وضوی جبیره (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

احکام وضوى جبيره

چيزى که با آن زخم و شکسته را مىبندند و دوائى که روى زخم و مانند آن مىگذارند جبيره ناميده مىشود.

مسأله 330 :

اگر در يکى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شکستگى باشد چنانچه روى آن باز است و آب ضرر ندارد، بايد بطور معمول وضو گرفت.

مسأله 331 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است، و آب ريختن روى آن ضرر دارد، بايد اطراف زخم يا دمل را - به طوريکه در وضو گفته شد - از بالا بپائين بشويد، و بهتر آنست که چنانچه کشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد دست تر بر آن بکشد، و بعد پارچه پاکى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه نيز بکشد و اما در شکستگى لازم است تيمم بنمايد.

مسأله 332 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح کند، به اين معنى که زخم مثلا تمام محل مسح را گرفته باشد. يا آن که از مسح جاهاى سالم نيز متمکن نباشد در اين صورت لازم است تيمم نمايد. و بنابر احتياط وضو نيز گرفته و پارچه پاکى روى آن بگذارد، و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند.

مسأله 333 :

اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد، چنانچه باز کردن آن ممکن است و آب هم براى آن ضرر ندارد، بايد باز کند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، يا جلوى سر و روى پاها باشد.

مسأله 334 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى که بسته است در صورت يا دستها باشد چنانچه باز کردن و ريختن آب روى آن ضرر دارد بايد مقدارى را که متمکن است از اطراف شسته و روى جبيره را مسح نمايد.

مسأله 335 :

اگر نمىشود روى زخم را باز کرد، ولى زخم و چيزى که روى آن گذاشته شده پاک است، و رساندن آب

به زخم ممکن است و ضرر هم ندارد، بايد آب را به روى زخم از بالا به پائين برساند، و اگر زخم يا چيزى که روى آن گذاشته شده نجس است، چنانچه آب کشيدن آن و رساندن آب به روى زخم ممکن باشد، بايد آنرا آب بکشد، و موقع وضو آب را به زخم برساند، ودر صورتى که آب براى زخم ضرر ندارد، ولى رساندن آب به روى زخم ممکن نيست، يا زخم نجس است و نمىشود آنرا آب کشيد، بايد تيمم بنمايد.

مسأله 336 :

اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد بنابر احتياط بايد تيمم نمايد و وضوى جبيره اى نيز بگيرد و اگر تمام سر يا پاها مجبور باشد بايد تيمم نمايد.

مسأله 337 :

لازم نيست جبيره از جنس چيزهائى باشد که نماز در او جائز است، بلکه اگر از حرير يا از اجزاء حيوانى که خوردن گوشت آن جائز نيست بوده باشد مسح بر آن نيز جائز است.

مسأله 338 :

کسى که در کف دست و انگشتها جبيره دارد، و در موقع وضو دست تر روى آن کشيده است، سر و پا را با همان رطوبت مسح کند.

مسأله 339 :

اگر جبيره تمام پهناى روىپا را گرفته، ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طرف بالاى پا باز است، بايد جاهائى که باز است روى پا را و جائى که جبيره است روى جبيره را مسح کند.

مسأله 340 :

اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد، و اگر جبيره ها در سر يا روى پاها باشد، بايد بين آنها را مسح کند، و در جاهائى که جبيره است بايد بدستور جبيره عمل نمايد.

مسأله 341 :

اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نيست، بايد تيمم نمايد مگر اين که جبيره در مواضع تيمم باشد، که در اين صورت لازم است بين وضو و تيمم جمع نمايد، و در هر دو صورت اگر برداشتن جبيره ممکن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آنرا بشويد، و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آنرا مسح کند و براى جاى زخم بدستور

جبيره عمل نمايد.

مسأله 342 :

اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نيست، ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمم کند.

مسأله 343 :

اگر جائى از اعضاء وضو را رگ زده است، و نمىتواند آن را آب بکشد، يا آب براى آن ضرر دارد، لازم است تيمم نمايد.

مسأله 344 :

اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست، يا بقدرى مشقت دارد که نمىشود تحمل کرد، وظيفه اش تيمم است مگر آن که آن چيزى که چسبيده دوا باشد، حکم جبيره را دارد.

مسأله 345 :

در غير غسل ميت از سائر اغسال غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است ولى بايد آنرا ترتيبى بجا آورند واظهر اين است که اگر در بدن زخم يا دمل باشد و محل مجبور باشد واجب است غسل، و احتياطا مسح بر جبيره هم نمايد و اگر محل مکشوف باشد مکلف مخير است بين غسل و تيمم، و در صورتى که غسل را اختيار کند احتياط مستحب آن است که پارچه پاکى روز زخم يا دمل باز گذاشته و روى پارچه را مسح نمايد. و اما اگر در بدن شکستگى باشد بايد غسل بنمايد و احتياطا روى جبيره را هم مسح کند و در صورتى که مسح روى جبيره ممکن نباشد يا اين که محل شکسته باز باشد لازم است تيمم کند.

مسأله 346 :

کسى که وظيفه او تيمم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شکستگى باشد، بايد به دستور وضوى جبيره اى، تيمم جبيره اى نمايد.

مسأله 347 :

کسى که بايد با وضو يا غسل جبيره اى نماز بخواند، چنانچه بداند که تا آخر وقت عذر او بر طرف نمىشود، مىتواند در اول وقت نماز بخواند ولى اگر اميد دارد که تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، بهتر آنست که صبر کند، و چنانچه عذر او بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره اى بجا آورد. ولى در صورتيکه اول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش بر طرف شد، لازم است وضو گرفته يا غسل کرده و نماز را اعاده نمايد.

مسأله 348 :

اگر انسان براى مرضى که در چشم او است موى چشم خود را بچسباند، بايد تيمم نمايد.

مسأله 349 :

کسى که نمىداند وظيفه اش تيمم است يا وضوى جبيره اى، بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.

مسأله 350 :

نمازهائى را که انسان با وضوى جبيره اى خوانده و تا آخر وقت عذرش مستمر بوده صحيح است، و مىتواند با آن وضو نمازهاى بعدى را نيز بجا آورد.