تشهّد
مسأله 1127 :
در رکعت دوّم تمام نمازهاي واجب و رکعت سوّم نماز مغرب و رکعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا بايد انسان بعد از سجده دوّم بنشيند و در حال آرام بودن بدن تشهد بخواند يعني بگويد: اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاّ اللهُ وَحْدَهُ لاشَريک لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اَللّهُمَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد.
[187]
مسأله 1128 :
کلمات تشهد بايد به عربي صحيح و به طوري که معمول است پشت سرهم گفته شود.
مسأله 1129 :
اگر تشهّد را فراموش کند و بايستد و پيش از رکوع يادش بيايد که تشهّد را نخوانده بايد بنشيند و تشهّد را بخواند و دوباره بايستد و آنچه بايد در آن رکعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام کند و اگر در رکوع يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را تمام کند و بعد از سلام نماز، تشهّد را قضا کند، و براي تشهّد فراموش شده دو سجده سهو بجا آورد.
مسأله 1130 :
مستحبّ است در حال تشهد بر ران چپ بنشيند و روي پاي راست را به کف پاي چپ بگذارد و پيش از تشهّد بگويد: اَلْحَمْدُالله يا بگويد: بِسْمِ الله وَبِالله وَالْحَمْدُللهِ وَخَيْرُ الأسماءِللهِ، و نيز مستحب است دستها را بر رانها بگذارد و انگشتها را به يکديگر بچسباند و به دامان خود نگاه کند و بعد از تمام شدن تشهّد بگويد: وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ.
مسأله 1131 :
مستحب است زنها در وقت خواندن تشهّد، رانها را به هم بچسبانند.