جانى یا مجنىّ علیه مردّد بین چند نفر معیّن است

جانى يا مجنىّ عليه مردّد بين چند نفر معيّن است

سوال 1175 :

دو يا چند نفر، شخصى را مورد ضرب و جرح قرار داده، و صدمات و جراحات متعدّدى، که موجب ديه است بر او وارد کرده اند، براى قاضى به علم اجمالى محرز است که صدمات و جراحات مذکور، توسّط دو يا چند نفر مشخّص ايجاد شده، ولى مصدوم نمى تواند معيّن کند که هر يک از صدمات و جراحات را کدام يک از ضاربين وارد کرده است. ضاربين نيز منکر هر گونه ايراد صدمه و جراحت بر مصدوم هستند، تکليف پرداخت ديه چيست؟

جواب :

هرگاه مسلّم باشد که جانيان يکى از چند نفر معلوم و مشخّص هستند، و هيچ يک از آنها اقرار نکند، ديه بالسويّه بين آنها تقسيم مى شود.

سوال 1176 :

در يک نزاع پنج نفره، يکى از شرکت کنندگان نقص عضو پيدا کرده، ولى معلوم نيست کدام يک از اين پنج نفر نقص را وارد کرده است. امّاعلم اجمالى وجود دارد که خارج از اين پنج نفر نيست. آيا مجنىّ عليه مى تواند تقاضاى ديه کند؟ در صورتى که جواب مثبت باشد، ديه را چه کسى مى پردازد؟

جواب :

در فرض مسأله ديه بين آن چهار نفر به طور مساوى تقسيم مى شود.

سوال 1177 :

با توجّه به سوال قبل، اگر تمام پنج نفر نقص عضو پيدا کرده باشند نحوه پرداخت ديه چگونه است؟

جواب :

در فرض مسأله ديه هر يک از مجروحين بين چهار نفر ديگر به طور مساوى تقسيم مى شود; مشروط بر اين که مسلّم باشد خودش جراحتى برخود وارد نکرده است.

سوال 1178 :

در مواردى که قاتل معيّن، امّا مقتول مردّد بين دو نفر باشد، پرداخت ديه به اولياى دم چگونه خواهد بود؟

جواب :

در صورتى که به هيچ وجه نتوان مقتول را مشخّص کرد، بايد ديه را ميان وارثان آن دو تقسيم کرد.

سوال 1179 :

دو پسر بچّه مشغول سنگ پرانى به سوى هم بودند. فرد سوّمى هم در نزديکى آنها مشغول بازى بوده، که ناگهان سنگى به چشم ايشان برخورد کرده، و 80 درصد بينايى اش را از دست مى دهد. وى از هر دو پسر شکايت، و در خواست ديه نموده است. در طى رسيدگى دقيقاً مشخّص نشد که سنگ از ناحيه کدام يک از آن دو پرتاب شده، و خود مصدوم نيز نمى داند که کدام يک به طرف وى سنگ پرتاب کرده اند. ولى قطعاً سنگ را يکى از آن دو بچّه پرتاب کرده است. دادگاه در مورد ديه به چه ترتيب عمل نمايد؟

جواب :

در فرض سوال ارش بين آن دو نفر تنصيف مى شود.

سوال 1180 :

در صورتى که دو مرد مسلمان به طور عمد و مشترکاً دو مرد مسلمان ديگر را به قتل برسانند، و اولياى دم مقتولين خواهان قصاص هر دو نفر باشند; آيا در مقام استيفاى قصاص، اولياى دم هر کدام از مقتولين بايستى فاضل ديه هر يک از قاتلين را پرداخت نمايند؟