و - حرمت ازدواج در حال احرام
حديث شريف:
1 - از امام صادق‌عليه السلام آمده است که فرمود: "... وشخص مُحرِم‌اگر با علم به اينکه ازدواج در حال احرام حرام است، ازدواج کند آن‌زن ديگر بر او حلال نگردد."(131)
2 - ونيز مى‌فرمايد: "مُحرِم نبايد ازدواج کند و نبايد کسى را به‌ازدواج کسى در آورد واگر ازدواج کرد، يا براى کسى که مُحرِم نيست‌عقد ازدواج جارى کند، تزويجش باطل است."(132)
3 - از ابو جعفرعليه السلام نقل است که فرمود: "امير المؤمنين پيرامون‌مردى داورى کرد که در حال احرام زنى را به عقد خود درآورده بود،امير المؤمنين به او حکم کرد که رهايش کند ونکاح او را به چيزى‌نگيرد تا آن گاه که از احرام بيرون آيد، پس هر گاه مُحِل شد او را اگرخواست خواستگارى کند، وخانواده زن اگر خواستند او را تزويج‌کنند، واگر نخواستند تزويج نکنند."(133)
4 - از امام صادق‌عليه السلام نقل است که فرمود: "اگر شخص مُحرِم درحال احرام ازدواج کرد ميان آن دو جدايى اندازند وديگر براى هميشه‌نزد هم باز نگردند."(134)
تفصيل احکام:
1 - جايز نيست مرد مُحرِم، زنى مُحرِم يا مُحِل را در هر شرايطى به‌عقد خود در آورد.
2 - هر گاه ازدواج با علم به حرمت صورت گرفت آن زن براى‌هميشه بر آن مرد حرام گردد خواه با او آميزش کرده باشد يا خير.
3 - اگر ازدواج با جهل صورت گرفته باشد بنابر اقوى آن زن بر آن‌مرد حرام نگردد چه با او آميزش کرده باشد يا نه، ولى به هر حال عقدباطل است.
4 - در باطل بودن ازدواج وتحريم هميشگى تفاوتى نيست در اينکه احرام براى حج واجب باشد يا مستحب، و يا عمره واجب باشديا مستحب، ونيز تفاوتى نيست بين اينکه ازدواج به عقد دائم باشد يامتعه.
5 - اگر فرد شک کرد که تزويجش در احرام بوده يا پيش از آن، بنارا بر اين مى‌نهد که در حال احرام نبوده است.
6 - اگر در حال احرام وبا آگاهى از حکم وموضوع ازدواج کردوسپس در يافت که احرامش فاسد بوده، عقد او صحيح است‌وموجب تحريم نمى‌شود.
7 - مُحرِم مى‌تواند محلّى را وکيل کند که پس از بيرون آمدن او ازاحرام تزويجش کند، ونيز مى‌تواند محرمى را وکيل گرداند که پس ازاحلال هر دوى آنها )يعنى وکيل وموکّل( تزويجش کند.