منجزات مريض
وصيت/ منجزات مريض/ ديون ميّت …
سوال :
آيا وصيت مريض يا سفيه نافذ است؟
جواب :
وصيت مريضى که عقل و شعور او بجاست نافذ و قبول است و سفيه هم نسبت به چيزهائى که احتياج به صرف مال ندارد صحيح است و در امور مالى صحيح نيست. والله العالم
سوال :
شخصى باداشتن چند فرزند دختر وپسر درسن 75 سالگى در اثر عارضه سکته مغزى از زبان و دست فلج شده ولى ميتوانسته منظور خود را با ايماء و اشاره به اطرافيان بفهماند بنا به اظهار يکى از پسران آنمرحوم چند ماه قبل از فوت که منزل آن پسر مهمان بوده مغازه شخصى خود را که مدت ده سال تعطيل بوده در حضور عيال همان پسر به او بخشيد بعد از اين جريان روزهاى متوالى مکرّر منزل بقيه فرزندان رفت و آمد داشته ولى در اين مورد به هيچ يک از فرزندان اظهار نکرده اند حال تکليف ورثه در اين مورد چيست (توضيح آن که آن مرحوم وصيت نامه معتبر و سه وصى داشته است)؟
جواب :
بطور کلى اگر او در حال صحت مشاعر به فرزند خود هبه نموده و بخشيده باشد و به قبض فرزند خود داده باشد هبه نافذ و صحيح است ولى اگر اين کيفيّت مورد اختلاف باشد مرافعه شرعيّه لازم است.
سوال :
پدرم در حال موت (يعنى چند روز قبل از موت) مى توانست حرف بزند ولى با اشاره مطلب و مقصود خود را رساند آيا وصيت او نافذ است يا نه؟
جواب :
بلى در فرض سوال که با اشاره مقصود موصى عرفاً مفهوم باشد صحّت وصيّت بعيد نيست اگر چه با امکان مصالحه احوط تصالح است. والله العالم
سوال :
شخصى در مرض موتش وصيت نموده تمام ما يملک او از جمله زمينى که دارد مصرف تکفين و تدفين و خيرات نمايد و وارث او اولاد خواهر از طبقه دوّم مى باشد آيا اين وصيت زائد بر ثلث محتاج بامضاء ورثه است يا خير؟
جواب :
در فرض سوال نفوذ وصيت در زائد بر ثلث نسبت به سهم کبار ورثه محتاج به امضاء کبار ورثه است و اگر ورثه صغير دارد وصيت در زائد بر ثلث نسبت به سهم صغار معلّق به بعد از بلوغ آنها است که اگر بعد از بلوغ اجازه کردند در سهم خودشان نافذ است والاّ نفوذ ندارد.
سوال :
شخصى دو سال قبل از فوتش با وجود مرضى که منجر به فوت او شده است جميع ما يملک خود حتى الوتد فى الجدار را فروخته به همسرش (ورثه شرعى او از ارث محروم شده اند) آيا اين معامله صحت شرعى دارد يا خير؟
اگر در فرض مذکور احتمال اجبار در معامله باشد حکم آن چيست؟
اگر در فرض مذکور احتمال قصد ضرر زدن به ورثه باشد حکم آن چيست؟
جواب :
معامله مذکور محکوم به صحت است و احتمال اجبار و قصد ضرر زدن مضرّ بصحة معامله نيست.