احکام بول و غایط کردن (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

احکام تَخَلّي - (بول و غائط کردن)

مسأله 60 :

واجب است انسان وقت تخلّي و مواقع ديگر، عورت خود را از کساني که مکلفند، اگرچه مثل خواهر و مادر و برادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه مميّز و بچه هاي مميّز که خوب و بد را مي فهمند، بپوشاند، ولي زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.

مسأله 61 :

لازم نيست با چيز مخصوصي عورت خود را بپوشاند، و اگر مثلاً با دست هم آن را بپوشاند، کافي است.

مسأله 62 :

موقع تخلّي بايد طرف جلوي بدن، مانند شکم و سينه رو به قبله يا پشت به قبله نباشد.

مسأله 63 :

اگر موقع تخلّي طرف جلوي بدن رو به قبله يا پشت به قبله باشد ولي عورت را از قبله بگرداند کفايت نمي کند، و گر جلوي بدن رو به قبله يا پشت به قبله نباشد، احتياط واجب آن است که عورت را رو به قبله يا پشت به قبله ننمايد.

مسأله 64 :

در موقع تطهير مخرج بول و غائط يا استبراء، رو به قبله يا پشت به قبله بودن اشکالي ندارد، ولي احتياط مستحب است که در اين حال هم، رو به قبله يا پشت به قبله نباشد.

مسأله 65 :

اگر براي آن که نامحرم او را نبيند، مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، و نيز اگر به علت ديگر ناچار باشد که رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند مانعي ندارد.

مسأله 66 :

احتياط واجب آن است که بچه را در وقت تخلّي رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، ولي اگر خود بچه بنشيند، جلوگيري از آن واجب نيست.

مسأله 67 :

در چهار جا تخلّي حرام است:

اوّل: در کوچه هاي بن بست در صورتي که صاحبانش اجازه نداده باشند.

دوّم: در ملک کسي که اجازه تخلّي نداده است.

سوّم: در جايي که براي عده مخصوصي وقف شده است مثل بعضي از مدرسه ها.

چهارم: روي قبر مؤمنين در صورتي که بي احترامي به آنان باشد.

مسأله 68 :

مخرج بول با غير آب پاک نمي شود و اگر بعد از برطرف شدن بول يک مرتبه بشويند کافي است، گرچه احتياط مستحب آن است که دو مرتبه شسته شود. ولي کساني که بولشان از غير مجراي طبيعي مي آيد، بايد دو مرتبه بشويند، خصوصاً اگر بيرون آمدن بول از آن مجرا غيرمتعارف باشد.

مسأله 69 :

اگر مخرج غائط را با آب بشويند بايد چيزي از غائط در آن باقي نماند، ولي باقي ماندن رنگ و بوي آن مانعي ندارد، و اگر در دفعه اول طوري شسته شود که ذره اي از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

مسأله 70 :

هرگاه با سنگ و کلوخ و مانند اينها غائط را از مخرج برطرف کنند، اگرچه پاک شدنش محل تأمل است ولي نماز خواندن مانعي ندارد.

مسأله 71 :

لازم نيست با سه سنگ يا سه قطعه پارچه مخرج را پاک کنند، بلکه با اطراف يک سنگ يا يک پارچه هم کافي است، ولي بايد از سه دفعه کمتر نباشد، ليکن اگر مخرج را با استخوان و سرگين و يا چيزهايي که احترام آنها لازم است، مانند کاغذي که اسم خدا بر آن نوشته شده، پاک کند نمي تواند نماز بخواند.

مسأله 72 :

در سه صورت، مخرج غائط فقط با آب پاک مي شود:

اوّل: آن که با غائط، نجاست ديگري مثل خون بيرون آمده باشد.

دوّم: آن که نجاستي از خارج به مخرج غائط رسيده باشد.

سوّم: آن که اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد، و در غير اين سه صورت مي شود مخرج را با آب شست و يا به دستوري که بعداً گفته مي شود با پارچه و سنگ و مانند اينها پاک کرد، اگرچه شستن با آب بهتر است.

مسأله 73 :

اگر شک کند که مخرج را تطهير کرده يا نه، اگرچه هميشه بعد از بول يا غائط فوراً تطهير مي کرده، احتياط واجب آن است که تطهير نمايد.

مسأله 74 :

اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز مخرج را تطهير کرده يا نه، نمازي که خوانده صحيح است، ولي براي نمازهاي بعد بايد تطهير کند.