قيام ( ايستادن )
مسأله 967 :
قـيـام در موقع گفتن تکبيرة الاحرام و قيام پيش از رکوع که آن را قيام متصل به رکوع مى گويند رکـن است , ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از رکوع رکن نيست , و اگر کسى آن را از روى فراموشى ترک کند , نمازش صحيح است .
مسأله 968 :
واجـب اسـت پـيـش از گـفـتن تکبير و بعد از آن مقدارى بايستد تا يقين کند که تکبير را در حال ايستادن گفته است .
مسأله 969 :
اگر رکوع را فراموش کند , و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد که رکوع نکرده , بايد بايستد و به رکوع رود , و اگر بدون اينکه بايستد به حال خميدگى به رکوع برگردد , چون قيام متصل به رکوع را بجا نياورده کفايت نمى کند.
مسأله 970 :
موقعى که براى تکبيرة الاحرام يا قرائت ايستاده است , بايد بدن را حرکت ندهد و به طرفى خم نشود , و بنابر احتياط لازم در حال اختيار به جايى تکيه نکند ولى اگر از روى ناچارى باشد اشکال ندارد.
مسأله 971 :
اگـر موقعى که ايستاده , از روى فراموشى بدن را حرکت دهد يا به طرفى خم شود يا به جايى تکيه کند اشکال ندارد.
مسأله 972 :
احـتـياط واجب آن است که در موقع ايستادن , هر دو پا روى زمين باشد , ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا باشد , و اگر روى يک پا هم باشد اشکال ندارد.
مسأله 973 :
کـسـى کـه مـى تواند درست بايستد , اگر پاها را خيلى گشاد بگذارد که ايستادن بر او صدق نکند نمازش باطل است و همچنين است بنابر احتياط لازم اگر پاها را خيلى گشاد بگذارد که به حال ايستادن معمولى نباشد.
مسأله 974 :
مـوقـعـى کـه انـسـان در نـماز مشغول خواندن چيزى از اذکار واجب است بايد بدنش آرام باشد , و هـمچنين بنابر احتياط لازم وقتى که مشغول چيزى از اذکار مستحب مى باشد , و در موقعى که مى خواهد کمى جلو يا عقب رود يا کمى بدن را به طرف راست يا چپ حرکت دهد , بايد چيزى نگويد.
مسأله 975 :
اگـر در حـال حـرکت بدن ذکر مستحبى بگويد , مثلا موقع رفتن به رکوع يا رفتن به سجده تکبير بـگـويـد چـنانچه آن را به قصد ذکرى که در نماز دستور داده اند بگويد آن ذکر صحيح نيست ولى نمازش صحيح است و بحول اللّه وقوته اقوم واقعد را بايد در حال برخواستن بگويد.
مسأله 976 :
حـرکـت دادن دسـت و انگشتان در موقع خواندن حمد اشکال ندارد , اگر چه احتياط مستحب آن است که آنها را هم حرکت ندهد.
مسأله 977 :
اگر موقع خواندن حمد و سوره يا خواندن تسبيحات بى اختيار به قدرى حرکت کند که از حال آرام بـودن بـدن خـارج شـود , احـتياط مستحب آن است که بعد از آرام گرفتن بدن , آنچه را در حال حرکت خوانده دوباره بخواند.
مسأله 978 :
اگـر در بـين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند , و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد , ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى از ذکرهاى واجب را نگويد.
مسأله 979 :
تـا انسان مى تواند ايستاده نماز بخواند نبايد بنشيند , مثلا کسى که در موقع ايستادن بدنش حرکت مـى کـنـد يـا مـجبور است به چيزى تکيه دهد يا بدنش را مختصرى کج کند , بايد به هر طور که مى تواند ايستاده نماز بخواند , ولى اگر به هيچ قسم نتواند بايستد , بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
مسأله 980 :
تـا انـسـان مـى تـواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر طور که مى تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمى تواند بنشيند بايد بطورى که در احکام قبله گفته شد , به پهلوى راسـت بـخوابد و اگر نمى تواند به پهلوى چپ بخوابد و تا وقتى که ممکن است که به پهلوى راست بخوابد نبايد بنابر احتياط لازم به پهلوى چپ بخوابد و اگر اين دو ممکن نباشد بايد به پشت بخوابد , به طورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد.
مسأله 981 :
کسى که نشسته نماز مى خواند اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و رکوع را ايستاده بجا آورد بايد بايستد و از حال ايستاده به رکوع رود و اگر نتواند بايد رکوع را هم نشسته بجا آورد.
مسأله 982 :
کسى که خوابيده نماز مى خواند , اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقدارى را که مى تواند نشسته بخواند و نيز اگر مى تواند بايستد بايد مقدارى را که مى تواند ايستاده بخواند , ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى از اذکار واجب را نخواند.
مسأله 983 :
کسى که نشسته نماز مى خواند , اگر در بين نماز بتواند بايستد بايد مقدارى را که مى تواند ايستاده بخواند , ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى از ذکرهاى واجب را نخواند.
مسأله 984 :
کـسـى کـه مـى تـواند بايستد اگر بترسد که به واسطه ايستادن , مريض شود يا ضررى به او برسد , مى تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد , مى تواند خوابيده نماز بخواند.
مسأله 985 :
اگر انسان مايوس نباشد که در آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند چنانچه اول وقت نماز را بخواند و در آخـر وقت قدرت بر ايستادن حاصل نمايد بايد نماز را دوباره بجا آورد , ولى اگر مايوس از آن باشد که بـتـوانـد نـماز را ايستاده بخواند اگر در اول وقت نماز را بخواند و سپس قدرت بر ايستادن پيدا کند لازم نيست نماز را اعاده کند.
مسأله 986 :
مـسـتـحـب است در حال ايستادن بدن را راست نگهدارد و شانه ها را پايين بيندازد و دستها را روى رانـها بگذارد و انگشتها را به هم بچسباند و جاى سجده را نگاه کند و سنگينى بدن را به طور مساوى روى دو پا بيندازد و با خضوع و خشوع باشد و پاها را پس و پيش نگذارد , و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يک وجب فاصله دهد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.