4-دروغ بستن به خدا و پيغمبر (ص)
مسأله 1593 :
اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر(ص) و جانشينان آن حضرت (ع) عمداً نسبت دروغ بدهد . اگر چه فوراً بگويد دروغ گفتم يا توبه کند ،روزة او باطل است .و احتياط .اجب آن است که حضرت زهراسلام الله عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حکم فرقي ندارند .
مسأله 1594 :
اگر بخواهد خبري را که نمي داند راست است يا دروغ نقل کند ، بنابر احتياط واجب بايد از کسي که آن خبر را گفته ، يا از کتابي که آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.
مسأله 1595 :
اگر چيزي را به اعتقاد اين که راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمي شود .
مسأله 1596 :
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطلميکند و چيزي را که مي داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده ، روزه اش باطل است و در ماه رمضان تا مغرب از آنچه روزه را باطل مي کند خودداري نمايد .
مسأله 1597 :
اگر دروغي را که ديگري ساخته عمداً به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل مي شود ، ولي اگر از قول کسي که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد .
مسأله 1598 :
اگر از روزه دار بپرسند که آيا پيغمبر 0صلي الله عليه و آله و سلم ) چنين مطلبي فرموده اند و او جائي که در جواب بايد بگويد نه ، عمداً بگويد بلي يا جائي که بايد بگويد بلي عمداً بگويد نه ، روزه اش باطل مي شود .
مسأله 1599 :
اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستي را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم ، يا در شب دروغي را به آنان نسبت دهد و فرداي آن که روزه مي باشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است ، روزه اش باطل مي شود.