4 - دروغ بستن به خدا وپيغمبر
مسأله 1597 :
اگر روزه دار به گفتن يا نوشتن يا به اشاره ومانند اينها به خدا وپيغمبران وجانشينان پيغمبران عمدا نسبت دروغ بدهد معصيت کرده ولى روزه او باطل نمى شود .
مسأله 1598 :
اگر بخواهد خبرى را که نمى داند راست است يا دروغ نقل کند ، بايد از کسى که آن خبر را گفته ، يا از کتابى که آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد ، والا معصيت کرده .
مسأله 1599 :
اگر چيزى را به اعتقاد اينکه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل کند وبعد بفهمد درورغ بوده ، روزه اش باطل نمى شود ومعصبت هم نکرده است .
مسأله 1600 :
اگر چيزى را که مى داند دروغ است به خدا وپيغمبر نسبت دهد وبعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده روزه او باطل نمى شود ولى معصيت کرده .
مسأله 1601 :
اگر دروغى را که ديگرى ساخته عمدا به خدا وپيغمبر وجانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل نمى شود ومعصيت کرده ، ولى اگر از قول کسى که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد .
مسأله 1602 :
اگر از روزه دار بپرسند که آيا پيمغبر صلى الله عليه وآله وسلم چنين مطلبى فرموده اند واو جايى که در جواب بايد بگويد نه ، عمدا بگويد بلى ، يا جايى که بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه ، روزه اش باطل نمى شود ولى معصيت کرده است .
مسأله 1603 :
اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم ، يا در شب دروغى را به آنان نسبت دهد وفرداى آن ، که روزه
/ صفحة 277 /
بگويد آنچه ديشب گفتم راست است ، روزه اش باطل نمى شود ، ولى معصيت کرده .