روان درمانى
سوال 1424 :
آيا بسترى کردن بيمار روانى، با توجّه به اين که هنوز امکان روان درمانى مناسب وجود ندارد، و بخش روانى گاه همچون يک زندان جهت تجويز داروهاى خواب آور و خواب بيشتر بيماران مورد استفاده قرار مى گيرد، جايز است؟
جواب :
در صورتى که راه درمان، يا راه پيشگيرى از مزاحمت ها، منحصر به آن باشد مانعى ندارد.
سوال 1425 :
تعدادى از مبتلايان به بيماريهاى روانى به علّت انجام کارهاى خلاف اخلاق اجتماعى، يا منافى عفّت، به آن گرفتار شده اند. روان پزشک بايد جهت درمان، يا دادن مشاوره، از آنها اطّلاعاتى کسب کند. آيا تجسّس در چنين مواردى براى پزشکان جايز است؟ گاه بخشى از تجسّس به دليل حسّ کنجکاوى خود پزشک است، و نقش آن جهت درمان ضعيف مى باشد، اين نوع تجسّس چه حکمى دارد؟
جواب :
تجسّس هاى روان درمانى، که براى درمان ضرورى به نظر برسد، جايز است.
سوال 1426 :
افشاى برخى از اسرار بيماران روانى ممکن است باعث جلوگيرى از جرمهاى قانونى شود. آيا انتقال چنين اطّلاعاتى به نيروهاى امنيّتى جايز، يا واجب است؟ با توجّه به اين که در صورت افشا، اعتماد مردم از آنها سلب مى شود.
جواب :
در صورتى که بتوانند به عنوان نهى از منکر اطّلاعات کلّى را برسانند، بى آن که نام اشخاصى فاش شود مانعى ندارد، بلکه گاهى واجب است.
سوال 1427 :
افشاى بسيارى از اسرار بيماران، ممکن است موجب کاهش فساد يا فحشا گردد. آيا روان پزشک مجاز به افشا و دادن اطّلاعات به نيروهاى انتظامى مى باشد؟
جواب :
مانند جواب سابق است.