متفرقات

متفرقات

مسأله 1084 ـ بر مؤمنين است که در نماز جماعت اهل سنت شرکت کنند، و فضيلت نماز جماعت در مسجدالحرام و مسجدالنبى را از دست ندهند. و جايز نيست هنگام نماز جماعت از مسجد خارج شوند، يا مشغول کار ديگرى شوند.

مسأله 1085 ـ اقتدا در نمازهاى يوميه و نماز قضا به جماعت اهل سنت صحيح است و کفايت از آنها مى کند.

مسأله 1086 ـ اگر در نماز جماعت به صورتى شرکت کند که حتى شرايطى را که اهل سنت لازم مى دانند رعايت نشود بايد نماز خود را اعاده کند.

مسأله 1087 ـ در مسجدالحرام که نماز جماعت به صورت استداره اى برگزار مى شود مؤمنين بايد جايى بايستند که عرفاً پشت سر امام قرار گيرند. بنابر اين اگر

(374صفحه)

در غير مورد تقيه روبرو يا دو طرف امام قرار گيرند بايد نماز خود را اعاده کنند.

مسأله 1088 ـ با توجه به اينکه در طبقه بالاى مسجد الحرام و پشت بام مسجد النبى و در برخى از قسمتهاى مسجد النبى و مسجد الحرام اتصال برقرار نيست لذا در وسعت وقت اختياراً رفتن به آن قسمتها صحيح نيست، ولى چنانچه افرادى اتفاقاً در آن قسمتها بودند و جابجا شدن برخلاف تقيه باشد نماز به جماعت صحيح است هر چند اتصال برقرار نباشد. بلى اگر کسى بداند و اختياراً برود و اقتدا کند اکتفا به آن نماز مشکل است و احتياطاً نماز را اعاده کند.

مسأله 1089 ـ اقامه جماعت در هتلها و منازل اگر خلاف تقيه مداراتى باشد، جايز نيست.

مسأله 1090 ـ مراد از تقيه مداراتى حسن معاشرت و جلب مودت و ايجاد وحدت ميان گروهها و تمام مذاهب و جلوگيرى از پراکندگى مسلمانان است که با شرکت يکپارچه در نمازهاى جماعت و ساير مظاهر و شعائر الهى، وحدت کلمه حاصل مى شود و از سوى ديگر

(375صفحه)

پيروان مذهب حق مورد مذمت و سرزنش قرار نمى گيرند و با شرکت در جماعات، رفع هرگونه اتهام را از خود مى نمايند و خود را از صف مسلمانان جدا نکره، دچار مخاطره نمى شوند.

مسأله 1091 ـ سجده بر انواع سنگها که در مسجدالحرام و مسجدالنبى به کار رفته است، جايز است.

مسأله 1092 ـ سجده کردن روى فرشهاى مسجدالنبى مانعى ندارد، ولى اگر مخالف تقيه نباشد و موجب هتک و انگشت نما شدن نشود، بايد به جايى برود که بتواند به جايى که سجده بر او صحيح است سجده کند.

مسأله 1093 ـ شخصى که براى خواندن نماز وارد مسجد شود و ببيند جماعت اهل سنت تمام شده ولى هنوز صفها به هم نخورده است، مستحب است براى نمازش اذان و اقامه بگويد و همچنين است اگر بعد از خواندن جماعت با آنها بخواهد نماز را احتياطاً اعاده کند.

مسأله 1094 ـ اگر امر دائر شود بين خواندن نماز فرادى

(376صفحه)

در مسجدالحرام بدون شرايط صحت، و نماز فرادى در منزل و هتل با کليه شرايط صحت، چنانچه تقيه اقتضا نکند بايد در منزل و هتل با تمام شرايط نماز بخواند.

مسأله 1095 ـ سجده بر حصيرهايى که فعلاً در بازار وجود دارد هر چند با نخ دوخته شده، صحيح است.

مسأله 1096 ـ سجده کردن بر مهر، حصير، باد بزن، کاغذ و امثال آن در مسجد مکه و مدينه چنانچه موجب انگشت نما شدن و سبب وهن و اتهام به شيعيان شود جايز نيست.

مسأله 1097 ـ در داخل حجر اسماعيل خواندن نماز واجب يا مستحب اشکال ندارد، چون حجر داخل بيت نمى باشد.

مسأله 1098 ـ کسى که در مکه قصد اقامه کرده و سپس به عرفات و مشعر و منى مى رود و حدود سه تا چهار شبانه روز در آنجا مى ماند، چنانچه ده روز اقامت وى قبل از رفتن به عرفات انجام مى شود، نماز او در مواضع مذکور تمام، و پس از مراجعت در مکه نيز تمام است ـ اگر چه بخواهد کمتر از ده روز در مکه بماند ـ . والاّ نماز

(377صفحه)

در آن مواضع شکسته است. و در مکه چنانچه بخواهد کمتر از ده روز بماند مخير بين قصر و اتمام است.

مسأله 1099 ـ مسافر مخيّر است در تمامى شهر مکه و مدينه ـ حتى در محله هاى نوساز که عرفاً جزء مکه محسوب شود ـ نمازش را تمام يا شکسته بخواند. البته تمام خواندن افضل و شکسته خواندن احوط است.

مسأله 1100 ـ اطراف مکه و محله هاى جديدالاحداث آن اگر عرفاً جزء مکه محسوب شود، قصد اقامه در آنها صحيح است، و رفت و آمد از آنجا به مسجدالحرام مضر به قصد اقامت نيست، و احرام حج از آنجا کفايت مى کند، اما اگر خارج از حدود مکه منزل کنند که عرفاً آنجا جزء محله هاى مکه محسوب نشود بلکه دو محل باشد، در اين صورت قصد اقامت در دو محل محقق نمى شود، واحرام حج از آنجا کفايت نمى کند، و نماز در آنجا از جهت تخيير بين قصر و اتمام حکم مکه را ندارد.

مسأله 1101 ـ مسافرى که در مکه و مدينه مخير بين قصر و اتمام است، اگر تمام را اختيار کند در اين صورت

(378صفحه)

نيز نوافل نهاريه ساقط است.

مسأله 1102 ـ خواندن دعاهاى وارده در احرام، طواف، سعى و ساير اعمال به قصد ريا اگر چه معصيت است ولى چون جزء اعمال نيست لذا موجب بطلان اعمال نمى شود.

مسأله 1103 ـ استفاده از قرص يا تزريق آمپول براى جلوگيرى از عادت ماهانه در ايام حج، چنانچه براى بانوان ضرر نداشته باشد، مانعى ندارد.

مسأله 1104 ـ برداشتن قرآن از مسجدالحرام و مسجدالنبى و ساير مساجد جايز نيست، و اگر کسى بردارد ضامن است، و بايد آن را برگرداند.

مسأله 1105 ـ اگر در حرم چيزى پيدا کرد به احتياط واجب آن را برندارد، و اگر برداشت احکام لقطه را دارد، و بايد طبق مسأله بعد عمل کند.

مسأله 1106 ـ لقطه اى را که از حرم برداشته اگر کمتر از يک درهم باشد مى تواند قصد تملک آن را بکند، ولى اگر بدون قصد تملک نگاه داشت و در نگهدارى آن کوتاهى کرد و تلف شدن ضامن است. و اگر آن را

(379صفحه)

تملک کرد و قبل از تلف صاحبش پيدا شد بايد آن را به صاحبش رد کند.

مسأله 1107 ـ اگر ارزش لقطه يک درهم يا بيشتر باشد نمى تواند آن را تملک کند، بلکه تا يکسال اعلان کند، و اگر صاحبش پيدا نشد مى تواند آن را براى صاحبش نگهدارد، يا اينکه از طرف صاحبش به فقير صدقه بدهد. ولى اگر صاحبش پيدا شد و راضى به صدقه نشد، بايد عوضش را به او بدهد.

مسأله 1108 ـ هنگام نظافت حرمين شريفين مشاهده مى شود مأموران حرم کفشهاى فراوانى را که صاحبان آن معلوم نيست جمع آورى کرده و دور مى ريزند، برداشتن آنها چنانچه شخص بداند صاحبان کفش از آن اعراض کرده اند، يا راضى هستند، اشکالى ندارد. والاّ برداشتن آنها محل اشکال است.

مسأله 1109 ـ برداشتن ريگ و سنگ از صفا و مروه جايز نيست و بايد برگرداند. و از عرفات و مشعر و منى اشکالى ندارد، ولى بطور کلى لازم است مؤمنين از اين قبيل اعمال پرهيز کنند.

(380صفحه)

مسأله 1110 ـ بر مؤمنين لازم است از انجام امورى که موجب وهن مذهب و بى احترامى و تحقير شيعيان، پيشوايان دين، اهل بيت عصمت و طهارت و ائمه اطهار(عليهم السلام) مى شود، و بيگانگان آن را براى حقانيت خويش و سرکوب شيعه دستاويز قرار مى دهند جداً بپرهيزند. و اگر برخى از مردم عوام از روى غفلت مرتکب آن مى شوند دوستانه با آرامش و مهربانى آنها را نصيحت و ارشاد کنند. بعضى از آن امور عبارتند از:

دست کشيدن يا بوسيدن ضريح پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله)و دربهاى حرم مطهر، متبرک کردن اشياء و لوازم همراه به ضريح پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) يا نرده هاى بقيع، انداختن عريضه يا پول داخل ضريح يا قبرستان بقيع، نماز خواندن در داخل يا کنار بقيع و قبرستان ابوطالب، دخيل بستن به نرده هاى بقيع، برداشتن خاک از بقيع يا ساير اماکن متبرکه مکه و مدينه.

مسأله 1111 ـ روزه گرفتن در ايام تشريق (يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذى الحجه) براى کسانى که در منى هستند جايز نيست، و روزه گرفتن در عيد قربان بر

(381صفحه)

همه مسلمانان حرام است.

مسأله 1112 ـ مسافر مى تواند براى خواستن حاجت در مدينه منوره سه روز روزه مستحبى بگيرد، اگر چه روزه قضاى واجب به گردن او باشد، و اين روزه ها به جاى روزه قضايى محسوب نمى شود. همچنين صحت نيابت از ديگرى در اين روزه ها مطلقاً ثابت نيست.

مسأله 1113 ـ احتياط اين است که روزه ها را پى درپى بگيرد، نيز احتياط اين است اين سه روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد.

مسأله 1114 ـ قدر متيقن از صحت روزه اين است که از اول قصد سه روز داشته باشد، هر چند اگر بعد از گرفتن يک يا دو روز منصرف شود مانعى ندارد.

مسأله 1115 ـ چنانچه رؤيت هلال ذى حجه نزد اهل سنت ثابت شد بر شيعيان لازم است تبعيت کنند، خصوصاً در صورت عدم علم به خلاف.

مسأله 1116 ـ تبديل پول مثل تومان به ريال يا دلار اگر خلاف مقررات جمهورى اسلامى ايران نباشد با تراضى طرفين اشکالى ندارد.

(382صفحه)

مسأله 1117 ـ انتقال جنازه از عربستان به کشور اگر مستلزم کالبدشکافى باشد جايز نيست، اگر چه وصيت کرده باشد. زيرا کالبدشکافى جنازه مؤمن فى نفسه حرام است، و در برخى از موارد موجب ديه مى شود.

(383صفحه)