مسائل مربوط به عمل جرّاحى
سوال 1535 :
بيمارى که بنابر تشخيص اطباى حاذق در صورت ترک نمودن عمل جرّاحى به زودى خواهد مرد و در صورت اقدام به عمل جراحى احتمال قوى دارد که زنده بماند و ليکن تا پايان عمر دچار درد و رنج شديد و توانفرساست و احتمال مرگ هم در کار مى باشد، بفرماييد تکليف اين بيمار چيست؟
جواب :
مخيّر است که يکى از اين دو طرف را انتخاب کند.
سوال 1536 :
شخصى استخوان پاى وى شکسته است چنانچه جرّاحى روى پاى وى انجام ندهند تا پايان عمر زمين گير شده و با درد و رنج بايد به سر ببرد و اگر عمل کند احتمال بهبودى داده مى شود، بفرماييد:
الف) با چند در صد احتمال بهبودى تکليف وى اقدام براى عمل مى باشد؟
ب) چنانچه عمل و شرايط به گونه اى است که احتمال مرگ هم بعيد نباشد بفرماييد با چند در صد احتمال مرگ وظيفه ترک کردن عمل مى باشد؟
جواب :
الف) اگر احتمال قابل ملاحظه اى براى بهبودى باشد، احتياط آن است که کوتاهى نکند.
ب) اگر احتمال مرگ زياد نباشد جايز است.
سوال 1537 :
بيمارى که به ناراحتيهاى روانى شديدى دچار است و جهت معالجه به پزشک مراجعه مى نمايد پزشک هم احتمال خوب شدن وى را منحصراً در اقدام به عمل جرّاحى مى داند و در صورت عمل کردن هم احتمال مى دهد حيات مغزى اين بيمار از بين برود و براى هميشه بيمار فلج شود، آيا در اين صورت طبيب مى تواند دست به عمل جراحى بزند؟
جواب :
اگر وضع بيمارى روانى او و همچنين درصد احتمال نجات با جرّاحى در حدّى است که عقلا چنين اقدامى را معقول و منطقى مى دانند شرعاً اشکالى ندارد. در ضمن بايد شخص نامبرده (اگر قدرت تشخيص دارد) يا ولىّ او (در صورت عدم قدرت تشخيص) با اين کار موافقت کند.