مسائل متفرّقه زکات فطره
مسأله 2094 :
انسان بايد زکات فطره را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعى که آن را مى‌دهد، نيّت دادن فطره نمايد.
مسأله 2095 :
اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست و احتياط واجب آن است که در ماه رمضان هم فطره را ندهد. ولى اگر پيش از رمضان يا در ماه رمضان به فقير قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
مسأله 2096 :
گندم يا چيز ديگرى را که براى فطره مى‌دهد، بايد به جنس ديگر يا خاک مخلوط نباشد، يا اگر مخلوط است چيزى که مخلوط شده به قدرى کم باشد که قابل اعتنا نباشد و اگر بيش از اين مقدار باشد در صورتى صحيح است که خالص آن به يک صاع برسد ولى اگر مثلاً يک صاع گندم به چندين مَن خاک مخلوط باشد که خالص کردن آن خرج يا کار بيشتر از متعارف دارد، دادن آن کافى نيست.
مسأله 2097 :
اگر فطره را از چيز معيوب بدهد کافى نيست.
مسأله 2098 :
کسى که فطره چند نفر را مى‌دهد، لازم نيست همه را از يک جنس بدهد و اگر مثلاً فطره بعضى را گندم و فطره بعض ديگر را جو بدهد کافى است.
مسأله 2099 :
کسى که نماز عيد فطر مى‌خواند، بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد يا قبل از نماز جدا کند، ولى اگر نماز عيد نمى‌خواند، مى‌تواند دادن فطره را يا جدا کردن آن را تا ظهر تأخير بيندازد.
مسأله 2100 :
اگر به نيّت فطره، مقدارى از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد، احتياط مستحب آن است که هر وقت آن را مى‌دهد نيّت فطره نمايد.
مسأله 2101 :
اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتياط مستحب آن است که قضا کند ولى اظهر آن است که ديگر بر او واجب نيست ولى معصيت کرده است.
مسأله 2102 :
اگر فطره را کنار بگذارد، نمى‌تواند آن را براى خودش بردارد و مالى ديگر را براى فطره بگذارد.
مسأله 2103 :
اگر انسان مالى داشته باشد که قيمتش از فطره بيشتر است، چنانچه فطره را ندهد و نيّت کند که مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشکال دارد.
مسأله 2104 :
اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترس به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته، بايد عوض آن را بدهد و اگر دسترس به فقير نداشته ضامن نيست، مگر آن که در نگهدارى آن کوتاهى‌کرده باشد.
مسأله 2105 :
در صورتى که زکات فطره را از مال خود جدا کرده باشد اگر در محلّ خودش مستحق پيدا شود، احتياط واجب آن است که فطره را بجاى ديگر نبرد و اگر بجاى ديگر ببرد و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.