4 - باقى ماندن بر جنابت تا اذان صبح
مسأله :
اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند يا اگر وظيفه او تيمّم است عمداً تيمّم ننمايد روزهاش باطل است ولى اگر از روى سهو يا جهل يا اجبار غسل يا تيمّم ننمايد روزهاش صحيح است.
مسأله :
کسى که جنب است و مىخواهد روزه بگيرد گرچه روزه مستحبّى باشد چنانچه عمداً غسل نکند تا وقت تنگ شود مىتواند با تيمّم روزه بگيرد و صحيح است و لازم نيست تا اذان صبح بيدار بماند.
مسأله :
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از يک يا چند روز يادش بيايد، روزههايى که گرفته، صحيح است ولى مستحب است که آن روزهها را قضا کند.
مسأله :
کسى که در شب ماه رمضان براى هيچ کدام از غسل و تيمّم وقت ندارد اگر خود را جنب کند روزهاش باطل است و قضا و کفّاره بر او واجب مىشود ولى بايد آن روز را روزه بگيرد امّا اگر براى تيمّم وقت دارد چنانچه خود را جنب کند با تيمّم روزه او صحيح است.
مسأله :
اگر گمان کند که به اندازه تيمّم وقت دارد و خود را جنب کند و بعد بفهمد وقت براى تيمّم ندارد روزهاش صحيح است.
مسأله :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مىداند که اگر بخوابد تا اذان صبح بيدار نمىشود، نبايد بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بيدار نشود، روزهاش باطل است و قضا و کفّاره بر او واجب مىشود مگر اينکه بدون اختيار خوابش ببرد.
مسأله :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و احتمال مىدهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود در صورتى که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند روزهاش صحيح است.
مسأله :
اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد علاوه بر گرفتن روزه آن روز قضاى آن را هم بگيرد. و همچنين است اگر براى دفعه سوّم يا بيشتر بخوابد و بيدار نشود ولى در هيچ يک از اينها کفّاره بر او واجب نمىشود.
مسأله :
خوابى را که در آن محتلم شده نبايد خواب اوّل حساب کرد بلکه اگر از آن خواب بيدار شود و دوباره بخوابد خواب اوّل حساب مىشود.
مسأله :
اگر روزهدار در روز محتلم شود، واجب نيست فوراً غسل کند.
مسأله :
هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، گرچه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.
مسأله :
کسى که مىخواهد در غير ماه رمضان روزه بگيرد هرگاه تا اذان صبح جنب بماند گرچه از روى عمد نباشد روزه او باطل است، ولى اگر روزه معيّنى مىخواهد بگيرد و يا وقت قضاى روزه ماه رمضان تنگ باشد اگر از روى عمد نباشد بايد آن روز را روزه بگيرد.
مسأله :
زنى که پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک مىشود بنابر احتياط حکم کسى را دارد که قبل از اذان صبح جنب باشد و کليه مسائلى که گفته شد درباره او نيز جارى است.
مسأله :
اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند گرچه نزديک مغرب باشد روزه او باطل است.
مسأله :
اگر زنى که در حال استحاضه است غسلهاى خود را به تفصيلى که در احکام استحاضهگفته شد بجا نياورد نمازهاى او باطل ولى روزه او صحيح است.
مسأله :
کسى که مسّ ميّت کرده يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميّت رسانده مىتواند بدون غسل مسّ ميّت روزه بگيرد، و اگر در حال روزه هم ميّت را مس نمايد، روزه او باطل نمىشود.
مسأله :
کسى که جنب است يا از حيض يا نفاس پاک شده است و آب ندارد که غسل کند و چيزى هم نيست که بر آن تيمّم کند بايد روزه بگيرد و روزه او صحيح است و قضا هم ندارد.
مسأله :
کسى که در شب جنب شده يا در روز محتلم شده است و به واسطه عذرى مىخواهد قبل از ظهر نيّت کند بايد غسل کند و اگر نمىتواند بايد تيمّم کند و نيّت روزه کند.