سهل انگارى پزشک و نجات غريق در نجات جان افراد
سوال 2007 :
شخصى نسبت به ديگرى کارى انجام مى دهد که يا نوعاً کشنده است، مثل
(صفحه531)
سم مهلک دادن، يا نوعاً کشنده نيست، مثل ايراد جرح جزيى به بازوى ديگرى، در هرحال طرف مقابل به بيمارستان منتقل مى شود. و پزشک از انجام وظيفه و تخليه مواد سمى ـ در فرض اول ـ خوددارى مى کند. و يا با سهل انگارى و به کار بردن مواد و ابزار آلوده و غير بهداشتى، ـ در فرض دوم ـ موجب ايجاد عفونت و تسرى آن و قطع عضو يا مرگ مجروح مى گردد. در دو فرض مذکور چه کسى قاتل است؟ نوع قتل چيست؟ در صورتى که پزشک و ضارب هردو مسؤول باشند، ميزان مسؤوليت هرکدام چگونه است؟
جواب :
در فرض اول که کار انجام شده نوعاً کشنده است، قتل، عمد محسوب مى شود. گرچه قصد قتل نداشته باشد. و در فرض دوم قتل، مستند به ضارب نيست بلکه عرفاً پزشک مسؤول است.
سوال 2008 :
در صورتى که نجات غريق که وظيفه امداد دارد، از نجات شخص غريق امتناع ورزد، و آن شخص غرق شود، آيا مسؤوليتى متوجه نجات غريق خواهد بود يا خير؟
جواب :
از نظر مخالفت وظيفه استخدامى و وظيفه شرعى، حفظِ نفس محترمه مسؤوليت کامل دارد; امّا از نظر قصاص و ديه مسؤوليتى ندارد.
سوال 2009 :
شخصى در اثر سوختگى به بيمارستان منتقل مى شود و پزشک معالج در انجام معالجه کوتاهى مى کند و شخص مصدوم فوت مى کند. پزشک قانونى اعلام مى کند ميزان سوختگى به حدى بوده است که در نهايت منجر به فوت مى شده است. امّا سهل انگارى پزشک باعث گرديده بيمار زودتر فوت کند. آيا در اين فرض مسؤوليتى متوجه پزشک مى باشد يا خير؟
جواب :
جواب همان جواب مسأله سابق است.