ج - راههاى شناخت ميقات و محاذات آن
مسأله 203) اگر بيّنه شرعى يعنى دو شاهد عادل گواهى دادند که فلان مکان ميقات است، بررسى و تحقيق براى يقين پيدا کردن لازم نيست. و اگر ميقات از راه يقين يا استناد به بيّنه شرعى ثابت نشود هرگاه با پرسيدن از کسانى که اهل اطّلاع هستند براى انسان اطمينان حاصل شود کافى است.
مسأله 204) سخن مجتهدى که نسبت به محلّ ميقات اطّلاع ندارد، براى تعيين ميقات معتبر نيست.
مسأله 205) محاذات ميقات نيز همچون خود ميقات با علم و يقين و گواهى دو نفر عادل ثابت مى‌شود. و اگر از قول افرادى که نسبت به آن مکانها شناخت دارند، يا قول کسانى که اهل خبره هستند و از روى اصول و قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌کنند اطمينان حاصل شود، کافى است.
مسأله 206) کسانى که ميقات براى آنها مشخص نيست نمى‌توانند صرفاً به گفته راهنما يا مسئول کاروان که مى‌گويد فلان مکان ميقات است، اکتفا کنند و از آن‌جا محرم شوند؛ مگر اين که از گفته آنها اطمينان پيدا کنند وگرنه بايد به مردم آن منطقه مراجعه کنند.