قيام (ايستادن)
مسأله 809 :
قيام در موقع گفتن تکبيرة الاحرام و قيام پيش از رکوع که آن را قيام متصل به رکوع مى گويند، رکن است ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از رکوع، رکن نيست و اگر کسى آن را از روى فراموشى ترک کند، نمازش صحيح است.
مسأله 810 :
واجب است پيش از گفتن تکبير و بعد از آن مقدارى بايستد تا يقين کند که در حال ايستادن تکبير گفته است.
مسأله 811 :
اگر رکوع را فراموش کند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد که رکوع نکرده، بايد بايستد و به رکوع رود و اگر بدون اين که بايستد، به حال خميدگى به رکوع برگردد، چون قيام متصل به رکوع را به جا نياورده، نماز او باطل است.
مسأله 812 :
موقعى که ايستاده است، بايد بدن را حرکت ندهد و به طرفى خم نشود و به جايى تکيه نکند ولى اگر از روى ناچارى باشد، اشکال ندارد.
مسأله 813 :
اگر موقعى که ايستاده، از روى فراموشى بدن را حرکت دهد يا به طرفى خم شود، يا به جايى تکيه دهد، اشکال ندارد ولى در قيام براى گفتن تکبيرة الاحرام و قيام متصل
صفحه 245
به رکوع اگر از روى فراموشى حرکتى کرده باشد، بنابر احتياط واجب، بايد نماز را تمام کند و دوباره بخواند.
مسأله 814 :
احتياط واجب آن است که در موقع ايستادن، هر دو پا روى زمين باشد، ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا باشد و اگر روى يک پا هم باشد اشکال ندارد.
مسأله 815 :
موقعى که انسان در نماز مى خواهد کمى جلو يا عقب رود، يا کمى بدن را به طرف راست يا چپ حرکت دهد، بايد چيزى نگويد ولى بِحَوْلِ اللهِ و قُوَّتِهِ أقُومُ و أقْعُدُ را بايد در حال برخاستن بگويد و در موقع گفتن ذکرهاى واجب هم بدن بايد بى حرکت باشد.
مسأله 816 :
اگر موقع خواندن حمد و سوره، يا خواندن تسبيحات، بى اختيار، به قدرى حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود، مثلا کسى به او تنه بزند و او را حرکت دهد، احتياط واجب آن است که بعد از آرام گرفتن بدن، آنچه را در حال حرکت خوانده دوباره بخواند.
مسأله 817 :
اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود، بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود، بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى نخواند.
مسأله 818 :
تا انسان مى تواند ايستاده نماز بخواند، نبايد بنشيند مثلا کسى که در موقع ايستادن، بدنش حرکت مى کند، يا مجبور است به چيزى تکيه دهد، يا بدنش را کج کند، يا خم شود يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد، بايد به هر طور که مى تواند ايستاده نماز بخواند ولى اگر به هيچ قسم حتى مثل حال رکوع هم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
مسأله 819 :
تا انسان مى تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند، بايد هر طور که مى تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمى تواند بنشيند، بايد به طورى که در احکام قبله گفته شد، به پهلوى راست بخوابد و اگر نمى تواند; به پهلوى چپ و اگر آن هم ممکن نيست به پشت بخوابد، به طورى که کف پاهاى او رو به قبله باشد.
مسأله 820 :
کسى که نشسته نماز مى خواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد، و رکوع را ايستاده به جا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به رکوع رود و اگر نتواند،
صفحه 246
بايد رکوع را هم نشسته به جا آورد.
مسأله 821 :
کسى که خوابيده نماز مى خواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند، بايد مقدارى را که مى تواند نشسته بخواند، و نيز اگر مى تواند بايستد، بايد مقدارى را که مى تواند ايستاده بخواند. ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى نخواند.
مسأله 822 :
کسى که نشسته نماز مى خواند اگر در بين نماز بتواند بايستد، بايد مقدارى را که مى تواند، ايستاده بخواند ولى تا بدنش آرام، نگرفته، بايد چيزى نخواند.
مسأله 823 :
کسى که مى تواند بايستد اگر بترسد که به واسطه ايستادن، مريض شود يا ضررى به او برسد، مى تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، مى تواند خوابيده نماز بخواند.
مسأله 824 :
اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند، احتياط واجب آن است که نماز را تأخير بيندازد.