اسقاط و دیه ولدالزنا

اسقاط و ديه ولدالزنا

سوال 1954 :

دخترى اغفال شده، وبر اثر عملِ زنا، داراى حمل گرديده است و پدر و برادرهاى او فهميده اند و تصميم دارند بخاطر حفظ آبروى خود و جلوگيرى از رسوايى بيشتر، دختر را بکشند وناپديد کنند، آياچنين تصميمو عملى بخاطر امور مذکوره جايز است، وحکم آن چيست؟

جواب :

ارتکاب چنين عملى حرام است، و قتل نفس محترمه از گناهان کبيره مى باشد. و امور مذکوره مجوز آن نمى شود. و هرکس العياذ بالله مرتکب قتل شود، مستحق قصاص، و يا پرداخت ديه و کفاره جمع مى شود.

سوال 1955 :

در فرض بالا دختر از پدر و برادرهاى خود ترس دارد و احتمال مى دهد اگر

(صفحه518)

بفهمند، او را بکشند; يا لااقل اذيت و آزار جسمى و روحى غير قابل تحمل کنند، آيا در چنين فرضى جايز است قبل از آنکه آنان متوجّه قضيه شوند، بچه را سقط کند؟

جواب :

در فرض سوال، اذيت و ترساندن دختر حرام است. در صورتى که دختر اطمينان دارد و احتمال عقلايى بدهد که اگر جنين را سقط نکند مورد اذيت و آزار غير قابل تحمل قرار مى گيرد و در عسر و حرج شديد واقع مى شود، در چنين فرضى بعيد نيست که سقط جنين حرام نباشد. ولى بايد ديه آن را بدهد. و مشهور بين فقها اين است که ديه ولدالزنا به مقدار ديه حلال زاده است. ولى احتياطاً ديه آن را با حاکم شرع مصالحه کنند.

سوال 1956 :

زنى از زنا داراى حمل شده، و بچه را که حدود هفت ماهه بوده، سقط کرده است، آيا بايد ديه بدهد؟ و بر فرض که ديه لازم است، به چه کسى بدهد؟ و آيا تکليف ديگرى هم از جهت سقط جنين متوجه او شده است يا نه؟

جواب :

در فرض سوال که اسقاط جنين موجب قتل او شده است ديه دارد. که بنابر مشهور بين فقها، ديه ولدالزنا به مقدار ديه حلال زاده است. ولى احوط آن است که با حاکم شرع مصالحه کنند. و ديه آن حکم ترکه شخص بدون وارث را دارد. که وارث آن امام (عليه السلام) است، و در زمان غيبت بايد به مجتهد جامع الشرايط بپردازد، و علاوه بر ديه بايد فوراً توبه کند. و بنابراحتياط کفاره جمع نيز بر عهده او مى باشد.