آیا برای سقوط وجوب امر و نهی، تنها یقین به ترک گناه و عدم استمرار بر آن معتبر می باشد یا اینکه به اطمینان، احتمال، شک و یا عدم علم نیز می توان استناد کرد؟

27 آبان 1394, 22:7

پاسخ

امام، خویی، تبریزی و وحید: اگر از معصیت کار علامتی که موجب گمان بر ترک گناه است دیده شود و همچنین اگر در پافشاری و ترک وی شک داشته باشد، امر و نهی واجب نیست.. [1]

فاضل و نوری: اگر گمان دهد یا احتمال عقلایی بدهد که وی پافشاری بر گناه ندارد، امر و نهی واجب نیست. [2]

بهجت: اگر بر پافشاری علم نداریم و نشانه ای از ترک و پشیمانی از وی دیده شود، امر و نهی واجب نیست. [3]

سیستانی: اگر احتمال عقلایی بر ترک بدهد یا نشانه ای بر ترک گناه در او باشد، امر و نهی واجب نیست. [4]

منابع:

امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث، م 2؛ خویی، تبریزی و وحید: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث.
فاضل: رساله، م 2904، شرط سوم؛ نوری: رساله، م 2789، شرط سوم.
بهجت: رساله، م 1608، شرط سوم.
سیستانی: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، شرائط وجوبهما، الشرط الثالث.

مقالاتی که اخیرا مشاهده شده اند.

جدیدترین ها در این موضوع

آیا برای سقوط وجوب امر و نهی، تنها یقین به ترک گناه و عدم استمرار بر آن معتبر می باشد یا اینکه به اطمینان، احتمال، شک و یا عدم علم نیز می توان استناد کرد؟

پاسخ

منابع:

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

مقالاتی که اخیرا مشاهده شده اند.

دعایی که موقع وضو گرفتن مستحب است (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

احکام مکان نمازگزار (آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

جدیدترین ها در این موضوع

دیه منافع

ارش

شجاج

دیه جنین

عاقله

پر بازدیدترین ها

دیه اعضا

ارش

دیه جنین

موارد پرداخت دیه از بیت المال

خسارت عدم النفع