5ـ دروغ بستن به خدا و پيغمبر
مسأله 1670 :
اگر روزه دار بگفتن يا بنوشتن با باشاره و مانند اينها بخدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد اگر چه فوراً بگويد دروغ گفتم يا توبه کند; روزه او باطل است، و احتياط واجب آن است که ساير پيغمبران و جانشينان آنان، و حضرت زهرا سلام الله عليها هم در اين حکم فرقي ندارند.
مسأله 1671 :
اگر بخواهد خبري را که نمي داند راست است يا دروغ نقل کند، بنابر احتياط واجب بايد از کسي که آن خبر را گفته، يا از کتابي که آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد، لکن اگر خودش هم به طور جزم خبر بدهد روزه اش باطل نمي شود گر چه ظن به کذب خبر يا احتمال کذب خبر را بدهد.
مسأله 1672 :
اگر چيزي را باعتقاد اينکه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل کند، و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش باطل نمي شود.
مسأله 1673 :
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مي کند و چيزي را که مي داند دروغ است بآنان نسبت دهد، و بعداً بفهمد آنچه را که گفته راست بوده روزه اش صحيح است.
مسأله 1674 :
اگر دروغي را که ديگري ساخته عمداً بخدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل مي شود، ولي اگر از قول کسي که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.
مسأله 1675 :
اگر از روزه دار بپرسند که آيا پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم چنين مطلبي فرموده اند و او جائي که در جواب بايد بگويد نه، عمداً بگويد بلي، يا جائي که بايد بگويد بلي عمداً بگويد نه روزه اش باطل مي شود.
مسأله 1676 :
اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستي را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم، يا در شب دروغي را به آنان نسبت دهد، و فرداي آن روز که روزه مي باشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است روزه اش باطل مي شود.