احکام وضوى جبيره
چيزى که با آن زخم و شکسته را مى بندند و دوائى که روى زخم و مانند آن مى گذارند جبيره ناميده مى شود.
مسأله 330 :
اگر در يکى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شکستگى باشد, چنانچه روى آن باز است و آب براى آن ضرر ندارد بايد به طورمعمول وضو گرفت .
مسأله 331 :
اگـر زخـم يا دمل يا شکستگى در صورت و دستها است و روى آن باز است و آب ريـخـتـن روى آن ضـرر دارد, بـايد اطراف زخم را به طورى که در وضو گفته شد از بالا به پائين بشويد.
مسأله 332 :
اگـر زخم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است , چـنـانـچه نتواند آن را مسح کند, به اين معنى که زخم تمام محل مسح را گرفته باشد و يا آنکه از مسح جاهاى سالم نيز متمکن نباشد, در اين صورت لازم است تيمم نمايد.
و بنابر احتياطوضو نيز گـرفـته و پارچه پاکى روى آن بگذارند, و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند.
مسأله 333 :
اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد.
چنانچه بازکردن آن ممکن است و آب هم براى آن ضرر ندارد, بايد باز کند ووضو بگيرد, چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد, يا جلوى سر و روى پاها باشد.
مسأله 334 :
اگر زخم يا دمل يا شکستگى که بسته است در صورت يا دستها باشد چنانچه باز کـردن و ريـخـتن آب روى آن ضرر دارد, بايدمقدارى را که متمکن است از اطراف شسته و روى جبيره را مسح نمايد.
مسأله 335 :
اگر نمى شود روى زخم را بازکرد ولى زخم و چيزى که روى آن گذاشته شده پاک اسـت و رسـانيدن آب به زخم ممکن است وضرر هم ندارد, بايد آب را به روى زخم از بالا به پائين بـرسـانـد, واگـر زخـم يا چيزى که روى آن گذاشته شده نجس است , چنانچه آب کشيدن آن و رساندن آب به روى زخم ممکن باشد بايد آن را آب بکشد و موقع وضو آب را به زخم برساند, و در صـورتـى کـه آب براى زخم ضررندارد ولى رساندن آب به روى زخم ممکن نيست , يا زخم نجس است و نمى شود آن را آب کشيد, بايد تيمم بنمايد.
مسأله 336 :
اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد, بنابر احتياط بايد تيمم نمايد و وضوى جبيره اى نيز بگيرد.
مسأله 337 :
لازم نيست جبيره از جنس چيزهائى باشد که نماز در او جايز است , بلکه اگر از حرير يا از اجزاء حيوانى که خوردن گوشت آن جايز نيست بوده باشد مسح بر آن نيز جايز است , و لکن در صورت امکان آن را براى نماز بردارد.
مسأله 338 :
کسى که در کف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست ترى روى آن کشيده است , بايد سر و پاها را با همان رطوبت مسح کند.
مسأله 339 :
اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان و مقدارى از طـرف بـالاى پـا باز است , بايد جاهائى که بازاست روى پا را و جائى که جبيره است روى جبيره را مسح کند.
مسأله 340 :
اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد, بايد بين آنها را بشويد, و اگر جبيره ها در سـر يا روى پاها باشد, بايد بين آنها را مسح کند, و در جاهائى که جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 341 :
اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نيست , بايد تيمم نمايد مگر آنکه جبيره در مواضع تيمم باشد که در اين صورت لازم است وضو بگيرد, و در هر دو صـورت اگـر بـرداشـتـن جبيره ممکن است بايد جبيره را بردارد, پس اگر زخم درصورت و دستها است اطراف آن را بشويد, و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح کند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 342 :
اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نيست , ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد, بايد تيمم کند.
مسأله 343 :
اگر جائى از اعضاء وضو را رگ زده است و نمى تواند آن را آب بکشد يا آب براى آن ضرر دارد, لازم است تيمم نمايد.
مسأله 344 :
اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست , يا به قدرى مشقت دارد که نمى شود تحمل کردوظيفه اش تيمم است مگر در صورتى که در جاى تيمم هم چسبيده باشد, بلى اگر آن چيزى که چسبيده دوا باشد حکم جبيره را دارد.
مسأله 345 :
غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است , ولى بايد آن را ترتيبى بجاآورند, و اگر ارتـمـاسـى انـجام دهند باطل است , و اظهر اين است که اگر در بدن زخم يا دمل باشد بين غسل جـبـيـره اى و تـيـمـم مـخير است و اما اگر در بدن شکستگى باشد بايد غسل جبيره اى نموده و روى جبيره را مسح کند, و در صورتى که مسح روى جبيره ممکن نباشد يا اينکه محل شکسته باز باشد لازم است تيمم کند.
مسأله 346 :
کـسـى کـه وظيفه او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شکستگى باشد, بايد به دستور وضوى جبيره اى ,تيمم جبيره اى نمايد.
مسأله 347 :
کسى که بايد با وضو يا غسل جبيره اى نماز بخواند, چنانچه بداند که تا آخر وقت عذر او بـرطرف نمى شود, مى تواند در اول وقت نماز بخواند, ولى اگر اميد دارد که تا آخر وقت عذر او برطرف شود, بهتر آن است که صبر کند, و چنانچه عذر او برطرف نشد در آخروقت نماز را با وضو يا غسل جبيره اى بجا آورد.
ولى در صورتى که اول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش برطرف شد, لازم است وضوگرفته يا غسل کرده و نماز را اعاده نمايد.
مسأله 348 :
اگر انسان براى مرضى که در چشم او است موى چشم خود را بچسباند, بايد تيمم نمايد.
مسأله 349 :
کسى که نمى داند وظيفه اش تيمم است يا وضوى جبيره اى , بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
مسأله 350 :
نمازهائى را که انسان با وضوى جبيره اى خوانده و تا آخر وقت عذرش مستمر بوده صحيح است , و مى تواند با آن وضونمازهاى بعدى را نيز بجا آورد.