زیاد کردن شوطهاى طواف

زياد کردن شوطهاى طواف

زياد کردن شوطهاى طواف پنج صورت دارد :

اوّل : آنکه طواف کننده قصد جزء بودن شوط اضافى براى طوافى که مشغول به انجام آن است يا طواف ديگرى ـ نداشته باشد ، مانند اينکه آن را به خيال مستحب بودن ـ مثلاً ـ بجا آورد ، و اين زيادى ـ طواف را باطل نمى کند .

دوّم : آنکه هنگام شروع در طواف ، قصد انجام آن را به نيت اينکه جزء طوافى باشد که ميخواهد انجام دهد ، داشته باشد ، و در اين صورت بى ترديد طواف باطل است و بايد آن را دوباره انجام دهد ، و همچنين است اگر اين قصد در حين انجام طواف براى او پيدا شود و زيادى که آن را نيت کرده انجام دهد ، ولى اگر زيادى را انجام ندهد ، باطل بودن شوطهاى بجا آورده شده پيش از حصول نيت ذکر شده ، مورد اشکال است .

سوّم : آنکه پس از فارغ شدن از طواف و پيش از منتفى شدن صدق عرفى پى در پى بودن طواف ، يک شوط ديگرى انجام دهد بقصد اينکه جزء طوافى باشد که تازه از آن فارغ شده ، و حصول اين قصد پس از فارغ شدن از طواف کامل باشد ، و اظهر در اين صورت نيز باطل بودن طواف است .

چهارم : آنکه قصد کند شوط اضافى جزء طواف ديگرى باشد غير از طوافى که فعلاً اشتغال به آن دارد ، و پس از انجام هفت شوط طواف اوّل و تمام شدن آن ، شوط اضافى را انجام دهد و طواف دوّم را نيز به تمام برساند ، در اين صورت در حقيقت شوط اضافى حاصل نشده است ، و وجهى براى باطل شدن طواف از جهت زيادى شوطها وجود ندارد .

آرى ممکنست باطل شود از جهت اينکه دو طواف را پشت سر هم انجام داده بدون اينکه با نماز طواف بين آنها فاصله انداخته باشد ، و اين عمل جايز نيست ، خواه هر دو طواف واجب باشند يا يکى واجب و ديگرى مستحب ، آرى اگر هر دو مستحب باشند هر چند کراهت دارد ولى جايز است .

پنجم : آنکه قصد کند شوط اضافى جزء طواف ديگرى باشد غير از طوافى که فعلاً اشتغال به آن دارد ، و پس از انجام هفت شوط طواف اوّل و تمام شدن آن ، طواف دوّم را يا اصلاً انجام ندهد و يا اگر انجام داد به اتمام نرساند ، و در اين صورت نه طواف را زياد کرده و نه دو طواف را بدون فاصله پشت سر هم بجا آورده ، ولى در بعضى صورتها ممکن است طواف به اين علت باطل شود که قصد قربت براى طواف کننده حاصل نشود ، مانند اينکه از اوّل طواف قصد انجام دو طواف پشت سر هم بدون فاصله را داشته باشد با آگاهى از اينکه انجام دادن دو طواف پشت سر هم بدون فاصله حرام و باطل است ، و هر گاه مکلف طواف کننده قصد انجام يک عمل باطل نمود با آگاهى از باطل بودن آن قصد قربت برايش حاصل نمى شود ، اگرچه عملاً دو طواف پشت سر هم بدون فاصله را انجام ندهد .

مسأله 314 : اگر از روى اشتباه چيزى بر شوطهاى طواف خود بيافزايد ، پس اگر بعد از رسيدن به رکن عراقى يادش آمد ، مقدار افزوده را تا يک طواف کامل به اتمام برساند ، و احتياط اين است که طواف دوّم را در اين هنگام بقصد قربت بدون اينکه واجب يا مستحب بودن آن را قصد کند به اتمام برساند ، و پس از آن چهار رکعت نماز بخواند ، و افضل بلکه احوط اين است که بين آنها فاصله اى بيندازد ، به اين معنا که دو رکعت قبل از سعى جهت طواف واجب بجا آورد و دو رکعت پس از سعى جهت طواف مستحبى بجا آورد .

و همچين است بنابر احوط اگر پيش از رسيدن به رکن عراقى يادش بيايد .