حق ويزيت
سوال 2076 :
اگر پزشک، سعى خود را در مداواى بيمار انجام دهد، ولى بيمار بهبودى نيابد، آيا پزشک نسبت به هزينه درمانى که بيمار قبلا پرداخته (حق ويزيت) مديون است؟
جواب :
اگر پزشک با بيمار قرارداد بسته و وعده مداوا و بهبودى داده است، بايد حق ويزيت را برگرداند، و اگر بنابراين بوده که معاينه کند و طبق تشخيص، نسخه بنويسد و حق ويزيت در مقابل معاينه و نوشتن نسخه بوده، پزشک مديون نيست، و متعارف بين پزشکان، قسم دوم است.
سوال 2077 :
با توجه به اينکه حق طبابت (همانند حق وکالت و مواردى از اين قبيل و برخلاف اجناس که داراى قيمت خاصى هستند) از لحاظ مادّى، غير قابل تعيين مى باشد. به نظر حضرتعالى بهترين راه تعيين ميزان حق طبابت چيست؟
جواب :
بهترين راه اين است که اختيار را با بيماران بگذارند و هر بيمارى طبق توانش و مطابق هزينه هاى ديگر روزمرّه خود، حقّ طبابت را بدهد، چرا که درآمد افراد و مصارف روزانه آنها فرق زيادى دارد، و هرکس به قدر وسع و توانش وظيفه دارد. گذشته از اين پزشکان متفاوت هستند، و مراتبى دارند که بايد تخصص و زحمات و کارآيى آنان درنظر گرفته شود، و نيز مراجعين و بيماران هم مختلف و بعضى تهيدست مى باشند، که پزشک بايد مراعات حال آنها را بکند و در عوض از ثروتمندها و توانگران، بيشتر بگيرد که تلافى شود. و چه بهتر که از طبقه محروم جامعه، حق ويزيت نگيرد. و شايسته است توانگران وقتى فهميدند، خود جبران کنند.
سوال 2078 :
آيا دريافت حق طبابت، قبل از بهبود بيمارى (طبق روش مرسوم) صحيح است؟
(صفحه557)
جواب :
بستگى به رضايت و قرارداد پزشک و بيمار دارد، اگرچه اين قرارداد، بطور کلى و متعارف باشد.