ميقاتهاى احرام
در شريعت مقدسه اسلام جاهايى براى بستن احرام تعيين شده ، که به آنها ميقات گفته مى شود ، و واجب است احرام از يکى از آن جاها بسته شود . و آنها نه جا و مکان مى باشد :
1ـ ذو الحليفه ، و آن در نزديکى مدينه منوره است ، و ميقات اهل مدينه و هر کسى است که خواسته باشد از راه مدينه به حج برود ، و احوط اين است که احرام در مسجد آن که معروف است به مسجد شجره بسته شود و اينکه احرام بستن در بيرون آن براى غير زن حائض و هر کس که حکم او را داشته باشد کفايت نميکند ، اگر چه محاذى مسجد باشد .
مسأله162 : کسى که از راه مدينه به حج مى رود و به ذو الحليفه مى رسد و ميقات ديگرى بنام (( جحفه )) در ميان راه دارد ، نمى تواند از ذو الحليفه بدون احرام گذشته و از جحفه احرام ببندد ، مگر در موارد ضرورت ، مانند بيمارى يا ضعف و يا عذر ديگرى مانند اينها .
2ـ وادى عقيق ، و آن ميقات اهل عراق و نجد و هر کسى است که از آنجا عبور کند ، هر چند اهل عراق و نجد نباشد ، و آن ميقات داراى سه جزء مى باشد : اول : مسلخ ، که نام اول آن است . دوم : غمره ، که نام وسط آن است . سوم : ذات عرق ، که نام آخر آن است . و احوط و اولى آن است که مکلف در صورتى که مانعى مانند بيمارى يا تقيه نداشته باشد ، پيش از رسيدن به ذات عرق احرام ببندد .
مسأله163 : گفته شده است : در حال تقيه جايز است مخفيانه پيش از رسيدن به ذات عرق بدون اين که لباس خود را بکند محرم شده ، و پس از رسيدن به ذات عرق لباسهاى خود را کنده و دو جامه احرام را در آن جا بپوشد ، و کفاره اى بر او نيست ، ولى اين قول خالى از اشکال نيست .
3ـ حجفه ، و آن ميقات اهل شام و مصر و مغرب و هر کسى است که از آنجا عبور نمايد ، حتى کسى که از ذو الحليفه گذشته و از آنجا احرام نبسته باشد ، خواه به علت عذرى باشد خواه بدون عذر ، بنابر اظهر .
4ـ يلملم ، و اين نام کوهى است ، و ميقات اهل يمن و هر کسى است که از آن بگذرد .
5 ـ قرن المنازل ، و آن ميقات اهل طائف و هر کسى است که از آن راه بگذرد .
و ميقات در اين چهارتاى اخير مختص به مساجدى که در آنها وجود دارد نيست ، بلکه هر جائى که نام اين چهار جا بر آن صدق کند ميشود از آن احرام بست ، و در صورتى که مکلف نتواند تشخيص دهد جاهاى اين چهار ميقات را ، ميتواند نذر کند که احرام را قبل از يکى از اين جهار جا ببندد و سپس بر طبق نذر خود عمل نمايد ، همچنان که اين علم در صورت قدرت بر تشخيص هم جايز است .
6ـ محاذى يکى از ميقاتهاى گذشته ، و اين براى کسى است که از راهى بگذرد که از هيچ يک از ميقاتهاى گذشته نگذرد ، و در اين صورت ميتواند آنگاه که به محاذى يکى از ميقاتهاى گذشته برسد احرام ببندد ، و مقصود از محاذى ميقات آن جائيست که اگر انسان روبروى کعبه معظّمه به ايستد ميقات در طرف راست يا چپ او قرار داشته باشد ، به طورى که اگر از آنجا بگذرد ميقات تمايل به پشت سر او کند ، و در اين تشخيص صدق عرفى کافى است و دقت عقلى لازم نيست .
و اگر شخص در راه خود از دو جا بگذرد که هر کدام از آنها محاذى يک ميقات است ، احوط و اولى آن است که احرام را در جاى اوّل ببندد.
7ـ مکّه ، و آن ميقات حج تمتع است ، و همچنين ميقات حج قران و افراد است براى اهل مکه و کسانى که در آنجا مقيمند ، خواه تکليف آنها مانند تکليف اهل مکه شده باشد خواه نشده باشد ، و واجب نيس که اهل مکّه و اقامت کنندگان در آنجا ، براى احرام حج قران و يا افراد به يکى از ميقاتها بروند ، اگرچه اولى براى غير زنان از آنها رفتن به يکى از ميقاتها مانند جعرانه و احرام بستن از آنجا است .
و احوط و اولى احرام بستن از مکه قديم است که در زمان رسول الله ( صلى الله عليه و آله ) بوده است ، اگرچه اظهر جواز احرام بستن از قسمتهاى جديد شهر است ، مگر قسمتهايى که بيرون حرم باشد .
8 ـ منزلى که مکلف در آن ساکن است ، و آن ميقات کسى است که منزلش به مکه نزديکتر از ميقات باشد ، که چنين شخصى مى تواند از منزل خود احرام ببندد و لازم نيست جهت احرام بستن به يکى از ميقاتها برود .
9 ـ ادنى الحل ، و مقصود از آن اولين جاى خارج حرم است ، مانند حديبيه و جعرانه و تنعيم ، و آن ميقات عمره مفرده است براى کسى که بخواهد آنرا پس از انجام حج قران و يا افراد انجام دهد ، بلکه کسى که در مکه باشد و بخواهد عمره مفرده را بجا آورد ميقاتش همين است ، و از اين حکم يک صورت استثناء ميشود که در مسأله( 140 ) ذکر شد.
و حديبيه و جعرانه و تنعيم نام سه جا مى باشد که نزد اهل مکه مشهور و معروف است .