قرائت

قرائت

سوال 241 :

آيا قرائت سوره هاى طولانى (مثل سوره بقره) در نمازهاى واجب، سبب خروج از حالت نمازگزار نمى شود؟ حتّى اگر هر رکعت يک ساعت طول بکشد؟

جواب :

سبب خروج از حالت نمازگزار نمى شود، و انتخاب اين سوره ها گاه مستحب است.

سوال 242 :

آيا خواندن سوره هايى از قرآن از روى آن، در نمازهاى واجب يا مستحب، جايز است؟

جواب :

اشکالى ندارد; خواه نماز واجب باشد يا مستحب.

سوال 243 :

اگر کسى در رکعت دوّم، که وظيفه اش قرائت حمد و سوره است، اشتباهاً تسبيحات اربعه را بگويد و هنگام دخول در رکوع متوجّه شود، تکليفش چيست؟

جواب :

اشکال ندارد و بهتر است دو سجده سهو به جا آورد.

سوال 244 :

جهت صحيح بودن قرائت در نماز، آيا واجب است که کسره بسم اللّه يا موارد مشابه ديگر را که عربها آن را با صداى تقريباً (اى) ادا مى کنند، مانند آنها ادا کرد؟ و يا با صداى کسره معمولى صحيح است؟

جواب :

همين اندازه که قرائت از نظر عرف عرب صحيح باشد کافى است; هرچند مانند لهجه آنها نباشد.

سوال 245 :

شخصى از زمان تکليف تا چندين سال به علّت نامساعد بودن محيط خانه، هيچ يک از فرايض دينى را انجام نداده است; به لطف خداوند متعال توبه کرده و از دو سال پيش شروع به انجام فرايض دينى نموده است، اکنون پس از گذشت دو سال متوجّه شده که نمازش اشکال دارد; يعنى حمد و سوره را درست نمى خوانده است، اکنون در حال يادگرفتن صحيح نماز مى باشد; حکم نماز و روزه سالهاى گذشته و دو سال اخيرش چه مى باشد؟

جواب :

بايد تدريجاً نماز و روزه ها را قضا کند و کفّاره بدهد و اگر قادر به کفّاره نيست مطابق مسأله 1402 رساله توضيح المسائل ما عمل کند; ولى نسبت به دو سال اخير اگر تلاش خود را کرده، امّا اشتباه نموده است نمازش صحيح است و قضا لازم ندارد.

سوال 246 :

بيمارى که فقط با استفاده از پاى مصنوعى، قادر به ايستادن است، وظيفه اش در موارد زير چيست؟

الف) آيا براى نماز خواندن لازم است حتماً از پاى مصنوعى استفاده نمايد، و يا مى تواند نشسته نماز بخواند؟

جواب :

اگر عسر و حرج لازم نيايد ايستاده نماز بخواند.

ب)اگر ايستادن لازم است، تکليف نمازهايى که در حالت نشسته خوانده چيست؟

جواب :

چنانچه جاهل قاصر بوده نمازهاى او صحيح است.

سوال 247 :

اهل تسنّن در نماز بعد از کلمه «و لا الضّالّين» آمّين مى گويند; ولى شيعيان «الحمدلله» مى گويند، به نظر مى آيد گفته آنها درست باشد، نظر شما چيست؟

جواب :

در احکام شرع نبايد تابع ذوق و استحسان بود; بلکه بايد تابع کلمات معصومين(عليهم السلام) باشيم و معصومين(عليهم السلام) فرموده اند: «الحمدلله» بگوييد و آمّين نگوييد; چرا که نماز را باطل مى کند.

سوال 248 :

اخيراً معمول شده که در نمازهاى يوميّه ظهر و عصر، تنها حمد و سوره را آهسته قرائت مى کنند و بقيّه اجزاى نماز (مثل ذکر رکوع و سجود و تشهد و سلام) را با صداى بلند مى خوانند، آيا اين طور نماز خواندن جايز است؟

جواب :

در نماز ظهر و عصر، تنها آهسته خواندن حمد و سوره واجب است و در بقيّه مختار است.

سوال 249 :

برخى از نمازگزاران «کُفُواً احد» را، با همزه و بدون واو قرائت مى کنند، همچنين در سوره قدر روى «بِاِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ اَمْر سَلامٌ...» وقف مى نمايند، زيرا در بعضى از قرآنها روى اين کلمه (سلام) علامت «وقف کردن بهتر است» نهاده شده و در بعضى روى کلمه «امر» علامت وقف ديده مى شود، بفرمائيد کدام يک صحيح است؟

جواب :

احتياط آن است که «کُفُواً احد» را آن طور که مشهور است با «واو» بخوانند، و در وقف آيه مزبور، روى کلمه «امر» توقّف کنند.

سوال 250 :

با توجّه به اين که در نماز ظهر و عصر، خواندن حمد و سوره به صورت اخفات واجب است; چنانچه شخصى براى تعليم در حين نماز، به صورت جهر بخواند، چه حکمى دارد؟

جواب :

جايز نيست و بايد براى تعليم از طرق ديگر استفاده کند.

سوال 251 :

اگر کسى در تعداد تسبيحات اربعه شک کند چه بايد بکند؟

جواب :

اگر به رکوع نرفته بنا را بر کمتر مى گذارد و آن را تکميل مى کند; هرچند به فتواى ما يک تسبيح کافى است.

سوال 252 :

برخى از مؤمنين نمازگزار، نمازهاى صبح و مغرب و عشاى خود را آهسته مى خوانند و علّت آن را شرم و حيا و خجالت بيان مى کنند، آيا شرم و حيا مجوّز آهسته خواندن اين نمازها براى مردان مى شود؟

جواب :

هرگز مجوّز نيست بايد بلند خواند، و اين حيا، حياى جاهلانه است نه حياى عاقلانه.

سوال 253 :

لطفاً نظرتان را پيرامون قرائت قرآن، که همراه با ريا و خودنمايى باشد بيان فرماييد.

جواب :

حرام است; ولى اگر قرآن را با صداى خوب براى تحسين شنوندگان بخواند جايز است.