احکام بول و غایط کردن (آیت الله سید محمد علوی گرگانی)

بول وغائط کردن

مسأله 57 :

واجب است انسان وقت تخلّي ومواقع ديگر، عورت خود را از کساني که مکلّفند، اگرچه مثل خواهر ومادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه وبچه هاي مميز که خوب وبد را مي‌فهمند، بپوشاند، ولي زن وشوهر لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند، و همچنين در بعض موارد ديگري که در کتب مفصله ذکر شده است.

مسأله 58 :

لازم نيست با چيز مخصوصي عورت خود را بپوشاند، و اگر مثلاً بادست هم آن را بپوشاند کافيست.

مسأله 59 :

موقع تخلّي بايد طرف جلوي بدن يعني شکم وسينه وزانوها رو به قبله وپشت به قبله نباشد.

مسأله 60 :

اگر موقع تخلّي طرف جلوي بدن کسي رو به قبله يا پشت به قبله باشد عورت را از قبله بگرداند کفايت نمي‌‌کند و اگر جلوي بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد احتياط واجب آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.

مسأله 61 :

احتياط وجوبي آن است که طرف جلوي بدن در موقع استبراء که احکام آن بعداً گفته مي‌شود، وعورت رو به قبله وپشت به قبله نباشد و همچنين در موقع تطهير مخرج بول و غائط احتياط مستحبّ آن است که رو به قبله يا پشت به آن نباشد.

مسأله 62 :

اگر براي آن که نامحرم او را نبيند، مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد در صورت امکان پشت به قبله بنشيند، و نيز اگر از راه ديگر ناچار باشد که رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، اقوي آن است که در صورت امکان پشت به قبله بنشيند.

مسأله 63 :

احتياط واجب آن است که بچه را در وقت تخلّي رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، ولي اگر خود بچه بنشيند، جلوگيري از او واجب نيست.

مسأله 64 :

تخلي در ملک کسي که اجازه تخلّي نداده و در جايي که براي عدّه مخصوصي وقف شده مثل بعضي از مدرسه ها، وروي قبر مؤمنين در صورتي که بي احترامي به آنان باشد حرام است.

مسأله 65 :

در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک مي‌شود: اوّل آن که با غائط، نجاست ديگري مثل خون بيرون آمده باشد، دوم آن که نجاستي از خارج به مخرج غائط رسيده باشد، سوم آن که اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد و در غير اين سه صورت مي‌شود مخرج را با آب شست و يا به دستوري که بعداً گفته مي‌شود، با پارچه وسنگ ومانند اينها پاک کرد، اگرچه شستن با آب بهتر است وجمع اکمل است.

مسأله 66 :

مخرج بول با غير آب پاک نمي‌‌شود، و در کر وجاري اگر بعد از برطرف شدن بول يک مرتبه بشويند کافيست، ولي با آب قليل بايد دو مرتبه شست.

مسأله 67 :

اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزي از غائط در آن نماند، ولي باقيماندن رنگ وبوي آن مانعي ندارد و اگر دردفعه اوّل طوري شسته شود که ذرّه‌اي از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

مسأله 68 :

باسنگ وکلوخ ومانند اينها اگر خشک وپاک باشند مي‌شود مخرج غائط را تطهير کرد، و چنانچه رطوبت کمي داشته باشند که بمخرج نرسد اشکال ندارد، ولي بايد از سه دفعه کمتر نباشد اگرچه بيک مرتبه يا دو مرتبه مخرج پاکيزه شود.

مسأله 69 :

احتياط واجب آن است که سنگ يا پارچه‌اي که غائط را با آن بر طرف مي‌کنند، سه قطعه باشد و اگر با سه سنگ بر طرف نشود، بايد به قدري سنگها را اضافه نمايند تا مخرج کاملاً پاکيزه شود، ولي باقيماندن ذره هاي کوچکي که ديده نمي‌‌شود اشکال ندارد.

مسأله 70 :

پاک کردن مخرج غائط با چيزهائي که احترام آنها لازم است، مانند کاغذي که اسم خدا وپيغمبر بر آن نوشته شده حرام است، و با استخوان وسرگين هم نبايد مخرج غائط را پاک کرد چون حاصل شدن طهارت با استخوان وسرگين مشکل است، و اگر کسي با اينها غائط را بر طرف کند، معصيت کرده است.

مسأله 71 :

اگر شک کند که مخرج را تطهير کرده يا نه، اگرچه هميشه بعد از بول يا غائط فوراً تطهير مي‌کرده، اقوي آن است که تطهير نمايد.

مسأله 72 :

اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز، مخرج را تطهير کرده يا نه، نمازي که خوانده صحيح است، ولي‌براي‌نمازهاي‌بعد بايد تطهير کند.