فصل ششم : در بيان خوابيدن است به منى در شبهاى تشريق
بدان که هرگاه حاج در روز عيد به مکّه رود به جهت طواف و سعى، واجب است بر او که برگردد به سوى منى به جهت آن که بيتوته کند، يعنى شب به سر بردن در شب يازدهم و دوازدهم در منى واجب است. و شب سيزدهم نيز واجب است بر کسى که در احرام از زن يا صيد پرهيز نکرده؛ و بر کسى که اين دو را در احرام اجتناب کرده، لازم نيست(خواهد آمد اشاره به خلاف «ابن ادريس» در کسى که بر او کفّاره واجب شده است؛ و مستند او روايت «سلام بن المبشر» است؛ بر خلاف قول مشهور که مدلولٌ عليه صحيحه «معاوية بن عمّار» و روايتين «حمّاد بن عثمان» است؛ و لکن قول مشهور، خالى از قوّت نيست. و در نَفْر اوّل بعد از زوال آفتاب و قبل از غروب آن نَفْر مى نمايد؛ و اگر از غروب تأخير افتاد، شب را در منى مى ماند تا نَفْر دوّم.) و جايز است از براى او نَفْر، يعنى کوچ کردن در روز دوازدهم بعد از زوال شمس؛ و اگر اتفاقا آن روز در آن جا ماند تا شب داخل شد، در آن جا نيز لازم است؛ و هم چنين رمى را در فردا که سيزدهم است.
واجبات بيتوته
و واجب است در بيتوته، نيّت کردن بعد از دخول وقت شام؛ و حدّ شب که به سر بردن او لازم است، تا ما بعد نصف شب است؛ پس اگر بعد از نصف شب از آن جا بيرون رود، عيب ندارد؛ و احوط آن است که( واجب نيست رعايت اين احتياط.) پيش از طلوع فجر، داخل مکّه نشود.
حکم ترک بيتوته به منى
و کسى که ترک کند بيتوته را به منى، واجب است براى او از براى هر شبى(که بيتوته کند براى غير عبادت در مکّه يا در راه قبل از تجاوز از حدود مکّه که آخرش عقبة المدنيّين باشد على الأظهر. و وجوب ذبح گوسفند براى شب سوّم در صورت پرهيز از صيد و زن، مبنى بر عدم جواز نَفْر اوّل است بر کسى که بر او کفّاره واجب است.) يک گوسفند که آن را بکُشد؛ و احوط الحاق ناسى و جاهل است به عامد در وجوب گوسفند؛ و هم چنين الحاق معذور به مختار هر چند گناهى نيست بر معذور؛ و آن کسى است که عذرى دارد مانع از بيتوته، مثل بيمار و پرستار او و کسى که خوف بردن مال خود را دارد از مکّه، اگر بيايد به منى؛ و مثل شبان گوسفند؛ و کسانى که سقايت حاج در دست ايشان است. و ظاهر علما، عدم وجوب فديه گوسفند است بر دو فرقه اخيره.
عبادت بدل بيتوته
و مثل ايشان است کسى که در مکّه شب را به عبادت احيا کند (به نُسکِ حج از قبيل طواف و سعى على الأحوط؛ و الاّ رجوع به منى نمايد و مشغول به ساير عبادات نشود مگر در صورت خروج از منى بعد از نصف شب على الأحوط.) و مشغول غير عبادت نباشد مگر از امور ضروريّه، مثل اکل و شرب (و نوم غالب.) و تجديد وضو. و مستحب است که چون از مکّه مراجعت کند به منى بگويد: «أللهم بک وثقت وبک آمنت ولک أسلمت وعليک توکلت فنعم الرب ونعم المولى ونعم النصير».