احکام نفاس (امام خمینی (ره))

نفاس

مساله 508 :

از وقتى که اولين جزو بچه از شکم مادر بيرون مى‌آيد، هر خونى که زن مى‌بيند، اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است، و زن را در حال نفاس، نفساء مى‌گويند.

مساله 509 :

خونى که زن پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مى‌بيند، نفاس نيست.

مساله 510 :

لازم نيست که خلقت بچه تمام باشد، بلکه اگر خون بسته‌اى هم از رحم زن خارج شود و خود زن بداند، يا چهار نفر قابله بگويند که اگر در رحم مى‌ماند انسان مى‌شد، خونى که تا ده روز ببيند، خون نفاس است.

مساله 511 :

ممکن است‌خون نفاس يک آن بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمى‌شود.

مساله 512 :

هرگاه شک کند که چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى که سقط شده اگر مى‌ماند انسان مى‌شد يا نه، لازم نيست وارسى کند. و خونى که از او خارج مى‌شود شرعا خون نفاس نيست.

مساله 513 :

توقف در مسجد و رساندن جايى از بدن به خط قرآن و کارهاى ديگرى که بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است. و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مکروه است، بر نفساء هم واجب و مستحب و مکروه مى‌باشد.

مساله 514 :

طلاق دادن زنى که در حال نفاس مى‌باشد، باطل است، و نزديکى کردن با او حرام مى‌باشد. و اگر شوهرش با او نزديکى کند، احتياط واجب آن است به دستورى که در احکام حيض گفته شد، کفاره بدهد.

مساله 515 :

وقتى زن از خون نفاس پاک شد، بايد غسل کند و عبادتهاى خود را بجاآورد. و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهايى که خون ديده با روزهايى که در وسط پاک بوده، روى هم ده روز يا کمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است.و اگر روزهايى که پاک بوده روزه گرفته باشد، بايد قضا نمايد.

مساله 516 :

اگر زن از خون نفاس پاک شود و احتمال دهد که در باطن خون هست، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و کمى صبر کند که اگر پاک است، براى عبادتهاى خود غسل کند.

مساله 517 :

اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنانچه در حيض عادت دارد، به اندازه روزهاى عادت او نفاس و بقيه استحاضه است. و اگر عادت ندارد، تا ده روز نفاس و بقيه استحاضه مى‌باشد. و احتياط مستحب آن است کسى که عادت دارد، از روز بعد از عادت و کسى که عادت ندارد، بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان کارهاى استحاضه را بجا آورد و کارهايى را که بر نفساء حرام است، ترک کند.

مساله 518 :

زنى که عادت حيضش کمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد، و بعداز آن تا روز دهم مى‌تواند عبادت را ترک نمايد يا کارهاى مستحاضه را انجام دهد.ولى ترک عبادت، يک روز يا دو روز خيلى خوب است. پس اگر از ده روز بگذرد، به روزهاى عادتش حيض است و بقيه استحاضه است، و اگر عبادت را ترک کرده بايد قضا کند.

مساله 519 :

زنى که در حيض عادت دارد، اگر بعد از زاييدن تا يک ماه يا بيشتر ازيک ماه، پى در پى خون ببيند، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است. و ده روز از خونى که بعد از نفاس مى‌بيند، اگر چه در روزهاى عادت ماهانه‌اش باشد، استحاضه است. مثلا زنى که عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم آن است، اگر روز دهم ماه زاييد و تا يک ماه يا بيشتر پى در پى خون ديد، تا روز هفدهم نفاس،و از روز هفدهم تا ده روز حتى خونى که در روزهاى عادت خود که از بيستم تا بيست‌و هفتم است مى‌بيند، استحاضه مى‌باشد. و بعد از گذشتن ده روز، اگر خونى را که مى‌بيند، در روزهاى عادتش باشد حيض است، چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد يا نداشته باشد. و اگر در روزهاى عادتش نباشد، اگر چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد، بايد آن را استحاضه قرار دهد.

مساله 520 :

زنى که در حيض عادت ندارد، اگر بعد از زايمان تا يک ماه يا بيشتراز يک ماه خون ببيند، ده روز اول آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است. و خونى که بعد از آن مى‌بيند، اگر نشانه حيض را داشته باشد حيض، و گرنه آن هم استحاضه مى‌باشد.