گفتار در سلام نماز
مساءله 1 - واجب است بر نمازگذار در آخر نمازش سلام نماز بگويد و ظاهرا سلام نماز جزء نماز است نه اينکه صرفا وسيله اى براى خارج شدن از نماز باشد و اثر سلام اين است که آنچه از منافيات که از اول نماز بر وى حرام شده بود با گفتن سلام حلال گشته از نماز خارج مى گردد و سلام دو صيغه دارد يکى : ( السلام علينا و على عباد الله الصالحين ) (سلامتى براى ما و براى بندگان صالح باد) و دوم ( السلام عليکم ) است و بنابراحتياط اضافه شود جمله ( ورحمة الله و برکاته ) هرچند که اقوى مستحب بودن آن است و صيغه دوم در فرضى که مکلف صيغه اول را گفته باشد جزء مستحبى است و در فرضى که نگفته باشد ظاهرا جزء واجب است و جائز است اکتفاء به صيغه دوم بلکه اکتفاء به گفتن صيغه اول نيز جائز است .
و اما صيغه : ( السلام عليک ايها النبى ورحمة الله و برکاته ) از توابع تشهد است باين معنا که با گفتن آن آدمى از نماز خارج نگشته محرمات برايش حلال نمى شود و باترک آن نماز باطل نمى شود چه ترک عمدى و چه سهوى لکن نزديک تر به احتياط محافظت بر گفتن آن است همچنانکه نزديکتر به احتياط گفتن دو صيغه و سلام بعد از جمله ( السلام عليک ايها النبى ) و مقدم داشتن صيغه - السلام علينا - بر صيغه السلام عليکم است .
مساءله 2 - واجب است در سلام بهر يک از دو صيغه اين که با عبارت عربى و با رعايت اعراب گفته شود و کسى که هيچ يک از دو صيغه را نمى داند واجب است حداقل يکى از آن دو را ياد بگيرد همچنان که واجب است در حال گفتن آن نشسته و با آرامش باشد و مستحب است در تشهد تورک (يعنى پشت پاى راست را در کف پاى چپ قراردهد).