احکام متفرقه طلاق (آیت الله محمد تقی بهجت (ره))

احکام متفرقه طلاق

مسأله 2686 :

اگر با زن نامحرمي به گمان اين که عيال خود اوست نزديکي کند، چه زن بداند که او شوهرش نيست، يا گمان کند شوهرش مي باشد، بايد عده نگهدارد.

مسأله 2687 :

اگر با زني که مي داند عيالش نيست زنا کند، چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نيست، بنابر احتياط واجب بايد عده نگهدارد.

مسأله 2688 :

اگر مرد، زني را گول بزند که از شوهرش طلاق بگيرد و زن او شود طلاق و عقد آن زن صحيح است، ولي هر دو معصيت بزرگي کرده اند.

مسأله 2689 :

هر گاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نمايد، يا مثلا شش ماه به او خرجي ندهد اختيار طلاق با او باشد، اين شرط باطل است، ولي چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند، يا مثلا تا شش ماه خرجي ندهد، از طرف او براي طلاق خود وکيل باشد، چنانچه پس از مسافرت مرد يا خرجي ندادن شش ماه، خود را طلاق دهد صحيح است.

مسأله 2690 :

پدر و جد پدري ديوانه اي که ديوانگي او متصل بزمان صغير بودنش باشد، اگر مصلحت باشد مي توانند زن او را طلاق بدهند. و اگر متّصل نباشد با مجتهد جامع الشرائط است و احتياط لازم آنستکه مجتهد جامع الشرائط هم از آنان اذن بگيرد.

مسأله 2691 :

اگر پدر يا جد پدري براي طفل خود زني را صيغه کند، اگر چه مقداري از زمان تکليف بچه جزء مدت صيغه باشد مثلا براي پسر چهارده ساله خودش زني را دو ساله صيغه کند، چنانچه صلاح بچه باشد، مي تواند مدت آن را ببخشد ولي زن دائمي او را نمي تواند طلاق دهد.

مسأله 2692 :

اگر از روي علاماتي که در شرع معين شده، مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پيش آنان طلاق دهد، ديگري که آنان را عادل نمي داند بنابر احتياط واجب نبايد آن زن را براي خود يا براي کس ديگر عقد کند. ولي اگر شک در عدالت آنان داشته باشد مي تواند آن زن را بعد از تمام شدن عدّه اش براي خود يا براي کس ديگر عقد کند.