احکام بول و غایط کردن (امام خمینی (ره))

حکام تخلى (بول و غائط کردن)

مساله 57 :

واجب است انسان وقت تخلى و مواقع ديگر عورت خود را از کسانى که مکلفند، اگر چه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه مميز و بچه‌هاى مميز که خوب و بد را مى‌فهمند بپوشاند، ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.

مساله 58 :

لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند و اگر مثلا با دست هم آن را بپوشاند کافى است.

مساله 59 :

موقع تخلى بايد طرف جلوى بدن يعنى شکم و سينه رو به قبله و پشت به قبله نباشد.

مساله 60 :

اگر موقع تخلى طرف جلوى بدن کسى رو به قبله يا پشت به قبله باشد و عورت را از قبله بگرداند، کفايت نمى‌کند. و اگر جلوى بدن او رو به قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.

مساله 61 :

در موقع تطهير مخرج بول و غائط رو به قبله و پشت به قبله بودن اشکالى ندارد، ولى اگر در موقع استبراء، بول از مخرج بيرون آيد در اين حال رو به قبله و پشت به قبله بودن حرام است.

مساله 62 :

اگر براى آنکه نامحرم او را نبيند مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند. و نيز اگر از راه ديگر ناچار باشد که رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، مانعى ندارد.

مساله 63 :

احتياط واجب آن است که بچه را در وقت تخلى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، ولى اگر خود بچه بنشيند جلوگيرى از او واجب نيست.

مساله 64 :

در چهار جا تخلى حرام است: اول: در کوچه‌هاى بن بست در صورتى که صاحبانش اجازه نداده باشند. دوم: در ملک کسى که اجازه تخلى نداده است. سوم: در جايى که براى عده مخصوصى وقف شده است، مثل بعضى از مدرسه‌ها. چهارم: روى قبر مؤمنين در صورتى که بى‌احترامى به آنان باشد.

مساله 65 :

در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک مى‌شود: اول: آنکه با غائط، نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد. دوم: آنکه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد. سوم: آنکه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد. و در غير اين سه صورت مى‌شود مخرج را با آب شست و يا به دستورى که بعدا گفته مى‌شود با پارچه‌و سنگ و مانند اينها پاک کرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.

مساله 66 :

مخرج بول با غير آب پاک نمى‌شود، و مردها اگر بعد از برطرف شدن بول يک مرتبه بشويند کافى است، ولى زنها و همچنين کسانى که بولشان از غير مجراى طبيعى مى‌آيد، احتياط واجب آن است که دو مرتبه بشويند.

مساله 67 :

اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد. و اگر در دفعه اول طورى شسته شود که ذره‌اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

مساله 68 :

هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اينها غائط را از مخرج برطرف کنند، اگر چه پاک شدنش محل تامل است، ولى نماز خواندن مانعى ندارد، و چنانچه چيزى هم به آن برسد نجس نمى‌شود، و ذره‌هاى کوچک و لزوجت محل اشکال ندارد.

مساله 69 :

لازم نيست با سه سنگ يا سه پارچه مخرج را پاک کنند بلکه با اطراف يک سنگ يا يک پارچه هم کافى است، بلکه اگر با يک مرتبه هم غائط برطرف شد، کفايت مى‌کند. ولى با استخوان و سرگين و يا چيزهايى که احترام آنها لازم است، مانند کاغذى که اسم خدا بر آن نوشته، اگر پاک کند محل را، نماز نمى‌تواند بخواند.

مساله 70 :

اگر شک کند که مخرج را تطهير کرده يا نه، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مى‌کرده، بايد خود را تطهير نمايد.

مساله 71 :

اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز مخرج را تطهير کرده يا نه، نمازى که خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير کند.