تفصيل احکام:
1 - سلام، آخرين جزء نماز است. سلام از واجبات نماز است نه ازارکان ولذاترک آن در صورتى مبطل نماز است که عمدى باشد نه‌سهوى. باسلام، انسان از نماز خارج مى‌شود وآن چيزهايى که با تکبيرةالاحرام براو حرام شده بود، حلال مى‌گردد.
2 - سلام بعد از تشهد در آخرين رکعت هر نماز ودر حال نشسته‌وآرامش بدن انجام مى‌شود.
3 - سلام دو عبارت دارد: "السَّلَامُ عَلَينا وَعَلى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ" و"السَّلَامُ‌عَلَيْکُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ". ولى واجب يکى از آنها است. پس اگر عبارت‌اول را مقدم داشت، دوّمى مستحب است، اما اگر عبارت دوم را مقدم‌داشت، به همان اکتفا کند ونيازى به عبارت اوّل ندارد،ولى احوط اين است که در هر حال، عبارت دوم را نيز بگويد زيرااحتمال مى‌رود که با عبارت اول باهم يک واجب را تشکيل دهد.
4 - اما جمله السَّلَامُ عَلَيْکَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ از عبارات سلام‌نيست بلکه از توابع تشهد مى‌باشد ومستحب است نه واجب.
5 - واجب است سلام باعربى صحيح وکلمات وحروف آن به دنبال‌هم اداشود.
6 - اگر سلام را فراموش کند وبعضى از مبطلات نماز از وى صادرشود، چند حالت پيدا مى‌کند:
الف - اگر هنگامى متوجه شود که صورت نماز هنوز باقى است،بنابر احوط سلام را قضا کند ودوسجده سهو بجاآورد. البته اين درصورتى است که کارى کرده باشد که تنها عمدى آن، نماز را باطل‌مى‌کند نه سهوى آن، مانند سخن گفتن.
ب - اما اگر کارى کرده باشد که عمدى وسهوى آن، نماز را باطل‌مى‌کند مثل حدث پس بنابر احوط بايد نماز را اعاده نمايد.
ج - اما اگر صورت نماز بهم خورده باشد مثل اينکه به گمان اينکه‌نماز تمام شده، از جايش برخيزد، چيزى براو نيست مگر دوسجده‌سهو بخاطر ترک سلام بنابر قولى که دوسجده سهو را براى هرکمى‌وزيادى، واجب مى‌داند.