مواردی که لازم نیست لباس و بدن نمازگزار پاک باشد (آیت الله سید محمد علوی گرگانی)

مواردي که لازم نيست بدن ولباس نمازگزار پاک باشد

مسأله 856 :

در سه صورت که تفصيل آنها بعداً گفته مي‌شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اوّل آن که به واسطه زخم يا جراحت يا دملي که در بدن اوست، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.

دوم آن که بدن يا لباس او به مقدار کمتر از درهم (که تقريباً به اندازه گودالي کف دست است) بخون آلوده باشد.

سوم آن که ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اوّل آن که لباس‌هاي کوچک او مانند جوراب وعرقچين نجس باشد.

دوم آن که لباس زني که پرستار پسر بچه است نجس شده باشد واحکام اين پنج صورت مفصّلاً در مسائل بعد گفته مي‌شود.

مسأله 857 :

اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طوري است که آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن لباس در هر روزي بيشتر از يکدفعه باشد، تا وقتي که زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مي‌تواند با آن خون نماز بخواند، و همچنين است اگر چرکي که با خون بيرون آمده يا دوايي که روي زخم گذاشته‌اند ونجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

مسأله 858 :

اگر خون بريدگي وزخمي که بزودي خوب مي‌شود وشستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او صحيح است اگر در روزي بيشتر از يکدفعه احتياج به شستن داشته باشد ولي احتياط مستحبّ آن است که آن را پاک نمايد يا عوض کند.

مسأله 859 :

اگر جايي از بدن يا لباس که با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جائز نيست با آن نماز بخواند، ولي اگر مقداري از بدن يا لباس که معمولاً برطوبت زخم آلوده مي‌شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

مسأله 860 :

اگر از زخمي که توي دهان وبيني ومانند اينها است، خوني به بدن يا لباس برسد، احتيـاط واجـب اگر اقوي نباشد آن است که با آن نمـاز نخواند و همچنين است خون بواسير در صورتي که دانه‌هايش بيرون نباشد، ولي با خون بواسيري که دانه‌هاي آن بيرون است، مي‌شود نماز خواند.

مسأله 861 :

کسي که بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خوني ببيند ونداند از زخم است يا خون ديگر، اقوي آن است که با آن نماز نخواند.

مسأله 862 :

اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديک هم باشند که يک زخم حساب شود تاوقتي همه خوب نشده‌اند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد، ولي اگر به قدري از هم دور باشند که هرکدام يک زخم حساب شوند، هرکدام که خوب شد بنابر احتياط واجب بايد براي نماز، بدن ولباس را از خون آن آب بکشد.

مسأله 863 :

اگر سر سوزني خون حيض، يا نفاس، يا استحاضه، يا خون سگ، يا خوک، يا کافر، يا مردار، يا حيوان حرام گوشت در بدن، يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است ولي خون‌هاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت اگرچه در چند جاي بدن ولباس باشد در صورتي که روي هم کمتر از درهم باشد (که تقريباً به اندازه گودالي کف دست مي‌شود) نماز خواندن با آن اشکال ندارد.

مسأله 864 :

خوني که به لباس بي‌آستر بريزد و به پشت آن برسد، يک خون حساب مي‌شود ولي اگر پشت آن جدا خوني شود، بايد هرکدام را جدا حساب نمود، پس اگر خوني که در پشت وروي لباس است روي هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

مسأله 865 :

اگر خون، روي لباسي که آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد وروي لباس خوني شود، بايد هرکدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روي لباس وآستر، کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.

مسأله 866 :

اگر خون بدن يا لباس کمتر از درهم باشد، ورطوبتي به آن برسد، در صورتي که خون ورطوبتي که به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود واطراف را آلوده کند، نماز با آن باطل است بلکه اگر رطوبت وخون به اندازه درهم نشود واطراف را هم آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال دارد مگر آن که رطوبت خشک وعين او زايل شود.

مسأله 867 :

اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگرچه مقداري که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمي‌شود با آن نماز خواند.

مسأله 868 :

اگر خوني که در بدن يا لباس است کمتر از درهم باشد ونجاست ديگري به آن برسد، مثلاً يک قطره بول روي آن بريزد، نماز خواندن با آن جائز نيست.

مسأله 869 :

اگر لباسهاي کوچک نمازگزار مثل عرقچين وجوراب که نمي‌شود با آنها عورت را پوشانيد، نجس باشد چنانچه از مردار وحيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است در صورتي که در جاي خود بکار برده شوند وگرنه حکم محمول متنجّس را دارند، و نيز اگر با انگشتري نجس نماز بخواند، اشکال ندارد.

مسأله 870 :

نمازخواندن با چيز نجسي مانند دستمال و کليد و چاقو صحيح است.

مسأله 871 :

زني که پرستار پسر بچه است وبيشتر از يک لباس ندارد، چنانچه نتواند لباس ديگري بخرد، يا کرايه کند و يا عاريه نمايد، هرگاه شبانه روزي يک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مي‌تواند با آن لباس نماز بخواند، ولي بهتر آن است که لباس خود را طرف عصر براي نماز ظهر وعصر آب بکشد و نيز اگر بيشتر از يک لباس دارد ولي ناچار است که همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يک مرتبه همه آنها را آب بکشد، کافي است.

مسأله 872 :

هرگاه لباس پرستار به بول دختر بچه نجس شود، اگرچه روزي يک مرتبه آن را آب بکشد، چنانچه بعد از آن نجس شود، احتياط واجب آن است که با آن نماز نخواند.