احکام رهن (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

احکام رهن

مسأله 2309 :

رهن آن است که بدهکار مقدارى از مال خود را نزد طلبکار بگذاردکه اگر طلب او را ندهد طلبش را از آن مال بدست آورد.

مسأله 2310 :

در رهـن لازم نيست صيغه بخوانند و همين قدر که بدهکار مال خود را به قصد گرو به طلبکار بدهد وطلبکار هم به همين قصد بگيرد رهن صحيح است .

مسأله 2311 :

گرو دهنده وکسى که مال را گرو مى گيرد بايد مکلف وعاقل باشندوکسى آنان را مـجـبـور نـکرده باشد و نيز بايد گرو دهنده سفيه نباشد يعنى : مال خود رادر کارهاى بيهوده مصرف نکند وهم چنين بايد از طرف حاکم شرع از تصرف درمالش ممنوع نباشد.

مسأله 2312 :

انسان مالى را مى تواند گرو بگذارد که شرعا بتواند در آن تصرف کند و اگر مال کس ديگر را, با اذن او گرو بگذارد, صحيح است .

مسأله 2313 :

چيزى را که گرو مى گذارند, بايد خريد وفروش آن صحيح باشدپس اگر شراب ومانند آن را گرو بگذارند درست نيست .

مسأله 2314 :

استفاده چيزى را که گرو مى گذارند, مال صاحب آن است .

مسأله 2315 :

طلبکار و بدهکار نمى توانند مالى را که گرو گذاشته شده , بدون اجازه يکديگر مـلـک کسى کنند, مثلا ببخشند يا بفروشند.

ولى اگر مالک آن راببخشد يا بفروشد, بعد طلبکار بگويد راضى هستم اشکال ندارد.

مسأله 2316 :

اگر طلبکار چيزى را که گرو برداشته با اجازه بدهکار بفروشد پول آن هم مثل خود مال , گرو مى باشد.

مسأله 2317 :

اگـر موقعى که بايد بدهى خود را بدهد طلبکار مطالبه کند و اوندهد, طلبکار مى تواند مالى را که گرو برداشته بفروشد وطلب خود را بردارد وبايدبقيه را به بدهکار بدهد, ولى اگر به حاکم شرع دسترسى دارد, بايد براى فروش آن ازحاکم شرع بنابر احتياط لازم اجازه بگيرد.

مسأله 2318 :

اگر بدهکار غير از خانه اى که در آن نشسته وچيزهايى که ماننداثاثيه خانه محل احـتـيـاج او است , چيز ديگرى نداشته باشد, طلبکار نمى تواندطلب خود را از او مطالبه کند ولى اگـر مـالـى را کـه گـرو گذاشته خانه واثاثيه هم باشد,طلبکار مى تواند بفروشد وطلب خود را بردارد.