وقت نافله های یومیه (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

وقت نافله هاى يوميه

مسأله 776 :

نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود، ووقت فضيلت آن از اول ظهر است تا موقعى که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مىشود. باندازه دو هفتم آن شود مثلا اگر در ازاى شاخص هفت وجب باشد، مقدار سايه اى که بعد از ظهر پيدا مىشود بدو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.

مسأله 777 :

نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود ووقت فضيلت آن تا موقعى است که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مىشود، به چهار هفتم آن برسد. و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بايد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر ونافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، و بنابر احتياط واجب نيت ادا وقضا نکند.

مسأله 778 :

وقت فضيلت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است و تا وقتى که سرخى طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پيدا مىشود از بين برود.

مسأله 779 :

وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است وبهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.

مسأله 780 :

نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود، ووقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا وقتى که سرخى طرف مشرق پيدا شود. و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد. و ممکن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلا فاصله بخوانند.

مسأله 781 :

وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر آن است که نزديک اذان صبح خوانده شود.

مسأله 782 :

مسافر و کسى که براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند مىتواند آنرا در اول شب بجا آورد.