طلاق مبارات (آیت الله سید علی سیستانی)

( طلاق مبارات ).

مسأله 2540 :

اگـر زن و شوهر يکديگر را نخواهند و از هم کراهت داشته باشند , و زن مالى به مرد بدهد که او را طلاق دهد , آن طلاق را مبارات گويند.

مسأله 2541 :

اگـر شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند , چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد , بايد بگويد : بارات زوجـتي فاطمة على ما بذلت , و بنابر احتياط لازم نيز بگويد , فهي طالق يعنى من و زنم فاطمه در مقابل بـذل کـرده او از هـم جـدا شديم پس او رها است , و اگر ديگرى را وکيل کند , وکيل بايد بگويد : عن قبل مـوکـلي بارات زوجته فاطمة على ما بذلت فهي طالق و در هر دو صورت اگر به جاى کلمه على ما بذلت بما بذلت بگويد اشکال ندارد.

مسأله 2542 :

صـيـغه طلاق خلع و مبارات در صورت امکان بايد به عربى صحيح خوانده شود , و چنانچه ممکن نباشد , حکم آن حکم طلاق است که در مسأله ( 2517 ) گذشت , ولى اگر زن براى آن که مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسى بگويد براى طلاق فلان مال را به تو بخشيدم اشکال ندارد.

مسأله 2543 :

اگر زن در بين عده طلاق خلع , يا مبارات از بخشش خود برگردد , شوهر مى تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

مسأله 2544 :

مـالى را که شوهر براى طلاق مبارات مى گيرد , بايد بيشتر از مهر نباشد ولى در طلاق خلع اگر بيشتر باشد اشکال ندارد.