گفتار در موالات
مساءله 1 - واجب است اجزاء نماز را پى در پى بياورد يعنى فاصله اى طولانى که نماز را از صورت نماز در مى آورد بين آنها نيندازد بطورى که صحيح باشد بگوئيم اين شخص نماز نمى خواند که اگر اين مقدار فاصله بدهد چه عمدا و چه سهوا نمازش باطل است .
و اما رعايت موالات عرفى باين معنا که عرفا اجزاء نماز پشت سر هم بيايد بنابراحتياط واجب است در نتيجه اگر اجزاء نماز را پى در پى و پشت سر هم نياورد در صورت عمد بنابراحتياط باطل است ولى در صورت سهو باطل نيست .
مساءله 2 - همانطور که موالات در افعال نماز واجب است همچنين در اقوال آن نيز واجب است مثلا يکى از واجبات نماز خواندن حمد و سوره است که بايد آيات آن دو پشت سر هم خوانده شود و همچنين تکبير و ذکر و تسبيح که بايد کلمات آنها بدون فاصله زياد و پشت سر هم خوانده شود بلکه حروف آن نيز بايد پشت سر هم و بدون فاصله اداء گردد پس اگر عمدا يکى از اينها را که گفته بود ترک کند يعنى بين دو آيه و يا دو کلمه و يا دو حرف از کلمه فاصله زياد بيندازد بطورى که باعث سلب اسم آن سوره و آن آيه و آن کلمه شود نمازش باطل است البته اين وقتى است که اگر بخواهد دوباره با موالات بخواند مستلزم زياده مبطله باشد بلکه بنابراحتياط مطلقا باطل است چه مستلزم باشد و چه نباشد.
و اما اگر يکى از اين امور را سهوا مرتکب شود نمازباطل نمى شود تنها در صورت تجاوز نکردن از محل آن دو جزئى که بينشان فاصله انداخته را دوباره با رعاتى موالات مى آورد البته اين در فرضى است که نبود موالات در مثلا قرائت سوره تنها باعث سلب اسم سوره شود و اما اگر باعث سلب اسم نماز گردد در صورت سهود نيز نماز باطل است .