جنایات وارده توسط کودکان

جنايات وارده توسط کودکان

سوال 1970 :

کودکى در هنگام بازى چاقوى ميوه خورى را پرتاب، و به چشم کودک ديگر خورده و آن را نابينا کرده است. در اين ميان والدين کودک هيچ دخالت و تقصيرى نداشته اند، مستدعى است حکم آن را بيان فرماييد:

جواب :

در فرض سوال، چنانچه ثابت شود که در اثر ضربه کودک، چشم بچه ديگر از ديد افتاده و نابينا شده است، ديه آن نصف ديه کامله است. و بر عاقله کودک ضارب است که ديه را بپردازند.

سوال 1971 :

در منازعه بين دو کودک يکى از آنان ديگرى را تعقيب کرده و فرد فرارى پايش به جدول خورده، به زمين افتاده و پايش شکسته است، آيا ولىّ تعقيب کننده، ضامن ديه مى شود؟

جواب :

اگر ثابت شود، تعقيب، سبب زمين خوردن و شکسته شدنِ پا شده، ديه دارد. و در صورتى که تعقيب کننده غير بالغ بوده، ديه بر عاقله او مى باشد. ولى اگر تعقيب سبب زمين خوردن او نبوده است، کسى ضامن نيست.

سوال 1972 :

در جنايات اطفال نابالغ، آيا مجنى عليه مى تواند ولىّ قهرى طفل، مانند پدر و جدّ را به محاکمه بکشاند؟ و با فرض انکار ولىّ، او را سوگند بدهد يا خير؟

(صفحه522)

جواب :

اگر مجنىّ عليه، مدّعى علم ولىّ صغير، به جنايت صغير باشد و ولىّ انکار علم کند، مجنىّ عليه مى تواند ولىّ را بر نفى علم قسم دهد.

سوال 1973 :

بچه نابالغ صدمه جانى به کسى مى رساند. آيا ولىِّ آن بچه ضامن است يا نه؟ و همچنين اگر ديوانه صدمه اى بکسى بزند، تکليف چيست؟

جواب :

بچه اگر مميّز باشد و صدمه مالى و يا جانى کمتر از موضحه به کسى وارد کند، خود او ضامن است و اگر صدمه جانى، موضحه و بالاتر باشد، ديه بر عاقله بچه است، و اگر مميّز نيست، کسى ضامن نيست. مگر مستند به تقصير و عدم حفظ متصدى و حافظ طفل باشد. که در اين صورت او ضامن است.

ديوانه اگر ضررى وارد آورد کسى ضامن نيست. مگر آنکه شخصى سبب شده باشد، که در اين صورت آن شخص ضامن است.

سوال 1974 :

دو بچه، يکى يازده ساله و ديگرى دوازده ساله، با دو بچه ديگر با هم درگير شده و سنگ اندازى کرده اند. در اين بين سنگى به دندان بچه دوازده ساله خورده است. ديه آن چقدر است و چه کسى بايد بدهد؟

جواب :

اگر دندان از جاى خود کنده شده ديه دارد. و ديه آن بر عاقله طفل است. و دندان مزبور اگر يکى از دوازده دندان جلو باشد، ديه آن پنجاه مثقال شرعى طلاى مسکوک است. و اگر يکى از شانزده دندان آخر است، ديه آن بيست و پنج مثقال شرعى طلا است. و اگر بشکند نيز همان ديه دندان کنده شده را بدهد.

سوال 1975 :

دو بچه بازى مى کرده اند. يکى از بچه ها در حين بازى با کاردستى چشم ديگرى را زخمى کرده است، پس از 72 ساعت، چشم بچه مضروب بکلى کور شده، آيا ديه شرعى دارد يا خير؟

جواب :

در فرض سوال، چنانچه ثابت شود که در اثر ضربه يکى از بچه ها، چشم بچه ديگر نابينا شده، ديه چشم بچه مضروب بر عاقله بچه ضارب است. ديه يک چشم نصف ديه تمام انسان است.

سوال 1976 :

چند پسربچّه که بحدّ بلوغ نرسيده اند، با هم بازى مى کنند. در بين اين بازى

(صفحه523)

دندان يکى از اين بچه ها از بين مى رود، يعنى مى افتد، ديه دارد يا نه؟ و همچنين اگر چشم يکى را نابينا کند؟

جواب :

اگر يکى از بچّه ها ديگرى را نابينا کند يا دندانش را بشکند، ديه دارد. و ديه بر عاقله است. ولى اگر خود بچّه در اثر دويدن، بيفتد و معيوب شود، بر بچّه هاى ديگر چيزى نيست.