نماز وضو بگيرد ، بلکه با غسلهاي ديگر واجب غير از غسل استحاضة متوسطه و همچنين با غسلهاي مستحب که در ضمن مسالة 645 تا بند 9 ذکر شده است نيز مي تواند بدون وضو نماز بخواند ، اگرچه احتياط مستحب آن است که وضو هم بگيرد .