نجاسات و احکام آن
سوال 252 :
- آيا چرمى که در کشور فرانسه به فروش مى‌رسد (يا کفش چرمى و غيره)- از آنجا که احتمال ورود از الجزاير را دارد- پاک است و پوشيدن يا استفاده کردنش اشکال ندارد؟
جواب:
- در حکم ميته است.
سوال 253 :
- آيا پوستهائى که از خارج وارد مى‌شود و در ساختن کفش و امثال آن به کار مى‌رود پاک است يا نجس؟
استفتاءات، ج1، ص: 98
جواب:
- پوستى که از بلاد اسلامى وارد مى‌شود محکوم به طهارت است مگر آنکه ثابت شود که ذبح به طريق غير شرعى بوده و پوستى که از بلاد غير اسلامى وارد مى‌شود محکوم به نجاست است مگر احراز شود که ذبح به طريق شرعى بوده يا احتمال داده شود که وارد کننده مسلمان، احراز تذکيه حيوان را نموده است و پوست را در دسترس مسلمين قرار داده است.
سوال 254 :
- اشياء و چيزهائى که از چرم حيوانات درست شده آيا نجس است؟ و اگر دست تر به آنها خورد دست نجس مى‌شود؟ آيا پوست مار و اشيائى که از پوست مار درست شده نجس است؟
جواب:
- اگر حيوان تذکيه شود چرم آن پاک است و پوست مار نجس نيست.
سوال 255 :
- اخيرا ارتش جمهورى اسلامى ايران اقدام به خريد پوتين‌هاى چرمى از بعضى کشورهاى غير اسلامى نموده است. و پاى انسان در اين پوتين‌ها عرق مى‌کند، آيا اين عرق نجس است؟ نماز خواندن در اين حال چه حکمى دارد؟
استفتاءات، ج1، ص: 99
جواب:
- اگر احتمال بدهند که وارد کننده مسلمان احراز تذکيه حيوان را کرده و آن را در دسترس قرار داده محکوم به طهارت است.
سوال 256 :
- بعضى از پرسنل نيروى هوايى چکمه‌هايى مى‌پوشند که در زمان طاغوت، دولت از کشورهاى غير اسلامى خريده و بين آنها توزيع نموده و يا خودشان در زمانى که در آن کشورها مشغول تحصيل بوده‌اند از آنجا خريده و با خود آورده و از آن استفاده مى‌نمايند؛ همچنين اورکت‌هايى وجود دارد که مانند چکمه‌هاى فوق الذکر از همين بلاد آمده و چند تکه چرم در آن وجود دارد، نظر حضرت امام در اين باره چيست؟
جواب:
- بدون احراز تذکيه، محکوم به نجاست است.
سوال 257 :
- اگر ظرفى که محتوى آب کمتر از کر باشد و با خون يا فرآورده‌هاى خونى نجس شده باشد، به جوش بيايد، آيا بخار آن پاک است؟ و آيا فرآورده‌هاى خونى مثل پلاسما و سرم نجس است؟ اگر با همين شرايط به جاى خون ادرار باشد، بخار آن پاک است يا نه؟
جواب:
- بخار پاک است، ولى سرمى که از فرآورده‌هاى خون است، نجس است، مگر در صورتى که صدق خون به آن نشود.
سوال 258 :
- اگر دهان خونى شود، و در دهان، دندان مصنوعى طورى باشد که
استفتاءات، ج1، ص: 100
به دندان طبيعى چسبيده باشد و نشود آن را براى آب کشيدن به بيرون از دهان آورد، آيا نحوه تطهيرش مانند دندان طبيعى است؟
جواب:
- بنابر احتياط واجب حکم دندان طبيعى را ندارد و بايد تطهير شود.
سوال 259 :
- به طورى که مطلعين گوشزد کرده‌اند بعضى مايه پنيرها- پودر، قرص و مايع خارجى- و هم چنين پنيرهاى خارجى که ايران وارد مى‌کند مايه پنيرش از "پودر خوک" گرفته مى‌شود. حکم آن را اعلام فرمائيد؟
جواب:
- تا اطمينان به نجاست نداشته باشيد محکوم به طهارت است.
سوال 260 :
- تماس دست با انواع الکل‌ها (صنعتى- شيميائى و غيره) چگونه است؟
جواب:
- اگر معلوم نيست که الکل مست کننده و از چيز مايع به دست آمده محکوم به طهارت است.
سوال 261 :
- آيا الکل صنعتى که در انواع اودوکلن‌ها و عطرها و برخى رنگها و داروها و امثال آن به کار مى‌رود پاک است يا خير؟
جواب:
- الکل صنعتى پاک است مگر آن که يقين به نجاست آن پيدا شود.
سوال 262 :
- آيا اودوکلن‌هاى خارجى (مردانه و زنانه) که انسان نمى‌داند در آن الکل هست يا نه؟ نجس است و انسان بواسطه استفاده از آن بدنش نجس مى‌شود يا نه؟
استفتاءات، ج1، ص: 101
استفتاءات ج1 107 س 283 ..... ص : 106
جواب:
- محکوم به طهارت است.
سوال 263 :
- آيا شامپو که بعضى مى‌گويند الکل داخل آن است، نجس است يا خير؟
جواب:
- محکوم به طهارت است مگر آنکه احراز کند که از قسم الکل نجس با آن مخلوط است.
سوال 264 :
- شخصى مويز يا کشمش را مدت چهار يا پنج دقيقه در آب مى‌جوشاند بعد مى‌خورد آيا حرام مى‌شود يا خير؟
جواب:
- حرام نمى‌شود.
سوال 265 :
- اگر مقدارى انگور را جهت سرکه شدن در کوزه‌اى بريزيم و هر بار مقدارى انگور به آن اضافه کنيم در صورتى که انگورهاى قبلى به اصطلاح جوش آمده باشد يا نه سرکه پاک است يا اينکه حرام؟ پختن کشمش به همراه غذا حکمش چگونه است؟
جواب:
- بعد از سرکه شدن حلال است و باد کردن کشمش و جوش آمدن آن در غذا موجب حرمت آن نيست.
سوال 266 :
- آيا شرب ماء الشعير حرام است يا نه؟
جواب:
- اگر آبجو است حرام است.
استفتاءات، ج1، ص: 102
سوال 267 :
- با اهل کتاب، از نظر طهارت چگونه بايد برخورد کرد؟
جواب:
- غير مسلمان از هر دين و مذهبى که باشد محکوم به نجاست است.
سوال 268 :
- نظر به اجراى طرح هماهنگى خريد دام داخلى، اين سازمان مبادرت به خريد و فروش و کشتار دام در تهران مى‌نمايد و گوشت حاصله از طرح، بين قصابيها و تعاونيها و ... جهت توزيع تقسيم مى‌گردد ولى در حين عمل مشخص گرديد بعضى از مغازه‌ها متعلق به کليميها مى‌باشد و با توجه به اينکه اين مغازه‌ها عاملين فروش مواد پروتئينى از قبيل ماست و کره به عموم مى‌باشند و احيانا نيز داراى کارگر مسلمان هستند، لذا نظر خود را جهت ارشاد و راهنمائى اعلام فرمائيد.
جواب:
- اگر منعى از طرف دولت نباشد، واگذارى سهميه به مغازه‌هاى فوق الاشاره مانع ندارد، ولى اگر دست غير مسلمان به گوشت‌تر برسد بايد گوشت را قبل از مصرف تطهير نمايند.
سوال 269 :
- مرکز تهيه و توزيع مواد غذائى، يکى از ارگانهاى زير نظر وزارت بازرگانى است و مسؤوليت واردات پنير کشور را به عهده دارد. اخيرا مشخص شده است که برخى از انواع پنيرهاى وارداتى از کشورهاى کمونيستى، توسط کارگران غير مسلمان آن کشور با دست برش داده شده و قطعه‌هاى آن را داخل حلبها مى‌گذارند و سپس آب مورد نياز را نيز به داخل آن مى‌ريزند.
استفتاءات، ج1، ص: 103
با توجه به اين مطلب، خواهشمند است در مورد شرعى بودن استفاده از اين نوع پنير اعلام نظر فرمائيد.
جواب:
- در صورت يقين به ملاقات با دست غير مسلمان، محکوم به نجاست است و با تطهير نمودن، قابل استفاده است و اشکال ندارد.
سوال 270 :
- اگر انسان ببيند يک نفر "خارجى از کشورهاى غير مسلمان" که نمى‌داند مسلمان است يا کافر دستش را در آب رادياتور ماشين يا گازوئيل آن زد آيا مى‌توان گفت که آب رادياتور يا گازوئيل نجس است يا نه؟
جواب:
- اگر شک دارد پاک است.
سوال 271 :
- قسمت روغن پر کنى شرکتى، سرپرست آن مسيحى مى‌باشد و در بعضى مواقع جهت سنجيدن روغن، به روغن مايع دست مى‌زند که لازمه کار ايشان است، از آنجا که نامبرده غير مسلمان است، تماس دست او با روغن از لحاظ شرعى چه صورتى دارد؟
جواب:
- نجس مى‌شود ولى بر کسى که شک دارد محکوم به طهارت است و اعلام لازم نيست.
سوال 272 :
- کوزه گلى که احتمالا از خاک پاک ساخته شده، ولى فروشنده آن هندو است و ما نمى‌دانيم که سازنده آن مسلمان بوده يا خير، آيا آن کوزه پاک است؟ و اگر پاک نباشد، آيا مى‌شود آن را پاک کرد؟ (مثلا چند روز در آب بماند).
استفتاءات، ج1، ص: 104
جواب:
- پاک است مگر علم به نجاست آن داشته باشيد و اگر علم به نجاست باطن آن داشته باشيد قابل پاک شدن نيست.
سوال 273 :
- دست دادن با غير مسلمان، چگونه است؟
جواب:
- مانع ندارد و نجس نمى‌شود و در صورتى که با رطوبت ملاقات شود نجس مى‌شود.
سوال 274 :
- اگر لباسى را غير مسلمان شسته باشد ولى لباس در آفتاب خشک شده باشد، آيا آن لباس پاک است؟
جواب:
- اگر با رطوبت با دست کافر ملاقات کرده و تطهير نشده، محکوم به نجاست است.
سوال 275 :
- افراد مسلمانى که هم لباس مسلمانان و هم لباس غير مسلمانان را اتو مى‌کنند، آيا اتو کردن لباس ما به وسيله آنها اشکال دارد؟
جواب:
- اشکال ندارد مگر در صورتى که علم به ملاقات لباس با چيز نجسى با رطوبت پيدا کنيد که در اين صورت محکوم به نجاست است.
سوال 276 :
- گروهى در رابطه با مسائل سياسى دستگير و زندانى هستند چون افراد مسلم و غيره در يک بند و يا چند بند با هم هستند و عده‌اى با داشتن عقيده مارکسيستى و يا متهم به آن على الظاهر اينها کلمه شهادتين گفته و نماز هم مى‌خوانند و متهمين از مرام قبلى دفاع نمى‌کنند آيا از نظر اسلام اينها پاکند يا خير و ضمنا اگر شعار و نمازشان تاکتيکى باشد حکمش چيست؟ آيا مسلمين در استصحاب حکم کافر اينها مجازند يا خير؟
استفتاءات، ج1، ص: 105
جواب:
- کسى که شهادتين را اعتراف دارد و قول يا عملى که موجب ارتداد مى‌شود از او سر نزده محکوم به طهارت است.
سوال 277 :
- اگر کسى کف مسجد را نجس کند و بعدا مسجد را آب پاشى کنند و به واسطه راه رفتن و آب پاشى کردن، نجاست به تمام مسجد برسد، تکليف نجس کننده چيست؟
جواب:
- اگر يقين پيدا شود به نجاست مسجد، بايد هر مقدار که يقينى شده را تطهير نمايند.
سوال 278 :
- خواهشمندم در مورد يقين توضيح دهيد، آيا يقين فقط به ديدن است؟ و کسى که نابينا است چطور مى‌تواند در مورد نجس و پاکى چيزى يقين کند؟
جواب:
- به غير ديدن هم ممکن است يقين حاصل شود و تا يقين نکرده اجتناب لازم نيست.
سوال 279 :
- در ديگى بيش از صد کيلو گرم بادام ريخته و روى آن آب مى‌ريزيم، بعد از خيس کردن بادامها، در آب آن مقدارى فضله گربه ديده مى‌شود، آيا بادام و آب پاک است يا بايد بادام و ديگ را تطهير کرد؟
جواب:
- اگر فضله در آب است و آب در بادام نفوذ کرده، نجس است.
استفتاءات، ج1، ص: 106
سوال 280 :
- در مقدارى شکر نم‌دار که خيس نبوده و خشک هم نيست ولى رطوبت آن با دست حس مى‌شود، تعدادى فضله موش ديده شده (به بعضى از فضله‌ها شکر چسبيده) آيا اين شکر نجس است يا خير؟
جواب:
- اگر شک در سرايت نجاست به شکر باشد محکوم به طهارت است.
سوال 281 :
- در جبهه از توالتهاى صحرايى استفاده مى‌کنند، با توجه به اينکه مگسهاى زيادى در درون توالت و روى غائط مى‌باشند و وقتى ما به توالت مى‌رويم، مگسها روى بدن و لباسهايمان مى‌نشينند، آيا با نشستن روى بدن و لباس، باعث نجس شدن آنها مى‌شوند؟
جواب:
- تا يقين به انتقال نجاست حاصل نشود، محکوم به طهارت است.
سوال 282 :
- در بسيارى از مستراحها سنگ آن از نوع چينى بوده و گودى آن نيز خيلى کم است، بطورى که ترس آن است که موقع تخلّى، نجاست به لباس و بدن ترشح کند، در اين مورد وظيفه چيست؟
جواب:
- تا يقين به ترشح پيدا نکرده، لباس او پاک است.
سوال 283 :
- هنگامى که باران يا برف مى‌بارد، زمين تا مدتى خيس است و اين رطوبت و خيسى سبب مى‌شود که نجاست چيزهاى نجس، از جمله سگ، به همه جا انتقال پيدا کند و وقتى هم انسان توجه کند مى‌بيند که در بسيارى از جاها اين حيوان در رفت و آمد است، لذا تقريبا يقين مى‌کند که همه چيز و همه جا به وسيله عبور و مرور اين حيوان نجس شده است و چون اجتناب از اين رطوبتها و ترشحاتى که در مسير عبور اين حيوان است، ممکن نيست، حالتى در او پديد مى‌آيد که همه چيز را نجس مى‌پندارد تا جائى که به خستگى و فلج
استفتاءات، ج1، ص: 107
استفتاءات ج1 114 س 306 ..... ص : 114
شدن امور مى‌انجامد. لطفا بفرماييد چگونه مى‌شود از اين نجاسات اجتناب نمود؟
جواب:
- تا يقين به نجاست رطوبتى که به داخل منزل يا به لباس رسيده نداشته باشيد، حکم به طهارت مى‌شود و از وسوسه بايد اجتناب نماييد و تحقيق لازم نيست.
سوال 284 :
- سنگ‌فرش توالتى که در آن براى تطهير از آب قليل استفاده مى‌شود، پاک است يا نه؟
جواب:
- تا يقين به نجاست حاصل نشده، محکوم به طهارت است.
سوال 285 :
- آيا آبهائى که در نهرهاى شهرها روان است حکم نجاست را دارند و يا پاکند؟
جواب:
- اگر يقين به نجاست آنها نباشد پاک است.
سوال 286 :
- اشيايى که معمولا مردم به کارگاهها براى تعمير مى‌آورند مانند سماور و تلفن که احتمالا تعدادى از آنها متعلق به غير مسلمان مانند مسيحى و يا زردشتى مى‌باشد اين اشياء پاک است يا خير و کارگاهها مجاز به قبول آنها براى تعمير مى‌باشند يا خير؟
جواب:
- بدون علم به نجاست محکوم به طهارت است.
استفتاءات، ج1، ص: 108
سوال 287 :
- فرضا در محيطى هستيم که افرادى هستند کافر که نجس مى‌باشند و هيچ اعتقادى نيز به نجس و پاکى ندارند يا در جمعى از مسلمانان هستيم که آشنا به احکام نيستند و يا رعايت پاکى و نجاست را نمى‌کنند؛ در اينجا چه حکمى قابل اجرا است آيا مى‌شود بنا به عرف مردم آنجا را پاک دانست؟
جواب:
- چيزى را که شک در ملاقات آن با نجس داريد محکوم به طهارت است.
سوال 288 :
- شخصى که خون را نجس نداند و به نجس و پاکى معتقد نباشد و عملا هم تطهير را رعايت نکند، آيا نجس و لاابالى است؟ رفت و آمد با او و خوردن غذا در منزلش چه صورتى دارد؟
جواب:
- اگر يقين نداشته باشيد که در اثر ملاقات با نجاست نجس شده است، پاک است.
سوال 289 :
- رابطه داشتن (و قرض دادن و پس گرفتن قرض) با همسايه‌اى که پول آنها از راه دزدى يا حرام به دست مى‌آيد و يا دادن و گرفتن ظروف و غيره در حالى که آنها نجاست و طهارت اشياء را تشخيص نمى‌دهند، چگونه است؟
جواب:
- اگر يقين به بودن مال حرام در آنچه مورد ابتلاى او است ندارد، اشکال ندارد و با شک در طهارت و نجاست حکم به طهارت مى‌شود.
استفتاءات، ج1، ص: 109
سوال 290 :
- خوردن غذا و چاى در رستوران مسلمانها با توجه به اينکه مشترى آنها غير مسلمان نيز هستند و در کنار يکديگر پذيرائى مى‌شوند و با توجه به اينکه مغازه‌دار و کارگران پابند به پاکى و نجسى نيستند چگونه است؟
جواب:
- اگر علم به نجاست غذا و ظرف مورد ابتلاى خودتان نداشته باشيد اشکال ندارد.
سوال 291 :
- شخصى با ما زندگى مى‌کند که در تهيه غذا دقّت در طهارت آن نمى‌کند و در صورت نخوردن غذاى دست پخت او، ناراحت مى‌شود، آيا مى‌توان اين غذا را خورد؟
جواب:
- اگر يقين به نجاست غذا نداريد خوردن آن مانع ندارد.
سوال 292 :
- وسواس شرعى چه کسى است و با کثير الشک چه فرقى دارد و در چه مواردى نبايد اعتنا کند؟
جواب:
- وسواس شرعى نداريم و کسى که از متعارف خارج شود وسواسى است و حرام است.
سوال 293 :
- بعضى از خانمها در مسائل مختلف طهارت، داراى وسواس هستند به حدّى که در بعضى موارد مطلقا فتواى مرجع تقليدشان را نيز قبول نکرده و فقط به همان برنامه وسواسى خودشان عمل مى‌کنند، کار اين افراد چه صورتى دارد؟
جواب:
- جايز نيست و بايد از وسوسه اجتناب نمايند.
سوال 294 :
- آيا تفاوتى بين اشخاص وسواسى و افراد معمولى در عمل به
استفتاءات، ج1، ص: 110
احکام وجود دارد؟ يا اينکه آنها هم بايد مانند عرف مردم عمل کنند؟
جواب:
- وسوسه از شيطان است، جايز نيست به آن اعتنا نمايد بلکه بايد در طهارت و نجاست و غسل و وضو مثل متعارف مردم عمل کند.
سوال 295 :
- انسانى که زياد شک مى‌کند بايد چکار کند؟ مثلا وقتى به مهمانى مى‌رود، درباره غذايى که مى‌خواهد بخورد شک مى‌کند که از چه راهى تهيه شده؟ يا وقتى به حمام مى‌رود شک مى‌کند که آيا در و ديوار حمام نجس است يا نه.
جواب:
- نبايد به شک اعتنا کند و بايد بنابر حليّت و طهارت بگذارد.
سوال 296 :
- اينجانب با دانستن اين مسأله که: "تا انسان يقين به نجاست چيزى نکند، اجتناب از آن لازم نيست" باز هم در بسيارى از اوقات نجس مى‌شوم و نيز مى‌دانم که اين احساس بر اثر ناآگاهى و درست نفهميدن مسائل است؛ خواهش مى‌کنم راه شرعى مبارزه با اين بيمارى روانى را بيان بفرماييد.
جواب:
- اعتنا و ترتيب اثر به وسوسه حرام است و به شکهاى خود نبايد اعتنا کنيد.
سوال 297 :
- پسر و عروس اينجانب هر دو مبتلا به بيمارى وسوسه هستند، هر چيزى را که از بازار مى‌خرند مى‌گويند نجس است و آن را نه يک بار و دو بار بلکه چندين بار در حوض آب مى‌کشند، حتى گرد و غبار را هم نجس مى‌دانند و هر موقع از بيرون به خانه بر مى‌گردند، خود را آب مى‌کشند، با اينکه افرادى معتقد به اسلام و انقلاب و اسلامى‌اند ولى به خاطر همين وسوسه‌ها که همه
استفتاءات، ج1، ص: 111
چيز را نجس مى‌دانند، در نماز جماعت و راهپيمايى‌ها شرکت نمى‌کنند، از آنجا که ايشان به سخن هيچ کس جز حضرتعالى گوش نمى‌دهند، خواهشمند است نصيحت لازم و حکم خداوندى را بيان فرماييد!
جواب:
- وسوسه از شيطان است، بايد با اعتنا نکردن به وساوس شيطانى، دماغ شيطان را به خاک بمالند و همانند متعارف مردم رفتار نمايند، تنها تابع مقررات شرع مقدّس باشند.
سوال 298 :
- اگر شخصى در عبادات يا طهارت و نجاست دچار وسواس شده باشد و زياد شک کند تکليف شرعى او چيست؟
جواب:
- نبايد به شکهاى خود اعتناء کند و اگر اعتناء کند کار حرامى کرده است و هر عمل را بيش از يک بار نبايد انجام دهد و اگر انجام دهد حرام است و هر گاه شک در نجاست چيزى يا صحت عملى کرد بايد بنابر طهارت و صحت بگذارد و اگر بر خلاف آن عمل کرد جايز نيست.
سوال 299 :
- آيا انسان مى‌تواند در برخورد با افراد وسواسى (از جمله همسر) قسم دروغ ياد کند؟ مثلا "دستگيره در" اصلا نجس نبوده و ما دست خود را به آن زده‌ايم و بعدا ايشان از ما بپرسد: "آيا دستت را آب کشيدى؟" و ما در جواب براى جلوگيرى از آب کشيدن بى‌مورد چيزهاى ديگر، به دروغ قسم ياد
استفتاءات، ج1، ص: 112
کنيم که دستمان را آب کشيده‌ايم!
جواب:
- قسم دروغ جايز نيست، ولى سعى کند طورى قسم ياد کند که دروغ نباشد مثل اينکه قسم بخورد که نجس نيست.
سوال 300 :
- دخترى هستم که در خانه پدر و مادر خود زندگى مى‌کنم که ايشان معتقد به رهبرى و جمهورى اسلامى و مسلمان و نمازخوان هستند، اما به مسأله طهارت (نجاسات- پاکيها) زياد اهميت نمى‌دهند آيا تکليف من چيست؟ و در همين رابطه وقتى من به اين مسأله توجه دارم از اين موضوع ايشان ناراضى و اظهار ناراحتى مى‌نمايند که شما وسواس هستيد با توجه به همه اين مسائل و با توجه به اين موضوع که گفته‌اند اگر جايى از خانه يا وسائل توسط تو نجس شود تو مسؤول نيستى آيا من مسؤول نيستم که حتما تطهير کنم و آيا مسؤوليت ديگرانى که در خانه نماز مى‌خوانند به دوش من نيست؟
جواب:
- بر شما مسؤوليتى نيست و لازم نيست تطهير کنيد.
سوال 301 :
- آيا متنجّس منجّس است يا نه؟ و آيا فرقى بين جامد و مايع نيست؟
جواب:
- متنجّس اگر با رطوبت مسريّه با چيز ديگر ملاقات کند منجّس است مگر آنکه واسطه زياد باشد.
سوال 302 :
- يکى از مراجع در مسأله متنجس گفته‌اند که ملاقى سوم، نجس
استفتاءات، ج1، ص: 113
نمى‌گردد از متنجس دوم، و پاک مى‌باشد، خواستم بدانم فتواى امام خمينى چه مى‌باشد و شرائط چگونه است؟
جواب:
- واسطه چهارم نجس نمى‌کند.
سوال 303 :
- وضع ملاقى شئ مشتبه النجاسة که طرف علم اجمالى قرار گرفته چگونه است؟ آيا لازم الاجتناب است يا نه؟ و اگر ترشحى از جايى شود که انسان مى‌داند يا از چيز نجس است يا پاک و هر دو در معرض هستند، آيا آن ترشح لازم الاجتناب است يا نه؟
جواب:
- ملاقى يک طرف شبهه محصوره وجوب اجتناب ندارد و ملاقى مشتبه به شبهه بدوى لزوم اجتناب ندارد.
سوال 304 :
- اگر دست و صورت و لباس شخصى نجس باشد و يا بچه‌اى که همراه او مى‌باشد، بايد به صاحب خانه بگويد و آيا مسؤول نيست؟
جواب:
- مسؤول نيستيد و لازم نيست به او بگوئيد.
سوال 305 :
- هل يجوز رمى الآيات القرآنية و اسماء اللّه تبارک و تعالى بعد تغيير هيئتها مثل الشطب عليها او تمزيقها او تغييرها بحيث لا يعرف معناها عند القراءة؟
جواب:
- لا اشکال فيه اذا لم يصدق عليه القرآن و اسم اللّه تعالى عليه بعد التغيير
استفتاءات، ج1، ص: 114
ستفتاءات ج1 120 ج ..... ص : 120
سوال 306 :
- هل يجوز رمى اسماء لفظ الجلالة فى القمامة بعدم نية الاهانة اليها؟ و ما حکمها اذا کانت مرميّة؟
جواب:
- لا يجوز الرمى و لا بد من اخذها عن موضع الهتک.
سوال 307 :
- ما حکم رمى الجرائد و المجلات فى مکان الاوساخ علما انها تحتوى على اسماء اللّه سبحانه و تعالى و على بعض الايات القرآنية الکريمة؟
جواب:
- محکوم بما ذکر فى المسألة السابقة.
سوال 308 :
- از آنجا که در حال حاضر بيشتر روزنامه‌ها و مجلات کشور، مشتمل بر آيات قرآن است و معمولا افراد پس از مطالعه آنها را به جاهاى هتک آميز مى‌اندازند، لذا تقاضا مى‌کنيم دستور فرماييد که اين نشريات از چاپ آيات قرآن و کلماتى که احترام آنها لازم است، خوددارى کنند و اگر بهتر است در هنگام ضرورت سعى کنند آيات قرآن را نقل به معنا کنند نه اينکه عينا چاپ نمايند؟
جواب:
- چاپ و نشر ممنوع نيست ولى از انداختن در جاهايى که موجب هتک مى‌شود بايد خوددارى کنند.
سوال 309 :
- در روزنامه‌ها آيات زيادى از قرآن مجيد و اسماء اللّه و اسماء انبياء- عليهم السّلام- به چشم مى‌خورد و بسيارى از مردم بطور اجتناب‌ناپذير سر و کار با آن دارند و اجناسى در آن مى‌پيچند و زيردست و پا و در محلهاى نجس و کثيف که توهين است مى‌اندازند و با عدم طهارت آنها را دست مى‌زنند، آيا وظيفه هست به متصديان تذکر دهيم که فکرى براى اين بکنند؟
استفتاءات، ج1، ص: 115
جواب:
- چنين تکليفى نيست ولى اگر در موردى توهين و بى‌احترامى شود بايد رفع توهين شود.
سوال 310 :
- اينجانب يکى از ايرانيان خارج از کشور هستم که هر چند وقت يکبار روزنامه‌هاى ايران برايم فرستاده مى‌شود و مقدار زيادى از آنها را جمع کرده‌ام و چون آيات قرآن در آنهاست نمى‌دانم آنها را چه کنم، آيا مى‌توانم آنها را به دور بريزم و يا اين که در دريا بيندازم؟
جواب:
- اگر در آنها آيات قرآنى و اسماء محترمه باشد، بايد طورى آنها را از بين برد در صورت لزوم- که هتک نباشد، مثل به دريا ريختن.
سوال 311 :
- در حال حاضر نام خداوند متعال و پيامبر (ص) و ائمه معصومين (ع) و آرم جمهورى اسلامى در روزنامه‌ها و مجلات و کاغذهاى ادارى و ... مشهود است و معمولا رعايت در حفظ احترام آن نمى‌گردد حکم چيست؟
جواب:
- از انداختن آنها در مواضع هتک‌آميز اجتناب شود.
سوال 312 :
- در بعضى از شهرستانها، کوپنهاى باطل شده خواروبار که بيشترشان آرم جمهورى اسلامى و يا آيه قرآن بر روى آنها مى‌باشد، سوزانده مى‌شود، آيا اين کار شرعا جايز است يا نه؟
جواب:
- بنابر احتياط از سوزاندن اجتناب نمايند.
استفتاءات، ج1، ص: 116
سوال 313 :
- نظر اسلام در رابطه با عکسهائى که مى‌گويند حضرت على و حضرت محمد- عليهما السّلام- است چيست؟
منظور همان عکسهائى است که به صورت روحانى کشيده‌اند و در خيابانها به فروش مى‌رسانند؛ برخورد مسلمانها با اين عکسها بايد چگونه باشد؟
جواب:
- اسناد به آن حضرات ندهند لکن احترام لازم است.